Aortawortelabces – Diagnose, complicaties en behandeling

Perivalulaire abcessen komen voor in 10-15% van de NVE & 60% van de PVE bij aortaklepinfecties.
Het moet worden vermoed bij elke patiënt met aortaklep-endocarditis die er niet in slaagt binnen 72 uur te verbeteren met de juiste antibiotica, met name bij protheseklepinfectie. Aanhoudende of opnieuw opkomende koorts, aanhoudend verhoogd aantal witte bloedcellen en andere markers van systemische ontsteking of de ontwikkeling van cutane manifestaties of embolische verschijnselen
Daarnaast biedt trans-esofageale echocardiografie (TEE) nuttige anatomische definities zoals de mate van annulaire betrokkenheid, uitbreiding van het abces tot het sub-aortische gordijn of het bovenste interventriculaire septum. Dit zijn allemaal zeer belangrijke overwegingen voor het plannen van een operatie bij deze patiënten (3). Zodra een aortawortelabces is ontdekt, is spoedoperatie vereist. Agressief debridement van al het geïnfecteerde en gedevitaliseerde weefsel is de steunpilaar van de chirurgische behandeling van een aortawortelabces. Reconstructie van het linkerventrikel uitstroomkanaal met antilogous pericardium of translocatie van de aortaklep kan ook nodig zijn. Het gebruik van biologisch materiaal heeft in dit scenario duidelijke voordelen. Homo-grafts van de aortaklep zijn om verschillende redenen bijzonder nuttig: zij maken het mogelijk de abcesholte volledig van de circulatie uit te sluiten; zij vermijden het gebruik van prothetisch materiaal; en zij zijn beter bestand tegen infectie dan om het even welk ander klepsubstituut (4).