Porównanie wykorzystania HPLC i FZCE do analizy skupisk Triticum spp i do identyfikacji T. durum zafałszowania

Kryteria jakości pszenicy stale ewoluują w odpowiedzi na presję rynku i preferencje konsumentów. Charakteryzując odmiany zbóż pod względem jakości i właściwości agronomicznych, powszechnie wskazuje się na znaczenie zawartości białka dla zapewnienia dobrej jakości produktów. Celem niniejszej pracy jest porównanie wysokosprawnej chromatografii cieczowej z fazą odwróconą (RP-HPLC) i wolnej strefy elektroforezy kapilarnej (FZCE) w identyfikacji włoskich odmian pszenicy i wykrywaniu zafałszowań mąki z pszenicy durum. Z 14 odmian pszenicy zwyczajnej i 9 odmian pszenicy durum wyekstrahowano białka rozpuszczalne głównie w alkoholu (gliadyny) i w wodzie (albuminy). W chromatogramach RP-HPLC albuminy i gliadyny pszenicy eluowały odpowiednio między 3 a 9 min oraz między 10 a 42 min. Pomimo, że wybrane warunki chromatograficzne (odwrócona faza) nie pozwoliły na całkowite rozdzielenie białek hydrofilowych, takich jak albuminy, zaobserwowano dobrą odtwarzalność zarówno dla albumin, jak i gliadyn. W elektrofereogramach FZCE albuminy pszenicy i gliadyny migrowały odpowiednio między 8 a 14 min oraz 16-25 min. Stwierdzono dobrą odtwarzalność dla albumin pszennych, natomiast stosunkowo słaba odtwarzalność frakcji gliadyn była konsekwencją doboru warunków separacji mających na celu rozdzielenie w tym samym przebiegu białek hydrofilowych (albuminy) i rozpuszczalnych w alkoholu (gliadyny). Analiza składowych głównych (PCA) danych z HPLC i FZCE wykazała, że obie techniki pozwoliły na jednoznaczną identyfikację znacznej części badanych odmian pszenicy. Trzy piki wykryto wyłącznie w chromatogramach RP-HPLC odmian pszenicy zwyczajnej, natomiast trzy unikalne piki znaleziono w elektrofotogramach FZCE odmian pszenicy zwyczajnej. Piki te badano jako podstawę do wykrywania i szacowania zafałszowań mąki z pszenicy durum mąką z pszenicy zwyczajnej. Bezpośrednia zależność pomiędzy powierzchnią pików a poziomem zafałszowania umożliwiła skonstruowanie krzywych standardowych. Krzywe standardowe wykazały, że zafałszowanie może być oznaczane ilościowo zarówno metodą RP-HPLC, jak i FZCE.