Przełamywanie cyklu zaburzeń odżywiania, bezsenności i traumy

18 stycznia 2017

Bezsenność dotyka około 24% Amerykanów1, ale częstość występowania jest wyższa u osób, które doświadczyły traumatycznego wydarzenia. U 70% osób z PTSD występują powtarzające się zaburzenia snu2, a większość pacjentów ze zdiagnozowanym PTSD jako główny problem podaje zasypianie lub pozostawanie w stanie snu.3 Podobnie wysoka jest korelacja między zaburzeniami odżywiania a zaburzeniami snu. Anorektyczki i bulimiczki często skarżą się na bezsenność na początku snu i zaburzenia snu,4 a restrykcyjne odżywianie może również obniżać jakość snu.5

W ciągu ostatniej dekady Mirasol był świadkiem stałego wzrostu odsetka pacjentów przyjmowanych z poważną traumą i w konsekwencji opracował specjalistyczne protokoły leczenia zaburzeń odżywiania ze współwystępowaniem pełnej traumy i PTSD. Biorąc pod uwagę złożone interakcje między traumy, depresji i zaburzeń odżywiania, to nie jest zaskakujące, że wysoki procent klientów Mirasol również cierpią z recurring sleepdisturbances.

„Szacujemy, że 75% naszych klientów mają jeden lub więcej z zaburzeń snu, które charakteryzują bezsenność, takie jak trudności z zasypianiem, częste przebudzenia w nocy, i budząc się wcześniej niż jest pożądane,” mówi Mirasol dyrektor wykonawczy Diane Ryan. „Brak snu wpływa nie tylko na ich zdolność do funkcjonowania, ale może również sprawić, że trudniej im odnieść sukces w leczeniu zaburzeń odżywiania.”

W odpowiedzi na tę krytyczną potrzebę, Mirasol opracował nowe protokoły leczenia zaburzeń snu. Wszyscy klienci są teraz badani pod kątem bezsenności, a jeśli uzyskają wynik w zakresie umiarkowanym do ciężkiego, otrzymują dodatkowe metody leczenia, które są ukierunkowane na poznawcze, behawioralne, neurologiczne i fizjologiczne aspekty zaburzenia.

Interwencja łączy uważność i edukację z elementami poznawczo-behawioralnymi i obejmuje obiektywne pomiary snu. Może ona obejmować lub nie leki, ponieważ badania wskazują, że leki mają tylko tymczasową przydatność w leczeniu bezsenności. Na przykład, w badaniu porównującym zolpidem (Ambien) z terapią poznawczo-behawioralną (CBT), ci, którzy otrzymali kombinację CBT i leków, poprawili się szybciej, ale w drugiej, długoterminowej fazie badania, korzyści z terapii lekowej zniknęły.6

Według Ryana, „zarządzanie lekami może być celem naszego protokołu leczenia bezsenności, ale nie jest konieczne odstawienie tych leków, aby leczenie było skuteczne.”

Alleviating objawy bezsenności może mieć daleko idące konsekwencje, ponieważ ostatnie badania wskazują, że zaburzenia snu nie tylko wynikają z, ale również przyczyniają się do, thedevelopment of PTSD.7

„Jesteśmy zobowiązani do zapewnienia state-of-the-art leczenia zaburzeń odżywiania i współwystępujących warunków, w tym traumy,” mówi Ryan. „Oznacza to, że musimy również interweniować w przypadku zmagań klientów z bezsennością, aby zwiększyć skuteczność leczenia oraz zapobiec ponownej traumatyzacji.

1The American Insomnia Survey (AIS) (Kessler, 2011).

2Straus, L. D., Drummond, S. P., Nappi, C. M., Jenkins, M. M., & Norman, S. B. (2015). „Sleep Variability in Military-Related PTSD: A Comparison to Primary Insomnia andHealthy Controls”, Journal of Traumatic Stress, 28(1), 8-16. doi:10.1002/jts.21982.

3Pigeon, W. R., Heffner, K. L., Crean, H., Gallegos, A. M., Walsh, P., Seehuus, M., & Cerulli, C. (2015), „Responding to the need to sleep among survivors of interpersonalviolence: A randomized controlled trial of a cognitive-behavioral insomnia intervention followed by PTSD treatment.” ContemporaryClinical Trials, 45, 252-260. doi:10.1016/j.cct.2015.08.019.

4 „Correlation Between Eating Disorders and Sleep Disturbances”, Eiber R, Friedman S, Encephale Sep-Cot 2001.

5 „Severity of insomnia, disordered eating symptoms, anddepression in female university students”, Lombard, Battagliese, Baglioni, David, Violani and Riemann, Clinical Psychologist18 (2014) 108-115.

6 „Overcoming Insomnia”, Harvard Mental Health Letter, February 2011.

7 „Sleep Disturbance in Pediatric PTSD: Current Findings and Future Directions”, Journal of Clinical SleepMedicine, 2013 May 15; 9(5): 501-510.

Zapisz się do naszego newslettera