Andy Warhol APPetizer – Silver Clouds

Niet alleen voor momenten waarop u ANDY WARHOL EXHIBITS niet live kunt meemaken een schitterend alternatief: een kleine greep uit onze mumok APP.

De multimediagids van mumok is gratis beschikbaar via iOS en Android, zodat u ook vanuit huis een rondje langs de tentoonstellingen kunt maken. Veel plezier!

Gratis download beschikbaar in iTunes App Store en Google Play Store.

Silver Clouds

Andy Warhol zei: “Ik dacht dat de manier om het schilderen voor mij af te sluiten zou zijn om een schilderij te hebben dat zweeft, dus ik vond de zwevende zilveren rechthoeken uit die je vult met helium en uit je ramen laat komen.” Deze heldere ballonnen zweven in de kamer; we kunnen er onderdoor lopen, en als we omhoog kijken worden we weerspiegeld in hun zachte vormen. De parameters van de kamer zijn opgelost en worden immateriële reflecties. De wolken reageren op luchtstromingen en temperatuursveranderingen en wanneer ze elkaar raken worden ze in beweging gezet. Dit wekt de indruk dat de ballonnen hun eigen oncontroleerbare autonomie hebben. Warhol toonde zijn Silver Clouds voor het eerst in 1966 in een tentoonstelling bij Leo Castelli in New York. Een zaal in de galerie was gewijd aan de Wolken en een andere aan het Koeienbehang. Traditionele schilderijen werden niet tentoongesteld. Volheid en leegte, de materialiteit van de muur en immateriële reflecties, polychroom versus monochroom, sculpturaal versus picturaal – dit zijn slechts enkele van de contrasten die Warhol presenteerde met deze gezamenlijke show van zijn Cow Wallpaper en zilveren ballonnen. De tentoonstelling werd omgevormd van een verkoopsruimte tot een speelse ervaringsruimte. Na het commerciële succes van zijn schilderijen, met hun consumptiemotieven die van hem zulke gegeerde verzamelobjecten maakten, toonde hij nu een installatie die de markt verwierp, en dit in een commerciële galerie. Noch een stuk afgescheurd behangpapier, noch een leeggelopen ballon hadden in 1966 een bijzondere marktwaarde. Warhol, die als geen ander het thema van kunst als handelswaar en onderdeel van de consumptiecultuur aan de orde had gesteld, probeerde zich hier aan de cycli van de commodificatie te onttrekken. Dit is een soort fictief kat-en-muisspel, want de kunstenaar was zich er duidelijk van bewust dat de kunstmarkt uiteindelijk in staat is zich allerlei weigeringen toe te eigenen. Zijn installatie is een abrupte verandering van positie, een kundige enscenering die Warhol laconiek becommentarieerde: “Schilderen was slechts een fase die ik nu achter me heb gelaten. Nu maak ik vliegende sculpturen: zilveren rechthoeken die ik opblaas en die zweven.”