Zatoka Botnicka

Zatoka Botnicka, szwedzkie Bottniska Viken, fińskie Pohjan Lahti, północne ramię Morza Bałtyckiego, między Szwecją (zachód) a Finlandią (wschód). Zajmując powierzchnię około 45.200 mil kwadratowych (117.000 km kwadratowych), zatoka rozciąga się na 450 mil (725 km) z północy na południe, ale tylko 50 do 150 mil (80 do 240 km) ze wschodu na zachód; jest prawie zamknięta przez Wyspy Alandzkie (Ahvenanmaa) (południe). Jego maksymalna głębokość wynosi 965 stóp (295 metrów) w zachodnio-środkowej części; jego średnia głębokość wynosi tylko około 200 stóp (60 metrów). Ponieważ otrzymuje wody z tak wielu rzek, w tym Ångerman, Ume, Lule, Torne, Kemi i Oulu, jego zasolenie jest bardzo niskie, a w konsekwencji pokrywa lodowa utrzymuje się do pięciu miesięcy w zimie. Znajduje się tu wiele małych wysp, co utrudnia żeglugę. Główne porty zatoki to Pori, Vaasa (Vasa) i Oulu w Finlandii oraz Luleå, Härnösand, Sundsvall i Gävle w Szwecji. Wiele przybrzeżnych tartaków przetwarza ogromne zasoby leśne w głębi lądu, który dawniej nazywał się Botnia (Botten), stąd nazwa zatoki.

.