Colditz (TV Miniserie 2005)

Ik heb met plezier gekeken naar de tweedelige televisieserie over het kasteel Colditz, ook al heb ik betere ontsnappingsfilms gekend zoals “Papillon” of “The Shawshank Redemption” en ook al waren de melodramatische liefdes- en verraadverhalen nogal voorspelbaar en was er met sommige historische details geen rekening gehouden. Er waren ook enkele dingen die ik graag verder uitgewerkt had gezien, zoals de ontsnapping aan het begin van de film, de dood van de elektricien en het lot van Sawyer, maar dit zijn slechts details.
Ik denk dat deze film te veel strenge kritieken heeft gekregen aan deze kant, omdat de acteurs een aantal grote inspanningen leveren en de film erin slaagt om het tempo en de aandacht vrij hoog te houden gedurende meer dan drie uur. Ik vond het leuk dat de plot wat tijd besteedde aan de ontwikkeling van de verschillende personages en de menselijke conflicten die een filosofische en morele draai aan de film gaven en onderwerpen behandelden als wanhoop, drugsmisbruik, verraad, omkoping, liefde, dromen en vrijheid. De personages waren authentiek en gediversifieerd. De ontsnappingsplannen waren meestal origineel en best vermakelijk en het was goed om te zien dat er evenveel tijd werd besteed aan het ontsnappingsverhaal als aan het complexe liefdesverhaal zelf. Daarom was deze film nogal gediversifieerd en mengde actie en drama passages met meer romantische passages. Ik denk dat deze dynamische mix een van de belangrijkste factoren is die deze goede film heeft gedragen.
In the end, als je van historische films over de wereldoorlogen of complexe ontsnappingsverhalen houdt, zou je deze film best goed kunnen vinden, ook al is het geen hoogtepunt in het genre. Je krijgt echter wel een goed gemaakte en zeer onderhoudende film die je aan het denken zet en je veel zal leren over de geschiedenis en het leven.