Wprowadzenie do Atlas Obscura Podcast

Choć odległość jest mniejsza niż ćwierć mili, to i tak zajmie wam dobrą, solidną godzinę podróż przez chłodne Quoddy Narrows z Lubec w stanie Maine na wyspę Campobello, przekraczając nie tylko granicę międzynarodową, ale i strefę czasową. Kiedy jest czas na herbatę w Maine, to koktajle w Campobello.

Tylko około dwie trzecie wielkości Manhattanu, mała wyspa jest częścią prowincji Nowy Brunszwik i była idyllicznym schronieniem dla Amerykanów i Kanadyjczyków zarówno dla ponad wieku. Począwszy od lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XIX wieku, Campobello stało się celem zamożnych rodzin, które szukały miejsca, gdzie mogłyby zawiesić swoje wykrochmalone kołnierzyki i ciasne gorsety i po prostu zamoczyć stopy.

Jedna rodzina w szczególności upodobała sobie to miejsce, powracając lato po lecie, ucząc swojego małego chłopca o wielorybach, żeglowaniu, wędrówkach i łowieniu ryb. Chłopiec ten okazał się być 32. prezydentem Stanów Zjednoczonych. Franklin Delano Roosevelt i Campobello są splecione od tamtej pory.

Mały Franklin spędzał każde lato swojego dzieciństwa, badając skały w Snug Cove, pływając kajakiem wzdłuż plaż Friars Bay i obserwując latarnię Quoddy Head Lighthouse po drugiej stronie Narrows. Żeglując po zamglonej Zatoce Fundy, Rooseveltowie dzielili chłodne, wzburzone wody z ptakami morskimi, humbakami, fokami i morświnami – życiem morskim, które do dziś jest dobrze prosperującą częścią przybrzeżnego ekosystemu.

W młodości Roosevelt był tak twardy i surowy jak jego „Ukochana Wyspa”, przynosząc Eleanor tam, aby spędzić miesiące lipca, sierpnia i września z ich pięciorgiem dzieci, pukając wokół ich 34-pokojowego domku, kiedy nie byli wspinając się po skalistych brzegach. Zapalony golfista, żeglarz i pływak, to tutaj w 1921 roku, kiedy nie był jeszcze nawet gubernatorem Nowego Jorku, przyszły prezydent został porażony przez polio.

Stało się coraz trudniejsze dla Roosevelta, aby dostać się do Campobello w jego późniejszych latach, nie mogąc zrobić długą podróż na tylnych drogach i w chropowatych skiffów. Było to jeszcze przed powstaniem autostrad międzystanowych i budową grobli łączącej wyspę z Maine. Dzisiaj, goście nie są już tylko super bogaty, i to jest całe mnóstwo łatwiej się tam dostać – ale Campobello nadal czuje się jak to musiało czuć się do Eleanor i Franklin z powrotem w dzień.

The Cottage jest centralnym punktem Roosevelt Campobello International Park, jedyny międzynarodowy park w Stanach Zjednoczonych. Jurysdykcja i obowiązki są równo podzielone przez USA i Kanadę, obsadzone przez miejscowych z obu krajów. Istnieją rozległe szlaki, plaże, ogrody i 2800 akrów Nature Center – i w duchu prawdziwej międzynarodowej jedności, dostęp do wszystkiego w Parku, w tym Cottage, jest wolny.

Bliska relacja między Maine i wyspa wykracza poza tylko bliskość. Istnieje wspólna historia rozciągająca się wstecz do rodzimego narodu Passamaquoddy, w dół przez francuskich odkrywców, brytyjskich osadników, irlandzkich rebeliantów i prężnych rybaków. Może ich dzielić godzina, ale oboje znajdą czas na herbatę lub koktajl.

.