10 anti-love songs to hear this Valentine’s Day

Music

Mark Grassick / 11 februari 2020

Feature

Verlies je van de liefde met onze anti-Valentijnsdag playlist.

Ontdek meer

Ziek van al die verliefde stelletjes en romantische gebaren? Deze Valentijnsdag, omarm het hartzeer met onze tien favoriete cynische, gebroken hart, anti-liefdesliedjes aller tijden.

Beluister al deze anti-liefdesliedjes op Spotify

The Mountain Goats – No Children

“Ik hoop dat je sterft. Ik hoop dat we allebei sterven.” No Children is het toppunt van een anti-liefdeslied en waarschijnlijk de meest venijnige weergave van echtscheiding ooit geschreven. De verteller en zijn partner beseffen dat het onvermijdelijke eraan zit te komen en gaan op in de haat, wanhoop en hopeloosheid van hun situatie, vervreemden opzettelijk van hun weinige overgebleven vrienden, omarmen de pijn die ze veroorzaken en zweren “hand in hand liefdeloos ten onder te gaan.”

The Shins – Gone For Good

We hebben allemaal wel relaties gehad die veel langer aansleepten dan eigenlijk had gemoeten. Op Gone For Good (van The Shins’ briljante tweede album Chutes Too Narrow) erkent James Mercer dat zijn vertrek al veel eerder had moeten komen (“It took me all of a year/To put the poison pill to your ear/But now I stand on honest ground”). Uiteindelijk dringt het besef door, schijnt de zon door de wolken en lonkt de weg. Gone For Good is niet bitter of wreed, het is gewoon een vastberaden en resoluut afscheid, een definitieve streep getrokken onder een mislukte relatie.

Joni Mitchell – Both Sides, Now

Mitchell’s liedje gaat helemaal over verloren onschuld. Zoals wolken ooit verschenen als “ijskastelen in de lucht”, worden ze uiteindelijk slechts voorgevoelens van slecht weer. Zo begint ook de liefde spannend en vol beloften, om uiteindelijk te ontaarden in liefdesverdriet en pijn. Het nummer heeft een extra dimensie van droefheid gekregen na het gebruik ervan in de beste (en meest pijnlijke) scène in Love Actually.

Damien Jurado – What Were The Chances

Het komt zelden voor dat je een heel optreden van Damien Jurado doorkomt zonder een aantal mensen in tranen te zien uitbarsten, zo groot is het talent van de Portlandse zanger voor hartverscheurende hartenbrekers (alleen de dappersten zouden zijn nummer Medication in het openbaar beluisteren). What Were The Chances verhoogt de lat met zijn verhaal over een gedoemde relatie waarin de verteller tevergeefs probeert zijn getrouwde geliefde ervan te overtuigen dat ze niets verkeerd doen (“We ontmoeten elkaar alleen in hotelkamers en niet bij jou thuis”), om uiteindelijk alleen gelaten te worden, smekend bij haar om “alsjeblieft de telefoon op te nemen”.

Death Cab For Cutie – What Sarah Said

“Liefde is iemand zien sterven.” Ben Gibbard snijdt recht op het somberste aspect van de liefde, het idee dat bij elkaar blijven betekent dat een van jullie moet toekijken hoe de ander sterft. Je kunt het als iets positiefs zien, de wetenschap dat de een de ander bij zich heeft als je het donker ingaat (om een ander DCFC-nummer te parafraseren), of je kunt het zien als een uitstekende reden om voor altijd single te blijven.

Bob Dylan – Boots Of Spanish Leather

Dylan beheerst de kunst van het bittere fare thee well, maar niets overtreft dit gebroken afscheid van Suze Rotolo als ze hem verlaat om haar dromen naar Europa te volgen. Ze vraagt herhaaldelijk of hij iets moois van haar reis wil (“something fine made of silver or of golden”), maar hij blijft volhouden dat het enige wat hij wil haar terugkeer is. Naarmate het nummer vordert – en hij beseft dat ze niet terugkomt – aanvaardt hij zijn nederlaag en kiest in plaats daarvan voor een heel mooi paar laarzen.

Yeah Yeah Yeahs – Maps

Maps hoort thuis in dezelfde categorie “huilen op het vliegveld” als Dylan’s Boots Of Spanish Leather, Karen O die haar toenmalige vriend (Liars’ Angus Andrew) smeekt om “wacht, ze houden niet van je zoals ik van je hou.” De video versterkt het hartzeer, Karen huilt echte tranen als ze denkt dat Angus niet naar de opnamesessie komt.

The Rolling Stones – Dead Flowers

Liefde speelt niet eens een rol in The Stones’ afscheidszoen aan een opwaarts mobiele minnaar. Deze doornige en wraakzuchtige country ballad minacht haar nieuwe luxe leventje terwijl de verteller zich wentelt in ellende en verslaving. Het is gemakkelijk om door het vernisje van omgekeerd snobisme heen te kijken, maar je kunt je voorstellen dat terwijl hij zich houdt aan zijn belofte van rozen op haar graf, zij zijn nummer allang heeft gewist (bij wijze van spreken).

R.E.M. – The One I Love

R.E.M.’s eerste grote hit staat daar met Born In The USA en White Wedding in het pantheon van liedjes die onbegrepen blijven vanwege hun titel. The One I Love is een bijna harteloos anti-liefdesliedje aan het adres van een voormalige partner, waarin die wordt afgedaan als niet meer dan “een eenvoudige rekwisiet om mijn tijd mee te verdoen”.

Luke Kelly – On Raglan Road

De eerste keer dat de verteller van The Dubliner’s liefdesballade (gebaseerd op het prachtige gedicht van Patrick Kavanagh) zijn geliefde ziet, voorspelt hij precies de kwelling en het liefdesverdriet dat zal volgen. Toch volgt hij zijn hart tot in het moeras: “Ik zag het gevaar en ik liep langs de betoverde weg.” Hij realiseert zich zijn cruciale fout en zegt eenzaam: “Ik had een schepsel van klei niet liefgehad zoals het hoorde.” Wrok is prima, maar is er iets ergers dan de conclusie dat dingen uit elkaar vielen omdat ze te goed voor je waren? Zeg gewoon nee, kinderen.

Valentijnsdag hoeft niet alleen over liefde te gaan. Ontdek hier enkele van de evenementen die dit weekend plaatsvinden voor jou, je vrienden of je geliefden.