Original ArticleAppendagesHolocrine Secretion Occurs outside the Tight Junction Barrier in Multicellular Glands: Lessons from Claudin-1-Deficient Mice

Sekrecja holokrynna jest specyficznym sposobem wydzielania obejmującym wydzielanie całego materiału cytoplazmatycznego z resztkami martwych komórek, jak zaobserwowano w wielokomórkowych gruczołach zewnątrzwydzielniczych gadów, ptaków i ssaków. Stwierdzono, że gruczoły łojowe u myszy, reprezentatywne dla wielokomórkowych gruczołów zewnątrzwydzielniczych ssaków, wykazują formę spolaryzowanego nabłonka warstwowego wyposażonego w połączenia ścisłe (TJs) i stwierdzono, że wydzielanie holokrynne zachodzi poza barierami TJs. Gruczoły łojowe posiadają cechy charakterystyczne dla nabłonka warstwowego z naskórkiem międzykolczystym, w tym proliferację komórek ograniczoną do warstwy podstawnej, tworzenie bariery TJ w specyficznej pojedynczej warstwie komórek o apiko-basolateralnej polaryzacji błony plazmatycznej oraz śmierć komórek poza barierą TJ. Znokautowanie klaudyny-1, transmembranowego białka adhezyjnego w TJ, u myszy spowodowało przeciekanie bariery TJ w gruczołach łojowych oraz niekompletną degradację błony plazmatycznej i jąder podczas sekrecji holokrynowej. Znokautowanie Klaudyny-1 spowodowało nagromadzenie niekompletnie zdegenerowanych sebocytów w przewodach łojowych, co sugeruje, że bariera TJ jest niezbędna do różnicowania wydzielania holokrynowego. Ponowne zdefiniowanie gruczołów łojowych jako nabłonków warstwowych tworzących TJ zapewnia ważne ramy dla zrozumienia molekularnego mechanizmu wydzielania holokrynowego.