Pests

Pests

Fraser Fir

Fraser Fir jest majestatycznym gatunkiem pochodzącym z południowych Appalachów, gdzie kiedyś tworzyła wysoko położony las wraz ze świerkiem czerwonym. Niestety, ten ekosystem jest stopniowo niszczony przez egzotyczny gatunek szkodnika, wełnowca balsamicznego. Szkodnik ten pochodzi z Europy i zniszczył dojrzałe populacje jodły Frasera w południowych Appalachach. Na niektórych szczytach górskich jodła Frasera została praktycznie wytępiona. Szkodnik ten powoduje śmiertelność dorosłych osobników jodły Frasera poprzez wydzieliny związane z żerowaniem. W sumie, w Parku Narodowym Great Smoky Mountains odnotowano 90% śmiertelność jodeł Frasera w ciągu prawie czterdziestu lat inwazji. Chociaż niedojrzałe sadzonki nadal przeżywają, potencjał reprodukcyjny gatunku jest wątpliwy ze względu na zwalczanie dojrzałych płciowo drzew.

W 1988 roku Uniwersytet Tennessee i Tennessee Division of Forestry Tree Improvement Programs oraz Park Narodowy Great Smoky Mountains rozpoczęły współpracę w zakresie ochrony zasobów genetycznych jodły Fraser. Zbierano szyszki z różnych populacji na terenie Parku Narodowego i w jego pobliżu. Szyszki jodły prawdziwej rozpadają się w miarę dojrzewania, więc szyszki jodły Frasera były zbierane ręcznie. Nasiona wykiełkowały następnej wiosny w Knoxville i były uprawiane w małych pojemnikach przez jeden sezon. Sadzonki jodeł Frasera zaczęły umierać po pierwszym sezonie wegetacyjnym w Knoxville z powodu kombinacji nienaturalnych reżimów temperaturowych i słabego drenażu z zagęszczenia gleby.

Po pierwszym sezonie wegetacyjnym, sadzonki zostały przeniesione do Parku Narodowego i uprawiane pod cieniem aż do sadzenia. Sadzonki zostały posadzone w ramach projektu eksperymentalnego w kwietniu 1995 roku na działce Purchase Property na terenie parku narodowego. Personel parku opiekował się drzewami poprzez kontrolowanie konkurencji i rozpylanie mydła owadobójczego, aby zniechęcić adelgidy do drapieżnictwa.
W 1991 roku, inna kolekcja nasion jodły Frasera została wykonana z ocalałych drzew na szczytach gór w południowym regionie Appalachów w celu ustanowienia badań, które wspierałyby przemysł choinkowy Tennessee. Zbiór nasion był wspólnym wysiłkiem Uniwersytetu Tennessee, Wydziału Leśnictwa Tennessee, Parku Narodowego Great Smoky Mountains i Uniwersytetu Stanowego Karoliny Północnej. Część nasion z Tennessee została wysłana do Programu Zasobów Genetycznych Regionu Wschodniego Służby Leśnej USDA w Rhinelander, Wisconsin, w celu stworzenia plantacji ex situ. Nasiona wykiełkowały w 1992 roku i były uprawiane przez cztery lata w pojemnikach, a następnie przez dwa lata w szkółce. Sadzonki zostały wyhodowane wiosną 1998 roku i w pobliżu Rhinelander założono genetyczną plantację zachowawczą. .