Wyłapywanie kojotów

Kojot (Canis latrans) jest północnoamerykańskim odpowiednikiem afrykańskiego dzikiego psa. Znany również jako wilk preriowy lub szakal amerykański, kojot jest niezwykle zdolnym do adaptacji gatunkiem psa. Pierwotnie zamieszkiwały zachodnie i południowo-zachodnie regiony kontynentu; od tego czasu rozprzestrzeniły się na cały kraj i występują we wszystkich stanach kontynentalnych. W ciągu ostatniego stulecia ich naturalny zasięg powiększył się o 400%. Ta fenomenalna ekspansja populacji kojota wynika z faktu, że w przeciwieństwie do swojego krewnego wilka szarego, kojot jest w stanie rozmnażać się i rozwijać w obszarach metropolitalnych.

Średnia długość życia kojota to 8 do 10 lat na wolności. Kojoty ważą od 20 do 45 funtów i stoją 23-26 cali na ramieniu. Duże samce będą przekraczać 50 funtów, a w północnych siedliskach mogą nawet osiągnąć 60 funtów lub więcej. Największy kiedykolwiek zarejestrowany kojot (zastrzelony w Albercie w Kanadzie) ważył 74 ¾ funta. Północne kojoty są zwykle nieco większe niż południowe i mogą mieć dłuższe nogi, co wynika z faktu, że północne kojoty mają 10 do 15% domieszki genetyki wilka leśnego.

Skowyt kojota

Skowyt kojota jest prawdopodobnie jego najbardziej charakterystyczną cechą. Kojoty są bardzo wokalne i komunikują się za pomocą różnych dźwięków. Różne długie i krótkie szczeknięcia, krzyki, odgłosy śmiechu, jipping, płacz, wrzaski, skandowanie i ponad siedem różnych rodzajów skowytu. Używając kombinacji tych wokalizacji kojoty mają zróżnicowane sekwencje nawoływania, aby pomóc w komunikacji z członkami swoich stad, jak również z innymi stadami. Wiele z dźwięków wydawanych przez kojoty nie jest łatwych do opisania, chyba że poprzez ich znaczenie. Poniżej znajduje się lista dłuższych wściekłych wokalizacji, którymi są w stanie się komunikować:

• Skowyt wyzwania
• Skowyt terytorialny
• Skowyt ostrzegawczy
• Skowyt śmiechu i krzyku dla zastraszenia
• Skowyt wskazujący na niebezpieczeństwo
• Kierunkowe krótkie szczeki i krzyki w celu zidentyfikowania lub wskazania niebezpieczeństwa lub intruza na terytorium
• Skowyt wskazujący na samotność
• Skowyt lokalizatora
• Śpiewy, które świętują ponowne połączenie się z innymi członkami stada
• Śpiewy
• Skowyt godowy (w celu przyciągnięcia lub rywalizacji o partnera)
• Skowyt terytorialny
• Skowyt w połączeniu z pofałdowaniem gardła w celu skarcenia innego kojota (mniej gwałtowna forma komunikacji terytorialnej) komunikacja)
• Szczekiwanie na znak poddania
• Szczeki na znak niepokoju
• Szczekiwanie na znak drwiny

Siedlisko i dieta kojotów

Kojoty mogą uznać każde siedlisko lub środowisko za swój dom. Są bardzo terytorialne i podróżują po regularnych obwodach, które formalnie ustanowiły za pomocą znaków terytorialnych. Słupki moczowe lub słupki zapachowe to miejsca, które kojoty odwiedzają, aby pozostawić feromony i odchody jako oznaki tych granic. Obwód watahy wynosi od 7 do 15 mil; obwody większe są zazwyczaj wynikiem niedoboru pożywienia lub migracji ofiar. Granice różnych pakietów często nakładają się na siebie i konfrontacje między dominującymi członkami rywalizujących pakietów są gwałtowne i śmiertelne.

Paki kojotów składają się wyłącznie z członków rodziny i zazwyczaj nie przekraczają sześciu. Integracji niespokrewnionego kojota do pakietu jest rzadkie, ale czasami ma miejsce, gdy dominujący samiec szuka nowego partnera. Na obszarach, gdzie drapieżniki żerujące na kojotach, takie jak wilki i myśliwi sportowi, nie istnieją, drapieżnictwo kojotów (zabijanie kojotów przez inne kojoty) jest główną przyczyną śmierci. Drapieżnictwo to ma na celu zmniejszenie konkurencji i kojoty często zabijają członków innych stad, jeśli nadarzy się okazja. Wilki są jedynym stałym naturalnym drapieżnikiem kojota; samotny wilk od czasu do czasu pada ofiarą sfory kojotów lub zostaje zepchnięty z padliny z powodu agresji sfory kojotów, jednakże.

Część płodnego sukcesu kojota wynika z jego niezwykle zróżnicowanej diety. Kojoty są przebiegłymi drapieżnikami, jednak w ciepłej porze roku ich dieta staje się wszystkożerna i obejmuje wszelkiego rodzaju owoce, roślinność i owady. Kojoty uwielbiają polować i rzadko rezygnują z okazji do upolowania ofiary. Polują nawet z pełnym żołądkiem, tak dla sportu. Zostało dobrze udokumentowane, że kojoty zbierają wiele zwierząt, znacznie przekraczając to, co mogą zjeść. W przypadkach, w których obecne są zwierzęta domowe, lub jeśli kojot dostanie się do zamkniętego obszaru (kurnik), całkowita liczba zabitych zwierząt może być ekstremalna. Kojoty czasami drwią z większych ofiar, takich jak jelenie i antylopy, mając nadzieję, że w ten sposób przestraszą zwierzę i skłonią je do ucieczki, prowadząc je na drogę innych członków stada. Częścią szyderczego zachowania kojota jest pozwolenie ofierze na pogoń za kojotem, przynęta dla ofiary i zachęcenie jej do bycia bardziej przewidywalną niż kapryśną. Samotne kojoty potrafią to robić przez wiele godzin, wyczerpując swoją ofiarę, gdy gonią się w tę i z powrotem w zabawny sposób. Kojoty mają o wiele większą wytrzymałość niż zwierzęta kopytne i będą kontynuować te figlarne działania do czasu, aż ich ofiary nie będą mogły już konkurować. At that point the coyote turns and attacks unexpectedly.

Coyotes have also been observed corralling hoofed animals out on to frozen lakes. Kopytne zwierzęta mają bardzo trudny czas na pokonanie lodu z powodu wysokich, prostych nóg i śliskich kopyt; są one łatwo zdejmowane, gdy kojoty wyprowadzą je na lód. Taktyka taka jest stosowana przez sfory kojotów na całym kontynencie. Niektórzy sugerują, że kojoty odkrywają te zaawansowane techniki łowieckie dzięki doświadczeniu, jednak nawet młodzi członkowie watahy wykonują tę taktykę bezbłędnie przy pierwszej pogoni za dużą zdobyczą.

Kojoty nie zawsze odnoszą sukces przy pierwszych próbach z trudną zdobyczą. Jednak niezliczone, nieustępliwe próby, trwające często ponad dziesięć godzin (a czasem ponad dwadzieścia), gwarantują, że kojot w końcu dokona zabójstwa. Wytrwałość, wytrzymałość i umiejętne polowanie w stadzie pozwalają kojotom na chwytanie ofiar znacznie większych od nich samych. Packs have even been know to bring down adult elk and caribou during the winter when other prey are scarce.

Coyote-Human Conflicts

Konflikty między kojotami a ludźmi są częste w całych Stanach Zjednoczonych; wielu uważa, że stają się one coraz bardziej powszechne. W niektórych sytuacjach, gdzie populacje kojotów są eksplodujące, takie jak Colorado, jest to z pewnością prawda. Większość incydentów wynika z tego, że kojoty żerują na domowych zwierzętach gospodarskich i zwierzętach domowych (takich jak psy i koty);. Ludzie zostali zaatakowani, jak również, jednak. W 2009 roku kanadyjski piosenkarz Taylor Mitchell został zaatakowany przez kojoty podczas wędrówki w kanadyjskim parku narodowym. Mitchell został air lifted do szpitala, ale niestety zmarł następnego dnia z jej injuries.

Between 1985 i 2007 było ponad 60 non-fatal ataków na ludzi w USA i Kanadzie. Istnieją powody, aby sądzić, że mniej niż połowa tych incydentów jest kiedykolwiek zgłaszana. Przygotowanie się na potencjalny problem z kojotami jest trudne, ponieważ zwierzęta te występują na całym kontynencie, zarówno w środowisku wiejskim, jak i miejskim, i trudno jest przewidzieć, kiedy i gdzie się pojawią. Jeśli widzisz lub słyszysz o jakichkolwiek zachowaniach kojotów w okolicy, powinieneś podjąć środki ostrożności, aby utrzymać zwierzęta wewnątrz w nocy i nie zostawiać dzieci na zewnątrz bez opieki.

Zaskakująco, niewiele firm kontrolujących dzikie zwierzęta ma doświadczenie, aby być konsekwentnie skuteczne w usuwaniu dzikich kłów. Trapping kły jest wyspecjalizowanym polu, gdzie brak uwagi na szczegóły lub przygotowanie i niepowodzenie iść ręka w rękę. Jest to żmudna praca często wymagająca umiejętności tropienia, które w większości rejonów kraju są sztuką zapomnianą. W Creature Control posiadamy wykwalifikowanych traperów, którzy są w stanie poradzić sobie z każdym problemem związanym z kojotami. Preferowane jest chwytanie na żywo i przenoszenie, ale nie zawsze jest to praktyczne ze względu na konieczność przenoszenia na duże odległości, aby nie dopuścić do ich powrotu. W większości stanów przenoszenie dzikich zwierząt poza granice powiatu jest nielegalne i to jest często dylemat przy próbie przeniesienia kojotów na duże odległości. Jeśli masz problem z kojotami, nie wahaj się zadzwonić do nas pod numer 1-844-774-3284 – jesteśmy szczęśliwi mogąc edukować klientów w zakresie najlepszego podejścia i oferować bezpłatne pocieszenie przez telefon.