Flesh-Eating Disease | Grain of sound

DAY 3

Znaleźliśmy amerykańskiego lekarza przebywającego w tym samym pensjonacie. Dokładnie zbadał stopę i zauważył, że w miejscu ukąszenia nie tylko jest pęknięty pęcherzyk z wyciekającym płynem, ale część powierzchni skóry jest luźna i wymaga usunięcia. Zorientował się, że to najprawdopodobniej ugryzienie pająka, mówiąc, że to może być dość duże i w najgorszym wypadku może skończyć się koniecznością przeszczepu skóry. Dał nam listę antybiotyków i zasugerował, żebym zaczął je od razu. Tego dnia 4,5-godzinna podróż do Muscat w Omanie była jak mgnienie oka, ponieważ miałem gorączkę i byłem cały obolały. Po przyjeździe do domu zadzwoniliśmy do znajomego lekarza, który po wysłuchaniu opisu mojej sytuacji zdecydowanie zalecił udanie się na pogotowie do szpitala. Niechętnie poszedłem po długiej podróży, chcąc jedynie wziąć kapsułki i położyć się do łóżka. Jednak poszliśmy do prywatnego szpitala w mieście zamiast szpitala uniwersyteckiego w pobliżu naszego domu, jak zwykle jest długi czas oczekiwania tam.

Lekarz dyżurny był nowy do Omanu i po usłyszeniu o ukąszeniu pająka przyznała, że nie była zaznajomiona z ukąszeniami owadów tropikalnych. Nie zbadawszy rany, poprosiła pielęgniarkę o pobranie wymazu, próbki krwi na malarię i podanie mi zastrzyku przeciwtężcowego. Ponieważ rozmiar zainfekowanego obszaru gwałtownie się powiększył w ciągu ostatniego dnia, miałem nadzieję, że lekarka przyjmie mnie na obserwację. Wypożyczyła nam jednak parę kul i odesłała mnie do domu rozczarowanego, ponieważ tak bardzo mnie bolało.

Gdy rano zdjąłem opatrunek, byłem przerażony tym, co zobaczyłem. Zakażone miejsce było nie tylko znacznie większe niż poprzedniego wieczoru, ale także zmieniło kolor na purpurowo-czarny. Nasz znajomy lekarz przybiegł, aby rzucić na to okiem. Natychmiast powiedział: „Jedziemy do szpitala i zostaniesz przyjęty”. Tym razem pojechaliśmy do szpitala uniwersyteckiego niedaleko naszego domu. Gdy tylko dotarliśmy na miejsce, lekarz powiedział obsłudze, że mamy do czynienia z poważną sytuacją i zanim się zorientowaliśmy, cały zespół ludzi kręcił się wokół nas. Zabrali mnie na prześwietlenie i w krótkim czasie znalazłem się na sali operacyjnej. Rozpoznał to jako gangrenę i podejrzewał, że jest to gaz. Gdy byłem na sali pooperacyjnej, miałem silne mdłości i ból nie do opisania, więc asystentka szybko podała mi morfinę

.