Why Fleetwood Mac’s ’70s pop hit 'Dreams’ keeps resurfacing almost every decade

2020 był rokiem nieprzewidywalnych zwrotów akcji – ale nawet biorąc pod uwagę wszystkie naprawdę dziwne gówna, które do tej pory się wydarzyły, widok Fleetwood Mac rejestrujących się na TikTok i zakładających wrotki wyróżnia się jako godny uwagi curveball.

Czytaj dalej: Stevie Nicks: „W Fleetwood Mac, Christine McVie i ja byliśmy siłą natury”

Założony w Londynie w 1967 roku, Fleetwood Mac przeszedł przez wiele różnych zmian, zmieniając skład ciągle przez wczesne lata 70. A kiedy Bob Welch odszedł z zespołu pod koniec 1974 roku, poszukiwania zastępcy przyniosły gitarzystę Lindseya Buckinghama i jego ówczesną partnerkę Stevie Nicks do zespołu. W ten sposób narodziła się najbardziej znana i odnosząca największe sukcesy komercyjne odmiana Fleetwood Mac, a ich dziesiąty album z własnym tytułem przyniósł im płytę numer jeden.

To była pop-rockowa bajka, dopóki gówno nie uderzyło w wentylator w następnym roku. Pośród ogromnego sukcesu zespołu, międzyzespołowy dramat stał się bardziej chaotyczny niż seria Love Island. Małżeństwo Johna i Christine McVie zakończyło się, a Buckingham i Nicks zerwali ze sobą. Następnie, podczas trasy koncertowej 'Rumours’, Nicks wdała się w romans z Mickiem Fleetwoodem – a wszystkie te napięcia malują dość chaotyczny obraz powstawania 'Rumours’. To co nastąpiło to burzliwe sesje nagraniowe, ogromne ilości narkotyków i alkoholu oraz grupa desperacko próbująca pozostać razem w obliczu tego wszystkiego. Nie była to dobra wiadomość dla zbiorowego ciśnienia krwi Fleetwood Mac, z pewnością – ale zaowocowało to jednym z najbardziej słodko-gorzkich albumów rozpadu wszechczasów.

Napisany przez Stevie Nicks, 'Dreams’ dotyczy końca jej ośmioletniego związku z Lindseyem Buckinghamem – i intensywności prób pozostania profesjonalistą w studio pośród ich osobistych zawirowań. W 2007 roku, w rozmowie z Blenderem, Buckingham nazwał napięte relacje z tamtego okresu „wyrafinowanym ćwiczeniem zaprzeczania”. Kiedy Nicks śpiewa refren – „thunder only happens when it’s raining / Players only love you when they’re playing” – wydaje się, że nawiązuje do przepaści między ich chemią na scenie, a ich rozpadającym się partnerstwem w życiu prywatnym.

Nick napisał, że bare-bones of 'Dreams’ zostały napisane w około 10 minut. Tego dnia nie była potrzebna w głównym studiu, więc zabrała swój fortepian Fender Rhodes do sąsiedniego studia należącego do Sly’a Stone’a ze Sly and the Family Stone. Kiedy wróciła z 'Dreams’, reszta zespołu „nie była tym zachwycona” – wspominała Nicks. Christine McVie początkowo uważała, że jest „nudna”.

Pomimo tematyki piosenki, Lindsey Buckingham współpracował przy 'Dreams’ – mówiąc dla Daily Mail, Nick wspominał: „Pomimo tego, że był wtedy na mnie wściekły, Lindsey zagrał to, a potem spojrzał na mnie i uśmiechnął się. To, co działo się między nami było smutne – byliśmy parami, które nie potrafiły się dogadać. Ale jako muzycy wciąż się szanowaliśmy”. Buckingham dodał warstwowe akordy, a względna prostota opłaciła się: „Dreams” stał się najwyżej notowanym singlem Fleetwood Mac w latach 70-tych. W innych miejscach, co prawda, zemścił się pisząc złośliwie szyderczy „You Can Go Your Own Way”.

@420doggface208

Morning vibe #420souljahz #ec #feelinggood #h2o #cloud9 #happyhippie #worldpeace #king #peaceup #merch tacos #waterislife #high #morning #710 #cloud9

♬ Dreams (2004 Remaster) – Fleetwood Mac

Dzięki The Corrs, to właśnie dzięki The Corrs, 'Dreams’ odrodziło się pod koniec lat 90-tych z ich nieco tanecznym coverem – pełnym dramatycznych celtyckich skrzypiec i pulsującego pianina. Ich wersja została później zremiksowana przez house’owego DJ-a Todda Terry’ego, który nadał jej dodatkowy impet, dzięki czemu 'Dreams’ powróciło na listy przebojów pod inną postacią. Co dziwne, nie jest to jedyna wersja nawiązująca do house’u: w 2005 roku Stevie Nicks zaśpiewała wokale w innym remake’u utworu autorstwa tanecznego duetu Deep Dish z Waszyngtonu.

W 2011 roku odcinek śpiewająco-tańczącego programu Ryana Murphy’ego Glee poświęcony „Plotkom” sprawił, że „Dreams” powróciło na brytyjskie listy przebojów, a siedem lat później pojawiło się ponownie w wirusowym tweecie. Meme, o którym mowa, obalił twierdzenie, że „muzyka Fleetwood Mac jest tak nudna, że nie można nawet do niej tańczyć”, ustawiając „Dreams” obok oszałamiająco złożonej choreografii zespołu tanecznego z college’u.

A teraz, cytując otwierający tekst Stevie Nicks: „here you go again”. I tym razem 'Dreams’ znów jest na listach przebojów dzięki beztroskiemu klipowi Apodaca na TikTok, w którym pływa on spokojnie na swoim longboardzie, zachowując taki spokój, jakiego większość z nas może sobie tylko życzyć pośród globalnej pandemii.

Prawdopodobnie wiele z nieprzemijającej popularności 'Dreams’ sprowadza się do faktu, że ta piosenka jest zasadniczo folkowym, wyciszonym utworem tanecznym i najbardziej wyluzowanym bopem Fleetwood Mac, nadającym się do ciągłej reinterwencji. Rozmawiając z Blenderem o tworzeniu 'Dreams’, Nicks powiedziała: „Od razu spodobał mi się fakt, że robię coś z tanecznym bitem, bo to sprawiło, że było to dla mnie trochę niezwykłe.”

To proste w melodii, ale skomplikowane w uczuciach – ponadczasowa kombinacja, niezależnie od okoliczności.

.