The Case for the Zero Blitz

Gościowa kolumna Johna Shirleya, Sports Info Solutions

Why Teams Should Blitz More

Blitzing pozwala obronie grać z góry i dyktować ofensywie, zamiast siedzieć z tyłu i być zmuszonym tylko do reagowania. Blitzing jest również najszybszym sposobem na zwiększenie presji na rozgrywającego. Poniższy wykres ilustruje to, pokazując, że wskaźnik presji w sposób zrozumiały wzrasta, gdy dodaje się więcej zawodników. * Wszystkie użyte dane pochodzą dzięki uprzejmości Sports Info Solutions i z sezonów regularnych 2016-2018 NFL, chyba że zaznaczono inaczej.

Im więcej obrońców pędzących na passera, tym więcej presji obrona dostaje na przeciwnych quarterbacków. I ciśnienie jest najlepszą bronią obrony przeciwko tej erze pass-happy ofensywa. Poniższy wykres pokazuje, jak drastyczny wpływ może mieć presja na to, jak sprawuje się obrona poprzez Expected Points Added (EPA).

Już samo popędzanie rozgrywającego obniża średnią EPA dozwoloną na dropback z 0.21 do 0.04, z rosnącym poziomem presji spada jeszcze bardziej.

The Zero Blitz

Gdy weźmiemy pod uwagę powyższe powody, aby rozważyć agresywny blitzing, możemy pokazać, dlaczego Zero Blitz (Cover-0 Blitz) w szczególności jest czymś, co obrona powinna wykorzystywać częściej. Do tej analizy, schematy blitzów zostały podzielone na trzy różne wiadra: Zero Blitz, Zone Blitz, oraz Man-Free Blitz (Cover 1 coverage with 5+ rushers). Te trzy typy blitzów zostały porównane przez EPA na dropback, Positive% Allowed (procent zagrań, w których obrona pozwoliła na EPA powyżej 0.0) oraz Boom% Allowed (procent zagrań, w których obrona pozwoliła na EPA 1.0 lub więcej). Wszystkie poniższe statystyki nie uwzględniają zagrań z linii 10 jardów, ponieważ strategia zmienia się mocno, gdy obrona jest cofnięta do własnej linii bramkowej.

Jak pokazano powyżej, Zero Blitz jest generalnie najbardziej skutecznym schematem Blitz spośród trzech kategorii. Ma najniższą średnią EPA Allowed i Positive% Allowed. Najbardziej zaskakujące jest to, że ma również porównywalny Boom% Allowed. Zero Blitz jest jedynym typem blitzu, który nie posiada deep safety, więc można by założyć, że pozwala na większy procent dużych zagrań. Jednak w rzeczywistości pozwala on na taki sam Boom% jak każdy inny blitz. Brak głębokiego bezpieczeństwa pozwala Zero Blitzom na średnio jednego dodatkowego pass rushera na zagranie. Jak pokazano wcześniej, więcej pass rusherów równa się większej presji na QB przeciwnika.

Wykres powyżej pokazuje, o ile bardziej efektywne w tworzeniu presji są Zero Blitze w porównaniu do innych typów blitzów. Podczas gdy Zero Blitz mają nieco niższy wskaźnik sacków, mają wyższy procent każdego innego rodzaju presji i ogólny wyższy wskaźnik presji wynoszący 50 procent.

Zero Blitz vs Man-Free Blitz

Jeśli Zero Blitz jest tak skuteczny, to dlaczego jest tak rzadko wywoływany? Jest to konsekwentnie najrzadziej wywoływany blitz (7 procent wszystkich blitzów w 2018 roku), podczas gdy jego bardziej konserwatywny odpowiednik w kryciu człowieka, Man-Free Blitz, jest konsekwentnie najczęściej wywoływany (53 procent wszystkich blitzów w 2018 roku). Jest to najprawdopodobniej spowodowane tym, że trenerzy są generalnie niechętni ryzyku, a blitze z dodatkowym rusherem i bez pomocy bezpieczeństwa są postrzegane jako wezwania do gry typu feast-or-famine. Man-Free Blitzes są uważane za bezpieczniejsze, ponieważ mają w składzie głębokiego safety, który jest tam, aby naprawić wszelkie błędy i pomóc w kryciu. Ale czy obecność głębokiego safety faktycznie pomaga obronie? Na podstawie danych z SIS, głębokie safeties strefy były zaangażowane tylko w 8 procent Man-Free Blitzes w 2018 roku. Zaangażowanie obejmuje wykonanie zagrania na piłce, pomoc w kryciu na docelowym odbiorcy lub zaangażowanie w tackle. Wydaje się więc, że pojedynczy wysoki safety jest bardzo ograniczony w ilości zagrań, w które może być zaangażowany i może nie być siatką bezpieczeństwa, za którą się go uważa. Ocena pojedynczego wysokiego safetera nie powinna jednak sprowadzać się tylko do tego, w ilu zagraniach może on brać udział. Obecność deep safety może również odstraszyć cele na głęboki środek boiska (pomiędzy numerami a 15-plus jardami w dół pola) i utrudnić życie rozgrywającym przeciwnika. Częściowo potwierdza to poniższa tabela, która porównuje Man-Free Blitzes do Zero Blitzes tylko w próbach podań (nie uwzględnia scramble i sacks).

Prawdą jest, że Man-Free Blitzes wykonują lepszą robotę w powstrzymywaniu celów w głębokiej środkowej części boiska, choć jest to tylko poprawa o 1,3 punktu procentowego. To uderzające, jak dobrze Zero Blitzes stack up nawet gdy sacks są wyłączone, a te dodatkowe głębokie rzuty środkowe mogą nie być takie negatywne.

Nie ma zbyt dużej próbki rzutów z głębokiego środka przeciwko Zero Blitzom, ale te kilka wyników, które mamy bardzo dobrze porównuje się z tymi samymi rzutami przeciwko Man-Free Blitzom. Byłoby interesujące zobaczyć, jak większy rozmiar próbki może wpłynąć na te liczby, aby zobaczyć, czy Zero Blitzes nadal będą miały więcej sukcesów.

Krytyka zwiększonego blitzowania

Krytyka agresywnego blitzowania dotyczy ryzyka dopuszczenia do dużej gry (co dotychczasowe dane sugerują, że jest to fałszywe założenie) lub tego, że szybka gra podaniami może zniweczyć pass rush. Pokazano już, że Zero Blitz pozwalają na podobny Boom% do innych, bardziej konserwatywnych blitzów, ale jak wypadają w porównaniu z innymi obronami, gdy nie udaje im się wytworzyć presji? Jak się okazuje, mniej więcej tak samo. Na 269 czystych prób podań, Zero Blitzes średnio pozwoliły na +0.24 EPA i 54% Pozytywnego%. To w zasadzie tyle samo, co przeciętna próba czystego podania przeciwko wszystkim obrońcom – +0.23 EPA i 55% Pozytywnego%. Szybka gra podaniowa wydaje się być logiczną kontrą dla Zero Blitz, ale liczby nie do końca to potwierdzają. Na 42 próbach podań z zerowym lub jednostopniowym dropem quarterbacka, Zero Blitzes osiągnęli średnią -0.14 EPA allowed i 43 procent Positive% allowed w 2018 roku (dane dotyczące typu dropu istnieją tylko dla 2018 roku). Po raz kolejny Zero Blitz jest niezwykle skuteczny, ale również w małej próbce. Aby zwiększyć próbkę, przyjrzyjmy się, jak Zero Blitz radziło sobie z krótkimi podaniami (5 lub mniej jardów w dół pola). Na ponad 239 próbach krótkich podań od 2016 do 2018 roku, Zero Blitzes osiągali średnio tylko -0,05 EPA allowed i 48 procent Positive%. Wygląda na to, że szybka gra podaniowa nie jest do końca taką kontrą dla Zero Blitz, jakiej się oczekuje.

Konkluzja

Mam nadzieję, że ta analiza rzuca światło na to, jak skuteczne może być blitzowanie – w szczególności Zero Blitz – w zakłócaniu gry podaniowej przeciwnika. Nie jest zaskoczeniem, że tworzenie presji na rozgrywającego jest głównym czynnikiem, a Zero Blitz okazał się najlepszy w tym względzie, ponieważ pozwala na dodatkowy pass rusher. Fascynującym aspektem jest to, że ten agresywny blitz nie jest tak ryzykowny, jak się zakłada, pozwalając na podobny procent big-play, jak jego bardziej konserwatywne odpowiedniki. Jeśli obrona chce zacząć dyktować grę ofensywie, dowody wskazują na dalsze wykorzystywanie Zero Blitz.