Te same pytania bez odpowiedzi na temat propozycji finansowania CHIP w budżecie Trumpa

Budżet administracji Trumpa na rok fiskalny 2021, wydany 10 lutego, ponownie proponuje wprowadzenie zmian legislacyjnych w systemie finansowania Programu Ubezpieczeń Zdrowotnych Dzieci (CHIP) (opisanych tutaj). Zatytułowana „Strengthen the CHIP Safety Net for States”, propozycja jest identyczna z tą zawartą w budżecie na rok 2020. Zlikwidowałby on fundusz CHIP’s Child Enrollment Contingency Fund w roku fiskalnym 2022 i zastąpiłby go nowym Shortfall Fund. Zeszłoroczna propozycja była niezwykle niejasna i pozostawiała o wiele więcej pytań niż odpowiedzi. Administracja nie dostarczyła żadnych dalszych wyjaśnień w tegorocznym budżecie, więc te same krytyczne pytania podniesione przez propozycję Shortfall Fund pozostają bez odpowiedzi.

Fundusz awaryjny zasadniczo zapewnia dodatkowe federalne finansowanie CHIP dla stanów, jeśli napotykają federalne niedobory finansowania CHIP wynikające z wyższych niż oczekiwano zapisów. Fundusz awaryjny rzadko był potrzebny – tylko trzy stany (Iowa, Michigan i Tennessee) skorzystały z Funduszu w przeszłości – w dużej mierze dlatego, że formuła finansowania CHIP ma na celu zapewnienie, że stany zawsze mają wystarczające roczne przydziały CHIP, aby utrzymać swoje programy, ale także dlatego, że nie było recesji od czasu utworzenia Funduszu awaryjnego w 2009 roku. (Stany mogą również otrzymać redystrybucję funduszy od innych stanów, które nie wydały w pełni swoich rocznych przydziałów CHIP po dwóch latach). Jak już pisaliśmy, administracja wcześniej próbowała uchylić fundusze na Fundusz Awaryjny CHIP, w tym fundusze z bieżącego roku, które mogłyby być wykorzystane przez stany, gdyby stanęły w obliczu zwiększonej liczby zapisów z powodu spowolnienia gospodarczego lub klęski żywiołowej. (Kongres jednak uchylił kwoty Funduszu Awaryjnego w przeszłości, w tym w ostatnich ustawach o środkach, ale były to fundusze z poprzednich lat podatkowych, które nigdy nie mogą być dostępne lub wydane przez państwa, nawet jeśli w przeciwnym razie kwalifikują się do dodatkowych funduszy CHIP z Funduszu Awaryjnego, jak wcześniej wyjaśniłem tutaj.)

Ale skuteczność Funduszu Awaryjnego w odpowiedzi na większe zapotrzebowanie państwa na federalne finansowanie CHIP nigdy nie została przetestowana, ma pewne braki. Fundusz awaryjny dotyczy tylko niedoborów związanych z wyższymi zapisami. Nie pomógłby stanom stojącym w obliczu federalnych niedoborów finansowania, które wynikają z nieoczekiwanego wzrostu kosztów na jednego beneficjenta, takich jak wyższe wydatki z powodu nowego przełomowego leku pediatrycznego lub leczenia, większe potrzeby w zakresie zdrowia psychicznego dzieci po klęsce żywiołowej, wyższe koszty związane z reagowaniem na nową chorobę lub ogólny wpływ wyższego wzrostu kosztów opieki zdrowotnej w całym amerykańskim systemie opieki zdrowotnej.

According to the Administration’s budget, in establishing the new Shortfall Fund, the Centers for Medicare and Medicaid Services (CMS) „is making it easier for states and territories to access needed funding when facing CHIP funding shortfalls, and ensuring that shortfall funding is available to states and territories in the future.” Ale nadal nie dostarczył żadnych dodatkowych szczegółów potrzebnych do oceny, czy ten nowy Shortfall Fund rzeczywiście lepiej chroniłby państwa przed nieoczekiwanymi federalnymi lukami finansowymi niż istniejący Contingency Fund. Oto niektóre z krytycznych pytań, które pozostają bez odpowiedzi:

• Jak będzie finansowany Fundusz Brakujących Funduszy? Każdego roku kwota równa 20 procent całkowitej krajowej alokacji CHIP na dany rok fiskalny jest udostępniana Funduszowi Awaryjnemu. W budżecie stwierdza się jedynie, że niewykorzystane roczne środki na CHIP mogą zostać udostępnione Funduszowi Niedoboru. To przypuszczalnie obejmuje część krajowej alokacji CHIP (jeśli istnieje), która nie jest przydzielana stanom. (W ramach CHIP istnieje formuła oparta na wydatkach, która określa przydziały CHIP dla poszczególnych stanów, a te przydziały stanowe są finansowane z krajowego przydziału CHIP ustalonego na mocy prawa federalnego). Czy cała nadwyżka przydziału byłaby co roku przekazywana do Funduszu Brakującego? Co stanie się w latach 2024-2026, kiedy to alokacja krajowa nie będzie już stałą kwotą w dolarach, a jedynie kwotą równą „takim sumom, jakie są niezbędne” do pełnego sfinansowania alokacji stanowych (więc z definicji nie będzie żadnej nadwyżki alokacji krajowej do przeniesienia)?
• Czy stany automatycznie kwalifikują się do otrzymania funduszy? Budżet zawiera niepokojące zdanie, że CMS „może redystrybuować do stanów doświadczających niedoboru” fundusze z nowego Funduszu Niedoboru. Ponieważ nie stwierdza się, że propozycja „przekaże” takie fundusze do nowego Funduszu Niedoboru, czy oznacza to, że fundusze zostaną udostępnione państwom według uznania administracji, nawet jeśli państwa spełniają kryteria kwalifikacyjne określone przez Fundusz Niedoboru? W przeciwieństwie do tego, stany, które spełniają wymagania Funduszu Awaryjnego, automatycznie otrzymują dodatkowe federalne fundusze CHIP (z zastrzeżeniem ogólnej dostępności funduszy).
• Jakie federalne niedobory finansowania kwalifikują się? W budżecie nie wyjaśniono, jakie byłyby kryteria kwalifikujące do otrzymania środków z Funduszu Brakującego. Czy kwalifikowałby się każdy niedobór środków federalnych? Czy ograniczałby się on do niedoborów wynikających z wyższych zapisów (w stosunku do docelowego poziomu zapisów), jak ma to miejsce obecnie w ramach funduszu awaryjnego, czy też mógłby obejmować niedobory związane z wyższymi niż oczekiwano wydatkami na dziecko w CHIP? Jakie inne kryteria miałyby zastosowanie?
• Ile dodatkowych funduszy federalnych otrzymałyby stany? W ramach Funduszu Awaryjnego stany borykające się z niedoborami otrzymałyby kwotę równą iloczynowi miesięcznych zapisów dzieci powyżej pewnych docelowych poziomów zapisów i oczekiwanych kosztów na jednego beneficjenta (po zastosowaniu obowiązującej stawki dopasowania CHIP dla danego stanu). Jaka byłaby formuła w ramach funduszu niedoboru w celu zapewnienia dodatkowego finansowania? Czy niewydane fundusze w funduszu niedoboru są dostępne w kolejnych latach? Jakie są zasady przenoszenia środków, jeżeli środki przeniesione do Funduszu Brakującego nie zostaną wykorzystane w danym roku? Lub czy wszelkie niewykorzystane fundusze w Funduszu Niedoboru wygasają na koniec bieżącego roku podatkowego?

W zeszłym roku zainteresowanie propozycją CHIP w budżecie administracyjnym było niewielkie lub żadne. Ale jeśli federalni decydenci mają go teraz rozważyć, krytyczne jest, aby administracja w końcu dostarczyła dalszych informacji na temat projektu swojego nowego funduszu niedoboru. Bez tych szczegółów nadal nie można określić, czy propozycja Funduszu Brakującego może wzmocnić program CHIP poprzez ulepszenie istniejącego Funduszu Awaryjnego, czy też może osłabić CHIP i zmniejszyć prawdopodobieństwo, że stany będą miały wystarczające federalne finansowanie CHIP, aby utrzymać swoje programy i zapewnić, że dzieci o niskich dochodach zachowają swoje pokrycie zdrowotne.

.