Wprowadzenie do Atlas Obscura Podcast

Recenzje Muzeum Kopalni Nr 2 na Wyspie Bell w Nowej Fundlandii są jednolicie pochlebne. Jak to możliwe, że zwykła dziura w ziemi tak zachwyca każdego, kto ją odwiedza? To historia kopalni i fascynujące historie ludzi w tej społeczności wyspiarskiej, które czynią ją tak wyjątkową.

Nowa Fundlandia jest czule znana jako „The Rock” w Kanadzie. Jest to surowa kraina, która wpada do północnego Oceanu Atlantyckiego, najbardziej wysunięta na wschód część Kanady. Osadnicy głównie z Wielkiej Brytanii i Irlandii założyli społeczności w całej Nowej Fundlandii począwszy od XVII wieku.

Tiny Bell Island jest częścią półwyspu Avalon, znajduje się w Conception Bay po drugiej stronie „The Tickle” – zatoki – od Portugal Cove, niedaleko stolicy, St. Kopalnia rudy żelaza na Bell Island rozpoczęła działalność w 1895 roku, a ogromna liczba ludzi przeniosła się do obszaru, znanego jako Wabana. Wkrótce Bell Island stała się największym producentem rudy żelaza w British Commonwealth, drugim co do wielkości społeczności w Nowej Fundlandii i jednym z najbardziej zamożnych miejsc w historii prowincji.

Kopalnia zapewniła zatrudnienie tysiącom osób, w tym dzieciom w wieku zaledwie 10 lat, które pracowały gotując kociołki dla mężczyzn na ich przerwach i oddzielając rudę od skał. Niektórzy mężczyźni pracowali w kopalni od dzieciństwa do 80 roku życia.

Była to niebezpieczna praca w trudnych warunkach. Do 1911 roku światło było dostarczane przez świece lub puszki z palącym się olejem foki. Nie było łazienki lub urządzeń do jedzenia, a często było bardzo zimno. Przepisy bezpieczeństwa były wprowadzane powoli, a wypadki na przestrzeni lat pochłonęły w sumie 110 ofiar śmiertelnych w kopalni.

Kopalnia była kiedyś jedną z największych na świecie podmorskich kopalni rudy żelaza. Była również głównym dostawcą rudy żelaza do Niemiec. Podczas II wojny światowej, niemieckich kapitanów, którzy znali wybrzeża Nowej Fundlandii pilotowane U-booty, które storpedowane i zatopione kilka łodzi rudy.

Newfoundland milicji strzelał na U-booty, chybił, i zabił krowę. Niemniej jednak, Bell Island posiada wyróżnienie bycia miejscem jedynego artylerii wystrzelił w obronie Ameryki Północnej podczas wojny.

Bell Island nr 2 kopalni zamknięte w 1949 roku, a reszta kopalni w 1966 roku. W 2000 roku otwarto Bell Island Community Museum i No. 2 Mine Museum. Muzeum oferuje pieszą wycieczkę po szybie z utalentowanymi i pełnymi pasji przewodnikami, którzy ożywiają historię społeczności i kopalni poprzez fascynujące historie i anegdoty, które wywołują szereg emocji, od współczucia po śmiech. Goście odwiedzający Bell Island są również traktowani jako miłośnicy piękna krajobrazu, ponieważ surowe klify i głębokie, błękitne wody tworzą oszałamiające tło.