Specyficzność kodowania a pamięć rozpoznawcza słów

Pytanie o to, czy wyniki w zadaniach pamięci rozpoznawczej zależą od rozpoznania specyficznej interpretacji słowa (pierwotnie zakodowanej), czy od jego fizycznej (ortograficzno-fonologicznej) reprezentacji, zostało zbadane przy użyciu modelu procesu rozpoznawania opartego na teorii wykrywania sygnałów. Trzydziestu sześciu badanych studiowało listy popularnych i rzadkich słów. Każdemu słowu towarzyszyła słabo związana z nim wskazówka. W kolejnym zadaniu rozpoznawania stare słowa były prezentowane wraz z silnie skojarzonymi wskazówkami. Zmiana towarzyszącej wskazówki upośledzała rozpoznawanie dla słów powszechnych, ale nie dla rzadkich. Różnice w szybkości rozpoznawania nie były jednak związane z różnymi poziomami retencji (mierzonymi wskaźnikiem d’). Efekt ten wynikał raczej z ostrożnego kryterium decyzyjnego stosowanego w odpowiedziach na znaczenia słów pospolitych. Dane te sugerują, że rozpoznanie słowa zależy od jego fizycznej reprezentacji, jak również od jego znaczenia i że to ostatnie funkcjonuje tak, by wpływać na błędy odpowiedzi, a nie na retencję.