10 Inspirerende feiten over George Washington Carver
Botanicus en uitvinder George Washington Carver werd geboren in de slavernij en stierf als wetenschappelijk adviseur van presidenten en industrietitanen. Wat daartussen gebeurde was niet minder buitengewoon.
1. ZIJN EERSTE LEVENSJAREN WAREN TRAUMATISCH.
De babyjongen die in de jaren 1860 werd geboren uit Mary en Giles, twee slaven in het huishouden van Moses en Susan Carver, zou een tragedie meemaken voordat hij twee jaar oud was. Overvallers drongen de boerderij van de Carvers in Missouri binnen en ontvoerden Mary, haar babyzoon George en zijn zusje. De agent van de Carvers zocht lang en hard en vond uiteindelijk George terug, maar Mary en het kleine meisje waren verloren.
Toen de Burgeroorlog eindigde en de slavernij werd afgeschaft, besloten de Carvers George en zijn broer te adopteren en hen als hun eigen kinderen op te voeden.
2. ONDERWIJS WAS VANAF HET BEGIN BELANGRIJK VOOR GEORGE.
Susan Carver leerde George lezen. Toen hij ouder werd, moedigde ze hem aan alles te leren wat hij kon. De plaatselijke scholen wilden geen zwarte leerlingen toelaten, dus reisde de tiener van klaslokaal naar klaslokaal, ontdekte nieuwe onderwerpen en studeerde uiteindelijk af aan de middelbare school. Het was in een van deze schoollokalen dat de jongen die zijn hele leven bekend stond als “Carver’s George” zichzelf in plaats daarvan George Carver begon te noemen.
3. IT WAS ALS ALS HARD-WON.
De hogescholen waren net zo terughoudend als de basisscholen om zwarte studenten in te schrijven. Aanvankelijk werd Carver toegelaten tot Highland College in Kansas, maar hij werd niet meer uitgenodigd toen de beheerders van zijn afkomst hoorden. Niet ontmoedigd, besloot Carver zijn eigen onderzoeksfaciliteit op te zetten. Hij bouwde een boerderij en begon geologische monsters te verzamelen, botanische experimenten uit te voeren en beeldende kunst te bestuderen, allemaal in zijn eentje.
4. ZIJN DETERMINATIE WONDE UIT.
Carvers intelligentie en prestaties waren onmiskenbaar. Hij werd toegelaten tot het Simpson College in Iowa om kunst en muziek te studeren. Zijn prachtige tekeningen van planten waren voor een leraar aanleiding om hem aan te bevelen bij de Iowa State Agricultural College. Het jaar daarop werd Carver de eerste zwarte student van Iowa State.
Carver gedijde in de academische wereld en voltooide zijn bachelor’s degree met zijn proefschrift, “Plants as Modified by Man,” in 1894. Opgetogen over het potentieel van de jonge wetenschapper, drongen zijn adviseurs er bij hem op aan om door te gaan, en Carver behaalde uiteindelijk zijn masterdiploma na een studie plantenziektekunde en mycologie. Hij vestigde zijn reputatie als een vooraanstaand botanicus terwijl hij lesgaf aan zijn alma mater.
5. HE EARNED HIMSELF A PRETTY AWESOME JOB.
Het woord van Carver’s briljantheid en creativiteit verspreidde zich. Booker T. Washington, oprichter van het Tuskegee Normal and Industrial Institute (nu Tuskegee University), nodigde Carver persoonlijk uit om in 1896 de landbouwafdeling te leiden. Washington was zo vastbesloten Carvers knappe koppen voor zijn school te strikken dat hij een mooi laboratorium, een hoog salaris en een tweekamerappartement aanbood. Dit viel niet in goede aarde bij de andere faculteiten, die kamers moesten delen, maar Washington geloofde dat de extra’s gerechtvaardigd waren door Carvers prestaties en diploma van een universiteit die gewoonlijk geen Afro-Amerikanen accepteerde.
6.
Carver bloeide op aan Tuskegee. Zijn onderzoek, hoewel baanbrekend, was ook praktisch: Carver was altijd op zoek naar manieren om Amerikaanse boeren te helpen meer uit hun gewassen te halen. Toen de bolletjekever de katoenoogst in het zuiden decimeerde, begonnen Carver en zijn studenten onderzoek te doen naar nieuwe gewassen zoals zoete aardappelen, sojabonen, pecannoten en, natuurlijk, pinda’s. In zijn ambtstermijn aan het instituut, zou Carver meer dan 300 toepassingen voor pinda’s alleen uitvinden, waaronder chilisaus, shampoo en lijm.
7. HIJ IS NIET DE PEANUT BTER GUY.
Ironisch genoeg, was Carvers bekendste creatie eigenlijk niet van hem. Het dieet van de oude Azteekse en Inca volkeren bevatte pinda’s gemalen tot een pasta. Moderne pindakaas kan worden teruggevoerd op drie uitvinders: Marcellus Gilmore Edson, die patent aanvroeg op pindapasta; John Harvey Kellogg, bekend van de cornflakes, die een proces ontwikkelde om pindakaas te maken; en Ambrose Straub, die een machine bouwde om pindakaas te maken. Carvers inspanningen droegen bij tot de popularisering van pindakaas, maar hij maakte geen aanspraak op de eer.
8. HIJ WERD IN ZIJN EIGEN TIJD GEWAARDEERD ALS EEN GENIEUS.
Pindakaas of niet, Carver’s deskundigheid was legendarisch. Hij adviseerde Teddy Roosevelt, Calvin Coolidge, en Franklin D. Roosevelt over landbouwzaken, en getuigde voor het Congres ter ondersteuning van een importbelasting op pinda’s. De kroonprins van Zweden reisde naar de V.S. om bij Carver te studeren. De wetenschapper deelde zijn kennis over landbouw en voeding zelfs met Mahatma Gandhi.
Zijn innovatieve geest wekte de bewondering en vriendschap van autopionier Henry Ford. De twee denkers werkten enkele jaren samen, op zoek naar manieren om planten om te zetten in energie en militaire apparatuur. Ze vonden pindarubber uit voor kanonnen en boekten vooruitgang in de richting van vervangingsmiddelen voor benzine op basis van soja en pinda’s.
9. Carver verloor nooit uit het oog wat voor hem het belangrijkste was: zijn geest gebruiken om mensen in nood te helpen. Hij publiceerde een lange reeks van gemakkelijk te lezen bulletins voor boeren, met tips om hun opbrengst te maximaliseren en creatieve toepassingen voor hun gewassen. Hij ging zelfs op pad en reed met een wagen door het boerenland om bekendheid te geven aan duurzame landbouwmethoden die arme boeren konden helpen te overleven.
10.
Over Carver zei Martin Luther King, Jr. ooit: “Vanuit een beklemmende en verlammende omgeving tilde George Washington Carver zijn zoekende, creatieve geest op naar de gewone aardnoot, en vond daarin buitengewone mogelijkheden voor goederen en producten die ondenkbaar waren voor geesten uit het verleden, en liet voor opeenvolgende generaties een inspirerend voorbeeld na van hoe een individu boven de verlammende omstandigheden van de omstandigheden kon uitstijgen.”
Leave a Reply