11 Zeehonden die je op Antarctica of in het noordpoolgebied kunt tegenkomen

Er leven momenteel 18 soorten in de familie van de echte zeehonden (Phocidae) over de hele wereld, en in totaal 10 daarvan zijn te vinden tussen de Noordpool en Antarctica. Van deze lijst komen er vier voor op Antarctica, en zij behoren ook tot de meest bevolkte zeehondensoorten op aarde: Weddellzeehonden, Rosszeehonden, Zeeluipaarden en Krabbeerrobben. Sommige mensen scharen ook de Antarctische pelsrobben onder deze categorie. Het is echter belangrijk op te merken dat de naam Antarctische pelsrob eigenlijk een verkeerde benaming is, omdat zij hun afstamming terugvoeren tot de oorrobbenfamilie. Met andere woorden, ze behoren niet tot de familie van de gewone zeehonden, maar eerder tot de familie van de oorrobben (Otariidae).

Tijdens een Arctische cruise is het mogelijk tot zeven verschillende soorten te zien: de zadelrob, de klapmuts, de lintrob, de gevlekte zeehond, de gewone zeehond, de baardrob en de ringelrob. Net als hun verwanten op Antarctica, worden de Arctische zeehonden samen onder de noemer ijsrobben geschaard. Het belangrijkste onderscheid met de zeehonden in open water is het feit dat zij zich voortplanten op het ijs. Hierdoor hebben ijsrobben een natuurlijke bron van bescherming tegen roofdieren waarvan open waterrobben niet kunnen profiteren. Als gevolg daarvan komen de soorten binnen de ijsrobbenlijn vaker voor en hebben ze veel grotere populatieaantallen dan hun open water neven.

De Antarctische zeehonden nader bekeken

1. Weddellzeehonden – Deze soort is over het algemeen vrij volgzaam en leeft het grootste deel van zijn leven onder het ijs in de Antarctische regio. Hoewel deze zoogdieren uiteindelijk naar boven moeten om te ademen, blijven ze soms wel 45 minuten onder water. Bovendien kunnen Weddellzeehonden 610 meter (2.000 voet) duiken om hen te helpen in hun zoektocht naar voedsel. Deze dieren krijgen meestal één jong per jaar, en ze kunnen 3 meter groot worden en 544 kg wegen.

2. Rosszeehonden – De Rosszeehond leeft in afgelegen gebieden van Antarctica, en hij heeft verschillende fysieke kenmerken waardoor hij zich onderscheidt van andere zeehondensoorten. Rossrobben hebben bijvoorbeeld grote oogkassen, een stompe snuit en een zeer korte pels. Deze zeehonden kunnen geen rechtopstaande houding aannemen, waardoor ze zich op het land zeer traag voortbewegen. De vrouwtjes van deze soort zijn groter dan de mannetjes, en beide geslachten staan erom bekend dat ze vaak zingen.

3. Zeeluipaarden – De zwartgevlekte vacht die elk van deze zeehonden hebben, inspireerde hun naam, maar ze hebben ook andere dingen gemeen met luipaarden, zoals een woest roofzuchtig karakter. Pinguïns en krill zijn de voornaamste voedselbron van de zeeluipaarden. Deze oorloze zeehonden hebben grote koppen, en ze kunnen 3,5 meter lang worden en 380 kg wegen.

4. Krabbensrobben – Het zou gemakkelijk zijn om aan te nemen dat Krabbensrobben vooral van krabben leven, maar hun meest voorkomende voedselkeuze is eigenlijk krill. Net als de Weddellzeehonden krijgen de wijfjes van deze soort meestal maar één jong per jaar. Krabbetjes kunnen wel 40 jaar oud worden, en ze wegen vaak maar liefst 227 kg.

Kennismaking met de zeehonden van het noordpoolgebied

1. Harpzeehond – De baby’s van deze soort zijn gemakkelijk te herkennen aan hun witte vacht en zwarte ogen. Harpzeehonden brengen het grootste deel van hun tijd in het water door, en ze kunnen 15 minuten per keer onder water blijven. Vrouwelijke zadelrobben hebben een gemeenschappelijke geboorteplaats. Mensen zijn hun voornaamste roofdier, omdat zij het op de baby’s gemunt hebben vanwege hun mooie vacht. Een volwassen zadelrob kan 180 kg wegen en 1,9 meter lang worden gedurende zijn verwachte levensduur van 20 jaar. Harpzeehonden kunnen in zeer grote groepen voorkomen en worden vaak op onze tochten gezien.

2. Hooded Seal – Hooded seals kunnen in hun natuurlijke habitat tot 35 jaar oud worden, en ze worden gekenmerkt door hun zilvergrijze vacht en zwarte koppen. Deze zeezoogdieren zijn agressiever dan de meeste andere zeehondensoorten. Naar schatting leven er vandaag de dag nog 592.100 van deze zeehonden. Een volwassen mannetje kan 300 kg wegen en 2,5 meter lang zijn.

3. Lintrob – Deze soort is de enige waarvan bekend is dat hij een inwendige luchtzak heeft, en onderzoekers hebben het doel ervan nog niet ontdekt. Hun kenmerkende lintpatroon met twee verschillende kleuren wordt pas op vierjarige leeftijd volledig zichtbaar, maar hun manier van voortbewegen helpt hen al op veel vroegere leeftijd te onderscheiden. In tegenstelling tot andere zeehonden die hun beide flippers tegelijk gebruiken om zich voort te bewegen, wisselen de lintrobben hun voorflippers af. Dit geeft hen een ongelooflijke snelheid voor korte afstanden die kan wedijveren met die van een mens. De lintrob leeft alleen in het noorden van de Stille Oceaan.

4. Gevlekte zeehond – De gevlekte zeehondensoort is gemakkelijk te herkennen aan zijn lichtgrijze tot zilveren pels die bedekt is met donkere vlekken. Volwassen dieren kunnen 1,5 meter groot worden en tot 115 kg (250 lbs) wegen. Ze voeden zich met een grote verscheidenheid aan kleine schaaldieren en vissen, en deze zeehonden kunnen 300 meter (1.000 voet) naar beneden duiken op zoek naar een maaltijd. De gevlekte zeehond leeft alleen in de noordelijke Stille Oceaan.

5. Baardrob – De witte snorharen die afsteken tegen de grijze of donkerbruine vacht van elke Baardrob, zijn verantwoordelijk voor hun naam. Deze solitaire dieren staan bekend om hun gezang, en het gezang van een mannetje kan tot op 19 km (12 mijl) afstand worden gehoord. Er is weinig bekend over hun voortplantingsgewoonten, maar onderzoekers hebben ontdekt dat vrouwelijke baardrobben één jong per jaar krijgen nadat ze op vijfjarige leeftijd geslachtsrijp zijn geworden.

6. Ringelrob – Dit is de meest voorkomende zeehondensoort in het Noordpoolgebied, dus mensen die een expeditie naar dit gebied boeken, hebben een goede kans om een Ringelrob tegen te komen. Echter, hun solitaire aard en vermogen om onder water te blijven voor lange perioden van tijd kan maken ze moeilijk te spotten, tenzij je heel geduldig bent. Dit is de kleinste zeehondensoort in het algemeen, en ze hebben lichte cirkelvormige patronen op hun donkergrijze rug die opvallen due en inspireerde hun naam.

7. Gewone zeehond – Deze soort staat over het algemeen niet bekend als een soort uit het hoge noordpoolgebied, maar komt wel voor tot in het noordwesten van Spitsbergen op 79°NB en ook langs een groot deel van de zuidkust van Groenland. Het is een kleine zeehond van 1,7 – 1,9 meter lang en tot 150 kg (330 lbs). Ze zijn over het algemeen bedekt met kleine vlekjes, maar kunnen variëren in kleurpatroon binnen de bruine en grijze tinten. Het zijn generalistische eters en eten een gevarieerd dieet van vis, schaaldieren, en koppotigen.

Seal Watching

Oceanwide Expeditions Arctische expedities en Antarctische cruises bieden deelnemers een uitstekende gelegenheid om zeehonden te spotten. In sommige gebieden groeperen de meer sociale soorten zich in grote aantallen, waardoor ze gemakkelijk te zien zijn vanaf de boot. Maar omdat de meeste zeehonden minstens 15 minuten onder water kunnen blijven, kunnen ze zich gemakkelijk verstoppen als ze door harde geluiden worden afgeschrikt. Wees u ervan bewust dat ze tijdens het broedseizoen ook meer geïsoleerde gebieden opzoeken om hun jongen te beschermen. Over het algemeen is het relatief gebruikelijk voor mensen die een van onze reizen nemen om tal van zeehonden te zien, maar zorg ervoor dat u klaar bent om snel foto’s te maken voor het geval dat.