Psychologia Nienormalna

Jak wygląda osoba z Histrionicznym Zaburzeniem Osobowości?

Większość przypadków Histrionicznego Zaburzenia Osobowości (HPD) to kobiety. Mogą one początkowo wydawać się przeciętnymi dziewczynami lub młodymi kobietami, ponieważ ich nadmierna koncentracja na fizyczności może być postrzegana w bardziej rozsądnych ilościach u większości młodych kobiet. Na początku ta osoba może wydawać się po prostu trochę rozproszony, trochę płytkie, a tad egocentryczne. Jednak osoba z HPD wykazuje znacznie więcej niż normalne ilości wszystkich tych cech. Częste jest używanie dwuznacznych zwrotów. „To było po prostu jak, wiesz, dziwne” byłoby normatywne oświadczenie, a nawet „to było po prostu jak … wiesz?”. Ta niejasna mowa obejmuje większość życia, szczególnie w odniesieniu do emocji i wszelkich poznań. Na przykład, ktoś może zauważyć, że ma niesmak do czegoś, a kiedy zapyta dlaczego, po prostu otrzyma odpowiedź, „bo to jest złe/niesmaczne” lub „po prostu tego nie lubię!”. W ten sposób, osoba z HPD często może wydawać się niemal dziecinne w ich wzorców mowy, jakby nie mogą introspekcji wystarczająco dobrze, aby dostrzec bardziej dokładny opis, lub są zbyt rozproszony lub niezainteresowany nawet spróbować do so.

Jednakże ta niejasność nie oznacza, że są one niepewne. Ludzie z HPD mają tendencję do bycia bardzo pewnymi wszystkiego, co myślą i robią, nawet jeśli to, co myślą i czują zmienia się z chwili na chwilę. Ta pewność siebie może być widoczna w wielu ich działaniach, choć często są bardziej niż szczęśliwi, aby działać cicho, jeśli to zdobędzie ich uwagę. Ta pewność siebie w prawdziwość swoich opinii wydaje się prowadzić do wyrażania przez nich emocji tak, jakby były one niezwykle surowe. Chociaż jest to często dyskutowane, czy osoba z HPD doświadcza emocji bardziej intensywnie, czy po prostu zgłasza je jako bardziej intensywne; zwykle widzimy wyrażanie niezwykle silnych emocji, ale krótkotrwałych i bardzo płytkich. Chociaż termin płytki może brzmieć dziwnie w odniesieniu do emocji, kiedy rozmawia się z osobą z HPD, zazwyczaj staje się to bardzo jasne dość szybko. Nie ma bardzo mało subtelności lub odcieni szarości do emocjonalnego spektrum osoby z HPD. Jeśli są smutne, są zrozpaczone i cały świat jest w niebezpieczeństwie; kiedy są szczęśliwe, są ekstatyczne, a euforia ledwo wyraża radość, którą czują. W ten sposób takie rzeczy jak „słodko-gorzki” lub po prostu robienie czegoś przyjemnego wydają się być poza sferą doświadczeń osoby z HPD. Nawet emocje takie jak zazdrość, które są wyraźne dla większości ludzi, wydają się być włączone do szerszych emocji, takich jak gniew. I gdzie przeciętny człowiek może być rozdrażniony z kimś, osoba z HPD często przeskakuje prosto do ślepej furii, i rozpocznie walkę lub rzuci tantrum w odpowiedzi.

Ta skrajność ekspresji jest również widoczna w ich koncepcjach, lub przynajmniej ich raportach na temat ich koncepcji, relacji międzyludzkich. Osoba jest wrogiem, lub są grube jak złodzieje. Osoba z HPD może odnieść się do ciebie jako do swojego BFF (najlepszy przyjaciel na zawsze) po zaledwie kilku spotkaniach. Po czterech spotkaniach, mogą wyrazić, że nie tylko są w tobie zakochani, ale ty jesteś w nich zakochany! Ta pewność siebie może wydawać się pokrywać z narcystycznym zaburzeniem osobowości na wiele sposobów, i w tym jednym aspekcie, dwa mają podobieństwa, ale ekspresja w innych objawach jest znacznie bardziej specyficzne w HPD.

Ale, jak lepiej znany Narcystyczne PD, ludzie z HPD również pragną światła reflektorów. Uwielbiają, prawie potrzebują być w centrum uwagi przynajmniej jednej osoby w danym momencie, ale im więcej, tym lepiej. Różnica między tymi dwoma zaburzeniami polega na tym, że osoby cierpiące na HPD prawie wyłącznie używają fizycznej atrakcyjności i seksualności, aby zdobyć tę uwagę. Chociaż czasami uciekają się do emocjonalności, często w formie napadów złości, częściej niż nie przyjmują rolę uwodzicielki. Młoda kobieta z HPD może nie myśleć o zdjęciu koszuli w pokoju pełnym ludzi, jeśli czuła, że uwaga została przeniesiona gdzie indziej. Ponownie, chociaż wielu ludzi lubi być w centrum uwagi, a wiele normalnych młodych kobiet może używać swoich ciał lub zmysłowości by stać się w centrum uwagi (zobacz przeciętne filmy z wiosennej przerwy), te zachowania są wyolbrzymione, częstsze i występują w mniej odpowiednich sytuacjach u osoby z HPD.

KryteriaDSM-IV-TR

• Wszechobecny wzorzec nadmiernej emocjonalności i poszukiwania uwagi, rozpoczynający się we wczesnej dorosłości i obecny w różnych kontekstach, na co wskazuje pięć lub więcej z poniższych zachowań:

1. Nie czuje się komfortowo w sytuacjach, w których nie jest w centrum uwagi.
2. Interakcje z innymi często charakteryzują się niewłaściwym zachowaniem uwodzicielskim lub prowokacyjnym.
3. Ukazuje szybkie zmiany i płytkie wyrażanie emocji.
4. Konsekwentnie wykorzystuje wygląd fizyczny, aby zwrócić na siebie uwagę.
5. Ma styl wypowiedzi, który jest nadmiernie impresjonistyczny i pozbawiony szczegółów
6. Pokazuje dramatyzowanie siebie, teatralność i przesadne wyrażanie emocji
7. Jest podatny na sugestie, tj, łatwo ulega wpływom innych osób lub okoliczności
8. Uważa związki za bardziej intymne niż są w rzeczywistości.

Cechy towarzyszące

• Jednostki mają wiele emocjonalnych wzlotów i upadków. Kiedy nie jest w centrum uwagi w otoczeniu społecznym, jednostki znajdą oczywiste sposoby, aby zdobyć tę uwagę z powrotem. Często, choć nie zdają sobie z tego sprawy, odgrywają pewną rolę, taką jak „ofiara” lub „księżniczka”. Często mają problemy w relacjach z przyjaciółmi tej samej płci z powodu ich seksualnie prowokacyjnego stylu i mogą zrazić do siebie przyjaciół z powodu ich ciągłej potrzeby uwagi. Często łatwo nudzą się rutyną i są sfrustrowane sytuacjami, które wymagają opóźnionej gratyfikacji. Używają zalotnych lub seksualnie prowokujących zachowań, aby uzyskać to, czego chcą, zazwyczaj uwagę innych. Styl poznawczy osób z HPD jest powierzchowny i pozbawiony szczegółów. W swoich relacjach międzyludzkich osoby z HPD używają dramatyzowania w celu zaimponowania innym. Trwały wzorzec ich nieszczerych i burzliwych relacji prowadzi do upośledzenia w obszarach społecznych i zawodowych (Encyklopedia Zaburzeń Psychicznych).
• Terapia pacjentów jest trudna, ponieważ większość osób cierpiących na HPD nie szuka leczenia, ponieważ objawy zazwyczaj nie przeszkadzają w codziennym życiu.

Prezentacja u dzieci i dorosłych

• HPD nie wykazuje rozwoju aż do okresu nastoletniego, około 15 roku życia. Leczenie osób cierpiących na to schorzenie odbywa się zazwyczaj w dojrzalszych grupach wiekowych, na ogół we wczesnych latach 40-tych.

Różnice płciowe i kulturowe w prezentacji

• Kobiety częściej chorują na HPD niż mężczyźni. Zarejestrowane przypadki pokazują, że 65% kobiet i 35% mężczyzn cierpi na Histrioniczne Zaburzenie Osobowości. Kobiety mają tendencję do bycia nadmiernie diagnozowanymi z tym zaburzeniem. Wynika to w dużej mierze z naszej kultury. Jeśli mężczyzna chwali się swoimi osiągnięciami, jest postrzegany jako macho, Jeśli kobieta szuka tego samego rodzaju uwagi, jest diagnozowana z Histrionic Personality Disorder.
• Zgodnie z Encyklopedią Zaburzeń Psychicznych HPD pojawia się głównie u mężczyzn i kobiet z ponadprzeciętnym wyglądem fizycznym. Niektóre badania sugerują, że związek między HPD a wyglądem fizycznym dotyczy raczej kobiet niż mężczyzn. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni z HPD wyrażają silną potrzebę bycia w centrum uwagi.
• HPD może być diagnozowane częściej w kulturach latynoskich i latynoamerykańskich, a rzadziej w kulturach azjatyckich. Potrzebne są dalsze badania nad wpływem kultury na objawy HPD.

Epidemiologia

• HPD dotyka około 1-2% populacji ogólnej, podczas gdy tylko 1% jest zaangażowany w programy ambulatoryjne.
• Stopień rozpowszechnienia wynosi od 10 do 15% w placówkach zdrowia psychicznego (SAMHSA, 2009).
• Niższy wskaźnik rozpowszechnienia w placówkach psychiatrycznych można zrozumieć w kontekście kulturowo adaptacyjnych cech związanych ze stereotypami ról płciowych występujących u osób z HPD.
• Brak dowodów na istnienie znaczących wzorców rodzinnych. (Niekoniecznie związek genetyczny).
• 10 do 15% osób leczonych z powodu nadużywania substancji ma HPD (SAMHSA, 2009).

Dwukrotne diagnozy

• HPD jest związane z alkoholizmem i wyższymi wskaźnikami zaburzeń somatyzacyjnych, zaburzeń konwersyjnych i dużych zaburzeń depresyjnych. Zaburzenia osobowości, takie jak borderline, narcystyczne, antyspołeczne i zależne mogą wystąpić z HPD.

Etiologia

• Rozwój HPD ilustruje skomplikowaną interakcję biologicznych predyspozycji i reakcji środowiskowych. Temperament ekstrawersji i ekspresyjności emocjonalnej, które leżą u podstaw charakteru osoby z HPD są uznawane za mające komponenty biologiczne. Czynniki te współdziałają z brakiem uwagi opiekuna w okresie formacyjnym, który doprowadził dziecko do rozwoju strategii prezentacji przykuwającej uwagę i płytkiej interakcji, która wywołałaby uwagę i połączenie

Przyczyny neurochemiczne/fizjologiczne:

• Badania wykazują, że pacjenci z HPD mają wysoce responsywne systemy noradrenergiczne, mechanizmy otaczające uwalnianie neuroprzekaźnika zwanego noradrenaliną. Neuroprzekaźniki to substancje chemiczne, które komunikują impulsy z jednej komórki nerwowej do drugiej w mózgu, a te impulsy dyktują zachowanie. Tendencja do nadmiernie emocjonalnej reakcji na odrzucenie, powszechna wśród pacjentów z HPD, może być przypisana nieprawidłowemu funkcjonowaniu grupy neuroprzekaźników zwanych katecholaminami. (Noradrenalina należy do tej grupy neuroprzekaźników.)

Przyczyny rozwojowe:

• Teoria psychoanalityczna, opracowana przez Freuda, nakreśla serię psychoseksualnych stadiów rozwoju, przez które przechodzi każda osoba. Etapy te określają późniejszy rozwój psychiczny jednostki jako osoby dorosłej. Wcześni psychoanalitycy zaproponowali, że faza genitalna, piąty lub ostatni etap rozwoju psychoseksualnego Freuda, jest wyznacznikiem HPD. Późniejsi psychoanalitycy uznali fazę oralną, pierwsze stadium rozwoju psychoseksualnego Freuda, za ważniejszy czynnik determinujący HPD. Większość psychoanalityków zgadza się, że traumatyczne dzieciństwo przyczynia się do rozwoju HPD. Niektórzy teoretycy sugerują, że cięższe formy HPD wywodzą się z braku akceptacji we wczesnej relacji matka-dziecko.

Mechanizmy obronne:

• Inny składnik teorii Freuda, mechanizmy obronne są zestawem systematycznych, nieświadomych metod, które ludzie rozwijają, aby poradzić sobie z konfliktem i zmniejszyć lęk. Zgodnie z teorią Freuda wszyscy ludzie używają mechanizmów obronnych, ale różni ludzie używają różnych typów mechanizmów obronnych. Osoby z HPD różnią się pod względem nasilenia stosowanych przez siebie niedostosowawczych mechanizmów obronnych. Pacjenci z cięższymi przypadkami HPD mogą wykorzystywać mechanizmy obronne represji, zaprzeczania i dysocjacji.

Represja.

• Represja jest najbardziej podstawowym mechanizmem obronnym. Kiedy myśli pacjentów wywołują niepokój lub są dla nich nie do przyjęcia, używają oni represji, aby zablokować nieakceptowane myśli lub impulsy w świadomości.

Zaprzeczenie.

• Pacjenci, którzy stosują zaprzeczanie, mogą twierdzić, że wcześniejszy problem już nie istnieje, sugerując, że ich kompetencje wzrosły; jednak inni mogą zauważyć, że w zachowaniu pacjentów nie nastąpiła żadna zmiana.

Dysocjacja.

• Gdy pacjenci z HPD stosują mechanizm obronny dysocjacji, mogą wykazywać dwie lub więcej osobowości. Te dwie lub więcej osobowości istnieją w jednej osobie bez integracji. Pacjenci z mniej ciężkimi przypadkami HPD mają tendencję do stosowania przemieszczenia i racjonalizacji jako mechanizmów obronnych.

Przemieszczenie

• Pojawia się, gdy pacjent przenosi afekt z jednej idei na inną. Na przykład, człowiek z HPD może czuć złość w pracy, ponieważ szef nie uznał go za osobę znajdującą się w centrum uwagi. Pacjent może przenieść swój gniew na żonę, zamiast złościć się na szefa.

Racjonalizacja

• pojawia się, gdy osoby tłumaczą swoje zachowania tak, że wydają się one do zaakceptowania przez innych.

Biosocjalne przyczyny uczenia się:

• Biosocjalny model w psychologii twierdzi, że czynniki społeczne i biologiczne przyczyniają się do rozwoju osobowości. Biosocjalne modele uczenia się HPD sugerują, że jednostki mogą nabyć HPD w wyniku niespójnych interpersonalnych wzmocnień oferowanych przez rodziców. Zwolennicy biospołecznych modeli uczenia się wskazują, że osoby z HPD nauczyły się uzyskiwać to, czego chcą od innych poprzez zwracanie na siebie uwagi.

Przyczyny społeczno-kulturowe:

• Badania konkretnych kultur o wysokim wskaźniku HPD sugerują społeczne i kulturowe przyczyny HPD. Na przykład, niektórzy badacze oczekiwaliby częstszego występowania tego zaburzenia w kulturach, które cenią sobie niepohamowane okazywanie emocji.

Zmienne osobowe:

• Badacze znaleźli pewne powiązania między wiekiem osób z HPD a zachowaniami prezentowanymi przez te osoby. Objawy HPD są długotrwałe; jednak histrioniczne cechy charakteru, które są prezentowane mogą zmieniać się wraz z wiekiem. Na przykład, badania sugerują, że uwodzicielskość może być częściej stosowana przez młodych dorosłych niż przez starszych. Aby zaimponować innym, starsi dorośli z HPD mogą zmienić strategię z uwodzenia seksualnego na uwodzenie ojcowskie lub matczyne. Niektóre objawy histrioniczne, takie jak poszukiwanie uwagi, mogą jednak stać się bardziej widoczne w miarę starzenia się osoby z HPD.

Prewencja

• Wczesna diagnoza może pomóc pacjentom i członkom rodziny w rozpoznaniu wszechobecnego wzorca reaktywnych emocji u osób z HPD. Edukacja ludzi, zwłaszcza pracowników służby zdrowia psychicznego, na temat trwałych cech charakteru osób z HPD może zapobiec przekształceniu się niektórych przypadków łagodnych zachowań histrionicznych w pełnoobjawowe przypadki niedostosowanego HPD. Dalsze badania w zakresie profilaktyki wymagają zbadania związku pomiędzy takimi zmiennymi jak wiek, płeć, kultura i pochodzenie etniczne a HPD.

Poparte empirycznie metody leczenia

• Nie są znane metody leczenia HPD, większość pacjentów korzysta z psychoterapii, ale często dochodzi do powikłań. Leki nie są mądrą decyzją ze względu na ryzyko, że pacjent zażywa leki w sposób autodestrukcyjny. Nie ma obecnie żadnych grup samopomocy dla osób z HPD. Przesadna aktywność emocjonalna pacjentów z HPD skłania ich do rozwijania relacji z terapeutą, poważnie ograniczając możliwości psychologa w zakresie pomocy pacjentowi z HPD.

Terapia psychodynamiczna:

• HPD, podobnie jak inne zaburzenia osobowości, może wymagać kilku lat terapii i może wpływać na jednostki przez całe ich życie. Niektórzy specjaliści uważają, że terapia psychoanalityczna jest leczeniem z wyboru dla HPD, ponieważ pomaga pacjentom uświadomić sobie ich własne uczucia. Długoterminowa terapia psychodynamiczna musi być ukierunkowana na konflikty leżące u podstaw osób z HPD i pomagać pacjentom w zmniejszaniu ich reaktywności emocjonalnej. Terapeuci pracują z tematycznym materiałem snów związanym z intymnością i przypominaniem sobie. Osoby z HPD mogą mieć trudności z przypominaniem sobie z powodu tendencji do wyparcia materiału.

Terapia poznawczo-behawioralna:

• Terapia poznawcza jest leczeniem ukierunkowanym na redukcję dysfunkcyjnych myśli osób z HPD. Myśli takie obejmują tematy dotyczące niemożności zadbania o siebie. Terapia poznawcza w przypadku HPD koncentruje się na przejściu od globalnego, sugestywnego myślenia do bardziej metodycznego, systematycznego i zorganizowanego skupienia się na problemach. Trening poznawczo-behawioralny w relaksacji dla osoby z HPD kładzie nacisk na zwalczanie automatycznych myśli o niższości i braku umiejętności radzenia sobie z własnym życiem. Terapia poznawczo-behawioralna uczy osoby z HPD rozpoznawania myśli automatycznych, pracy nad zachowaniami impulsywnymi i rozwijania umiejętności lepszego rozwiązywania problemów. Terapeuci behawioralni stosują trening asertywności, aby pomóc osobom z HPD nauczyć się radzić sobie, wykorzystując własne zasoby. Terapeuci behawioralni stosują koszt reakcji, aby zmniejszyć nadmiernie dramatyczne zachowania tych osób. Koszt reakcji to technika behawioralna, która polega na usunięciu bodźca ze środowiska jednostki w taki sposób, że reakcja, która bezpośrednio poprzedza usunięcie, jest osłabiona. Terapia behawioralna dla HPD obejmuje techniki takie jak modelowanie i próby behawioralne, aby nauczyć pacjentów wpływu ich teatralnych zachowań na innych w środowisku pracy.

Terapia grupowa:

• jest sugerowana, aby pomóc osobom z HPD w pracy nad relacjami interpersonalnymi. Techniki psychodramy lub grupowe odgrywanie ról mogą pomóc osobom z HPD w przećwiczeniu problemów w pracy i nauczeniu się zmniejszania przejawów nadmiernie dramatycznych zachowań. Za pomocą odgrywania ról osoby z HPD mogą badać relacje interpersonalne i wyniki, aby lepiej zrozumieć proces związany z różnymi scenariuszami. Terapeuci grupowi muszą monitorować grupę, ponieważ osoby z HPD mają tendencję do przejmowania kontroli i dominowania nad innymi.

Terapia rodzinna:

• Aby nauczyć asertywności, a nie unikania konfliktu, terapeuci rodzinni muszą kierować osoby z HPD do bezpośredniej rozmowy z innymi członkami rodziny. Terapia rodzinna może wspierać członków rodziny w zaspokajaniu ich własnych potrzeb bez wspierania histrionicznych zachowań osoby z HPD, która wykorzystuje dramatyczne kryzysy, aby utrzymać rodzinę w ścisłym związku. Terapeuci rodzinni stosują kontrakty behawioralne, aby wspierać zachowania asertywne, a nie napady złości.

Leki

• Farmakoterapia nie jest leczeniem z wyboru dla osób z HPD, chyba że HPD występuje z innym zaburzeniem. Na przykład, jeśli HPD występuje z depresją, mogą być przepisane leki przeciwdepresyjne. Leki muszą być monitorowane pod kątem nadużywania.

Portretowany w kulturze popularnej

• Scarlett O’Hara z Przeminęło z wiatrem
• Blance DuBois z Tramwaju zwanego pożądaniem
• Pingwin z Batmana

• Ciągle kompensuje swoją niską posturę i okropny wygląd aktywnym poczuciem polotu
• Ciągle szuka uwagi dla swojego małego ja

• Bellatrix Lestrange z Harry’ego Pottera

• Teatralna praw-Śmierciożerców pragnie aprobaty i uznania swojego mistrza
• Każdy jej ruch emanuje seksualnością

DSM-V Zmiany

• Histrioniczne zaburzenie osobowości będzie reprezentowane i diagnozowane przez kombinację podstawowych zaburzeń w funkcjonowaniu osobowości i specyficznych patologicznych cech osobowości, a nie jako specyficzny typ.
• Prominentne cechy osobowości
• Histrionizm, Labilność emocjonalna

(APA, 2010)

Linki

• Histrioniczne zaburzenie osobowości

.