Strach przed trucizną (Iophobia)

Strach przed trucizną, znany jako Iophobia, jest irracjonalnym strachem, że zostaniesz otruty. Słowo Iophobia pochodzi od greckiego słowa io, które oznacza truciznę lub rdzę i greckiego słowa phobia, które oznacza strach.

„Nauka jest wielkim antidotum na truciznę entuzjazmu i przesądów.” – Adam Smith

ADWERSJA

Jeśli masz lęk przed kontaktem z trucizną lub substancjami toksycznymi, wydaje się to rozsądne, biorąc pod uwagę szkody, jakie mogą one wyrządzić twojemu zdrowiu. Jednak w pewnym momencie, ogólny strach przed substancjami toksycznymi i truciznami może przekształcić się w pełnowymiarową fobię, gdzie może zacząć mieć poważne konsekwencje dla stylu życia danej osoby.

Co to jest jofobia (lub toksyfobia)?

Lęk przed truciznami lub byciem zatrutym jest określany jako jofobia lub toksyfobia. Podobnie jak w przypadku innych fobii, strach przed trucizną lub byciem zatrutym staje się fobią tylko wtedy, gdy zaczyna aktywnie zakłócać zdolność osoby do prowadzenia normalnego życia. Kiedy strach staje się irracjonalny i wystarczająco niepokojący, jest określany jako fobia. W skrajnych przypadkach iofobii lub toksyfobii, osoba może odmówić jedzenia lub picia jakiejkolwiek substancji, której sama nie przygotowała. Może odmówić przyjęcia napojów lub jedzenia przygotowanego nawet przez bliskich przyjaciół. Słowo to pochodzi zarówno od słowa phobia, greckiego słowa oznaczającego strach, jak i io, greckiego oznaczającego truciznę lub rdzę.

Jak w przypadku wielu fobii, osoby doświadczające iofobii często mają objawy związane z lękiem lub atakami paniki.

Wspólne objawy toksyfobii lub jofobii:

• Lęk i nerwowość
• Duszność
• Pocenie się
• Suchość w ustach
• Nudności
• Trząsanie się

.

• Bóle głowy
• Zachowania unikowe
• Uczucie bezsilności lub braku kontroli

Większość psychologów uważa, że rozwój fobii może być wyjaśniony przez wrodzone predyspozycje, jak czynniki genetyczne lub dziedziczne, współdziałające ze środowiskiem poprzez ekspozycję na traumatyczne wydarzenie. Traumatyczne wydarzenie często występuje w młodym wieku (choć nie zawsze), a pewne bodźce związane z tym wydarzeniem mogą wywołać doświadczenie lęku.

Więc jak prawdopodobne jest, że ktoś zostanie otruty? Jak bardzo należy się obawiać kontaktu z toksycznymi lub trującymi związkami? Jaki rodzaj szkody może wystąpić, jeśli ktoś jest narażony na trucizny?

The Real Dangers Of Poison

Strach przed byciem zatrutym często przejawia się jako niepokój o bycie celowo zatrutym śmiertelną substancją. Istnieją pewne trucizny, które są niezwykle toksyczne i mogą zabić w bardzo małych dawkach. Trucizny takie jak rycyna, neurotoksyna zwana botuliną wytwarzana przez bakterię Clostridium botulinum, amatoksyna (pochodząca z grzybów Amanita), strychnina i cyjanek są śmiertelne w bardzo małych dawkach. Substancje te nie są również zbyt powszechne w życiu codziennym, więc mało prawdopodobne jest, aby ktokolwiek mógł się nimi zatruć. Można być narażonym na botulinę przez niewłaściwie przygotowane mięsa, ale tak długo, jak mięso jest gotowane prawidłowo, jest mało prawdopodobne, że ktoś byłby narażony na to.

„Trucizna jest we wszystkim, a żadna rzecz nie jest bez trucizny. Dawkowanie czyni z niej albo truciznę, albo lekarstwo.” – Paracelsus

Poza tym mało prawdopodobne jest, że ktoś zostałby celowo narażony na te trucizny przez inną osobę. Morderstwa są bardzo rzadkie, wbrew temu, co często przedstawiają telewizyjne programy kryminalne. W 2015 roku w USA było tylko 15 969 morderstw. Może się to wydawać dużo, ale weź pod uwagę, że populacja USA wynosi około 325,8 milionów. Wskaźnik zabójstw wynosi około 5,3 na 100 000, co oznacza, że na każde 100 000 osób około 5 osób zostaje zamordowanych. Nawet jeśli ktoś miałby zostać zamordowany, trucizna raczej nie zostanie użyta. Trucizna była wybranym narzędziem zbrodni w zaledwie 7 morderstwach popełnionych w 2015 roku.

Trucizny można znaleźć w wielu różnych popularnych przedmiotach gospodarstwa domowego i w związku z tym należy zachować ostrożność, aby nie być narażonym na działanie trujących związków. Trucizny można znaleźć w garażu, kuchni, łazience lub w salonie.

W garażu produkty takie jak płyn niezamarzający, farby, baterie, olej silnikowy i płyn do mycia szyb mogą zawierać niebezpieczne związki toksyczne takie jak arszenik. Łazienki i pralnie mogą zawierać trujące związki jak fosforan trisodowy w uniwersalnych cleanerach, wybielaczach, insektycydach i detergentach. Toksyczne związki chemiczne, takie jak podchloryn sodu lub kwas solny, można również znaleźć w kuchni w detergentach do mycia naczyń, środkach do czyszczenia zlewu lub piekarnika oraz środkach do czyszczenia okien lub szkła. Łazienki często zawierają niebezpieczne trucizny w środkach do czyszczenia muszli klozetowych i odpływów. Salony mogą być domem dla różnych środków do czyszczenia dywanów lub tapicerki i pasty do mebli, które zawierają niebezpieczne toksyny, takie jak wodorotlenek amonu, formaldehyd i amoniak.

Jeśli osoba przypadkowo spożywa którekolwiek z tych chemikaliów, ważne jest, aby natychmiast skontaktować się z kontrolą zatruć i postępować zgodnie z instrukcjami, aby zminimalizować potencjalne szkody. Większość chemicznych środków czyszczących i innych potencjalnie toksycznych substancji posiada na swojej etykiecie sekcję z instrukcjami dotyczącymi postępowania w przypadku połknięcia produktu. Bardzo ważne jest również, aby przestrzegać wszystkich innych instrukcji dotyczących prawidłowego stosowania, podanych na etykiecie. Jeśli produkt mówi, aby używać go w dobrze wentylowanym miejscu, ma to na celu zminimalizowanie toksycznych oparów i ostrzeżenie powinno być przestrzegane. Podczas czyszczenia z potencjalnie niebezpiecznych związków, używaj odpowiedniego sprzętu bezpieczeństwa, takiego jak ochrona oczu i rękawice.

Według danych zebranych przez US Poison Control Centers, w 2016 r. w USA odnotowano ponad 2 mln przypadków ekspozycji na truciznę. Zdecydowana większość z tych przypadków ekspozycji, około 85%, była nietoksyczna lub minimalnie toksyczna, co oznacza, że nie było ogromnego negatywnego efektu związanego z nimi. To powiedziawszy, około 5,3% ekspozycji miało poważne konsekwencje, w tym paraliż lub śmierć. Większość niezamierzonych ekspozycji na substancje trujące zdarza się u dzieci poniżej 6 roku życia. Dzieci są szczególnie narażone na ekspozycję na szkodliwe trucizny, ponieważ nie wiedzą, że nie należy ich spożywać, a ponieważ są mniejsze, mają tendencję do spożywania większej ilości trucizny w stosunku do wielkości ciała niż dorośli.

Tylko wyszkolony pracownik medyczny może ocenić objawy ewentualnej fobii i określić, czy objawy są rzeczywiście wynikiem fobii.

Leczenie Iofobii

W zakresie leczenia iofobii lub toksyfobii, terapia poznawczo-behawioralna może być stosowana, aby pomóc cierpiącym na zmianę ich lęków. Osoby te mogą otrzymać strategie, które pomogą im się zrelaksować, kiedy zaczyna się lęk, takie jak medytacja. Inne formy leczenia obejmują terapię grupową lub terapię rozmowną. Terapia ekspozycji, gdzie osoba jest narażona na rosnące ilości ich fobii w czasie, jest często używany, aby pomóc osobom przezwyciężyć ich fobię.

Na przykład, osoba z toksyfobią może jeść stopniowo coraz większe ilości żywności przygotowanej przez inną osobę, przychodząc do realizacji jedzenia żywności nie przygotowali sami nie zaszkodzi im. Wyszkolony specjalista zdrowia psychicznego będzie w stanie przejść nad indywidualnym przypadku i zdecydować się na najlepszą formę terapii dla fobii.