Peruki strachu – INFRINGE

Andy Warhol miał podobno zgromadzić ponad 100 peruk w ciągu swojego życia, z których 40 jest teraz w posiadaniu Muzeum Andy’ego Warhola w Pittsburghu. To właśnie tutaj kurator Tate, Gregor Muir, po raz pierwszy zobaczył peruki i zdecydował, że należy je włączyć do wystawy, mówiąc The Guardian, „to było trochę dziwne, trzeba to powiedzieć, ale w tym samym czasie – to on”.

Warhol po raz pierwszy zaczął nosić peruki w latach 50-tych, początkowo w celu ukrycia przerzedzających się włosów. Jednak to, co początkowo służyło jako metoda ukrycia, wkrótce stało się cechą definiującą publiczną osobowość artysty, ponieważ Warhol świadomie zaczął podkreślać sztuczność swoich peruk, nosząc je w taki sposób, aby ujawnić przebłyski swoich prawdziwych włosów pod nimi. Z biegiem lat peruki Warhola stawały się coraz bardziej dramatyczne, przechodząc od ciemnego blondu do platyny, a w końcu do srebrzystej bieli. Stworzone przez nowojorskiego perukarza Paula Bochicchio, Warhol używał dużych ilości produktu i kleju, aby przymocować je do swojej głowy. Nie przeszkodziło to jednak kobiecie, która wyrwała mu perukę z głowy podczas podpisywania książki w Nowym Jorku w 1985 roku, co podobno wywołało u artysty niemałą traumę.