Original ArticleAntrochoanal polyp: a review of sixteen cases

Introduction: Antrochoanal polyp, lub polip Killiana jest łagodną samotną zmianą polipowatą, która dotyka głównie dzieci i młodych dorosłych. Badania wykazują, że polip Killiana stanowi ogólnie 4-6% wszystkich polipów nosa. Jednak w populacji dziecięcej odsetek ten sięga 33%. Powstaje on w wyniku przerostu błony śluzowej na przedsionku zatoki szczękowej i z nieznanych przyczyn rozrasta się poprzez ostium zatoki szczękowej w kierunku jamy nosowej i choany – tylnej części gardła. Cel: Ocena wyników leczenia chirurgicznego u pacjentów leczonych w Klinice Otorynolaryngologii Szpitala Uniwersyteckiego im. Waltera Cantídio – Szkoły Medycznej Uniwersytetu Federalnego Ceará, głównie w zakresie zastosowanej techniki chirurgicznej i skuteczności każdej z technik w zwalczaniu choroby. Materiały i metody: Badanie retrospektywne, zrealizowane poprzez analizę kart pacjentów poddanych polipektomii z powodu polipów Killiana lub innych polipów nosa, operowanych od 1 marca 1991 roku do 30 kwietnia 2001 roku, w Klinice Otorynolaryngologii Szpitala Uniwersyteckiego Waltera Cantídio – Szkoły Medycznej Uniwersytetu Federalnego Ceará. Wyniki: Dziewięciu pacjentów (56,6%) było mężczyznami, a 7 (43,8%) kobietami. Jedenastu (68,75%) pacjentów było w wieku od 8 do 20 lat. Dominującymi objawami były jednostronna niedrożność nosa (81,3%) i ropny wyciek z nosa (43,8%). Najczęściej stosowaną metodą leczenia była metoda łączona: zewnętrzna i endonasalna, w 87,5% przypadków. Zabieg usunięcia polipów nosa metodą antrochoanalną stanowił 21,6% wszystkich zabiegów operacyjnych wykonanych w tym samym okresie w celu usunięcia polipów nosa. Nawrót pooperacyjny wynosił 12,5%. Wnioski: Polipy przednosowe były schorzeniem dominującym wśród dzieci i młodych dorosłych. Najczęściej stosowano łączone podejście zewnętrzne i endonasalne. Pomimo dostępu przez zatokę szczękową do miejsca pochodzenia polipa, istnieje możliwość nawrotu pooperacyjnego.