Przekształciłem się z palącego, otyłego bałaganiarza w maratończyka

Życie

By Gregory E. Miller

August 20, 2019 | 4:07pm

W latach dwudziestych Brittany O’Neill była samozwańczym bałaganiarzem.

Wtedy mieszkając na Upper West Side, paliła półtorej paczki Marlboro Lights dziennie, miała sześć cyfr długu studenckiego, a jej praca prowadząca firmę teatralną miała pewne niezdrowe skutki uboczne.

„W przemyśle rozrywkowym idziesz na drinki przed pokazem, a następnie spotykasz darczyńców na pokazie, a następnie po tym, wychodzisz z obsadą i pijesz przez kolejne trzy godziny”, O’Neill, teraz 35 i mieszka w Brooklynie, mówi The Post. „A potem jesteś pijany i jesteś jak, 'Cóż, muszę zjeść dwa cheeseburgery, chyba!’ „

The 5 stóp-6 O’Neill balon do 227 funtów przed zdecydowała się kształtować w 2011 roku. Zbyt zawstydzona, by spróbować joggingu na świeżym powietrzu, udała się na siłownię i powoli pokonała 2 mile na bieżni. Wcześniej biegała tylko tu i ówdzie, ale tym razem coś kliknęło. Była uzależniona. Po ośmiu miesiącach wymyśliła sobie cel: zamierzała podbić Maraton Nowojorski.

Najlepszy przyjaciel i współlokator O’Neill w tym czasie, Paul Downs Colaizzo, 34, został zainspirowany niemal natychmiast, aby zrobić film oparty na jej podróży.

Powstały „Brittany Runs a Marathon,” napisany i wyreżyserowany przez Colaizzo, trafia do kin w piątek po zdobyciu upragnionej Nagrody Publiczności na Festiwalu Filmowym Sundance na początku 2019 roku. Komedia gwiazdorzy Jillian Bell – scene-stealer z „22 Jump Street” – jako fikcyjna, bardziej bałaganiarska wersja Brittany, której droga do linii startu jest na zmianę przezabawna, rozrzewniająca i rozdzierająca wnętrzności.

„Chciałem zacząć od kogoś, kogo nie doceniasz, jak zabawny sidekick,” Colaizzo mówi The Post. „Z biegiem filmu powoli odkrywasz kolejne warstwy i prosisz widzów o wczucie się w kogoś, z kogo przez całe życie uczyli się śmiać w filmach.”

Colaizzo wtajemniczył O’Neill w swój filmowy plan na długo przed jej datą wyścigu.

„Powiedziałem, 'Piszę film o tobie’,” mówi Colaizzo. „Ona zapytała, 'Jaki to ma tytuł?’ Powiedziałem, ”Brittany Runs a Marathon.” Powiedziała, 'Jak szybko ona w nim biegnie?’. „

O’Neill była laserowo skupiona w swoim dążeniu. Przestała jeść przetworzoną żywność i straciła 70 funtów. Opracowała plan treningowy na podstawie książki Pete’a Pfitzingera i Scotta Douglasa „Advanced Marathoning” i włączyła dynamiczny coaching z książki Brada Hudsona „Run Faster From the 5K to the Marathon: How To Be Your Own Best Coach”. Ścieżka dźwiękowa z Beyoncé i Salt-N-Pepa pomogła jej utrzymać się w ruchu, gdy doświadczała lat triumfów i niepowodzeń. W listopadzie 2014 r. była gotowa do wyścigu. Ukończyła 26,2 mil w imponującym czasie 3:55:57, miażdżąc swój cel czterech godzin.

O’Neill pracuje teraz dla agencji zajmującej się przesiedlaniem uchodźców i nadal regularnie biega, chociaż mówi, że prawdopodobnie nie zrobi kolejnego maratonu z powodu zapalenia ścięgien. Po latach zmagań, mówi, że jest w dobrym punkcie z numerem na wadze i jak czuje się o sobie.

„Zawsze jestem rodzajem zmiany moich oczekiwań wobec siebie i próbuje znaleźć ten słodki punkt między samodoskonalenia i samoakceptacji,” mówi. „I uczę się, że te dwie rzeczy nie muszą się wzajemnie wykluczać.”

.