Różnice tętniczo-żylne do badania metabolizmu makroskładników odżywczych: wprowadzenie i przegląd

Technika różnicy tętniczo-żylnej jest obecnie dobrze ugruntowana w badaniu metabolizmu narządów i tkanek. Technika ta wymaga uzyskania próbek krwi tętniczej zasilającej i żylnej odprowadzanej z tkanki, wraz z pomiarem przepływu krwi przez tkankę. Technika ta jest najbardziej odpowiednia, gdy stężenie tętnicze i metabolizm tkankowy substancji są stałe, oraz gdy przepływ krwi jest stabilny. Jeśli te kryteria nie są spełnione, konieczna jest ostrożność w interpretacji uzyskanych wyników. Należy pamiętać, że technika różnicy tętniczo-żylnej mierzy jedynie wymianę netto substancji z tkanką i że w przypadku konieczności oceny jednokierunkowego strumienia konieczne jest zastosowanie znaczników. Inne czynniki, o których należy pamiętać, zamierzając zastosować tę technikę, to czas przejścia krwi i interesującej nas substancji przez tkankę, objętość dystrybucji substancji w tkance oraz możliwość, że uzyskane próbki żylne pochodzą z mieszaniny różnych tkanek.