Vanna White Biografia

Hospodyni „Koła Fortuny”

Później jednak, w 1982 roku, White dostała pracę, która uczyniłaby jej karierę. Została wybrana spośród 200 kandydatów, aby dołączyć do nowego gospodarza i byłego pogodynka, Pata Sajaka, w teleturnieju NBC, Koło Fortuny, stworzonym przez giganta rozrywki Merva Griffina. Program odniósł ogromny sukces w ciągu następnych kilku lat, a w 1986 roku jego wieczorna wersja przyciągnęła 30 milionów widzów, dwa razy więcej niż program numer 2, M*A*S*H, i przyniosła 100 milionów dolarów rocznie. W 1999 roku, jego 16 roku w syndykacji, Koło Fortuny było oglądane przez około 40 milionów ludzi.

Pozycja White’a jako gospodyni i główny letter-turner i model ciągle zmieniającej się linii projektów na Kole Fortuny szybko uczyniła z niej wielką gwiazdę. Nagle naród ogarnęła „Vannamania”, a White wkrótce zdobyła wiele lukratywnych kontraktów na reklamę, a nawet wystąpiła w filmie NBC Venus: Bogini miłości. Podczas gdy bardziej sceptyczni obserwatorzy mediów wyśmiewali White za jej ograniczone zdolności aktorskie i jej pozycję w „Kole” jako niemówiącego nosiciela ubrań, większość widzów polubiła ją, w dużej mierze dzięki jej urodzie, energii i nieustającej charyzmie, a White stała się w pewnym sensie ikoną amerykańskiej popkultury. Jej popularność osiągnęła szczyt w połowie i pod koniec lat 80-tych.

W 1992 roku, White została uznana w Księdze Rekordów Guinnessa jako najczęściej klaszcząca postać w telewizji, ze średnią 720 klapsów na pokaz i ponad 28 000 na sezon. Napisana przez ducha autobiografia gwiazdy teleturnieju, zatytułowana Vanna Speaks, została opublikowana w 1987 roku.

O jej długoletniej karierze w Kole Fortuny, White stwierdziła: „To nie jest najbardziej intelektualna praca na świecie, ale muszę znać litery.” Ona również kiedyś zażartowała, „Kiedy miałem tę zupę alfabetyczną, nigdy nie myślałem, że to się opłaci.”

Po ponad trzech dekadach na antenie, White wkroczyła do gospodarza Koła Fortuny sama, gdy Sajak był hospitalizowany na nagłą operację pod koniec 2019 r.

.