Około jedna trzecia pacjentów z zaburzeniami lękowymi powraca do nałogu po odstawieniu leków przeciwdepresyjnych

Jim Kling/MDedge News

Dr. Neeltje Batelaan

„Ważne jest, abyśmy zdali sobie sprawę, że zaburzenia lękowe można skutecznie leczyć krótkoterminowo, ale bardzo trudno jest leczyć je długoterminowo. Wiemy, że w ciągu roku lepiej jest kontynuować przyjmowanie leków. Brakuje danych, aby dać oparte na dowodach porady po 1 roku”, Neeltje Batelaan, MD, PhD, psychiatra i starszy badacz w VU University Medical Center, Amsterdam, powiedział w wywiadzie.

Dr. Batelaan moderował sesję na corocznym spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego na temat przerwania leków przeciwdepresyjnych u tych pacjentów.

Zaburzenia lękowe często mogą być skutecznie leczone lekami przeciwdepresyjnymi, ale ich działania niepożądane mogą stać się mniej tolerowane w czasie, zwłaszcza po tym, jak pacjenci przechodzą w remisję. Kiedy pacjenci rozpoczynają leczenie, są skłonni znosić efekty uboczne w służbie rozwiązywania swoich objawów. Ale kiedy osiągają remisję, „chcą żyć dalej, więc ich seksualne efekty uboczne lub przyrost masy ciała stają się dużo gorsze” – powiedział dr Batelaan.

Metaanaliza 28 badań, z okresami obserwacji od 8 do 52 tygodni, wykazała, że ryzyko nawrotu lęku po odstawieniu leków przeciwdepresyjnych wynosiło 36,4%, w porównaniu z 16,4% u osób, które pozostały na lekach. Jak zauważyła, nawet kontynuowanie przyjmowania leków przeciwdepresyjnych nie jest całkowicie ochronne. W badaniu stwierdzono liczbę potrzebną do leczenia pięciu osób, aby zapobiec jednemu nawrotowi.

Badacze z Centrum Medycznego Uniwersytetu VU opracowali schemat terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) mający na celu zmniejszenie liczby nawrotów lęku. W ich badaniu 87 pacjentów z remisją zaburzeń lękowych, którzy chcieli odstawić leki przeciwdepresyjne, randomizowano do badania z lub bez interwencji CBT.

Niestety badanie musiało zostać przerwane, gdy analiza okresowa wykazała brak skuteczności. W rzeczywistości pacjenci, którzy otrzymali CBT, mieli wyższy wskaźnik nawrotów. Co zaskakujące, tylko 37% pacjentów udało się całkowicie odstawić leki, co wskazuje na nieodłączne wyzwania związane z tym przejściem.

„Niestety, budowanie CBT zapobiegania nawrotom nie spełniło się, ale nauczyliśmy się kilku cennych lekcji, które poprowadzą dalsze badania”, Willemijn Scholten, PhD, badacz postdoc w VU University Medical Center, powiedział podczas jednej z prezentacji.

W swojej prezentacji, Anton (Ton) Van Balkom, MD, PhD, profesor psychiatrii w VU University Medical Center, opowiedział przypadek kobiety, która dobrze funkcjonowała z antydepresantem, ale zmęczyły ją seksualne skutki uboczne. Pod jego kierunkiem ostrożnie odstawiła leki, ale w ciągu 2 miesięcy doświadczyła pierwszego od 30 lat ataku paniki. Ponowne wprowadzenie leków nie rozwiązało problemu, a zanim terapia poznawczo-behawioralna przyniosła remisję, minęły lata starań.

Ponadto metaanaliza dziewięciu badań wykazała, że 17% pacjentów z remisją lęku, którzy odstawili, a następnie ponownie włączyli leki przeciwdepresyjne, doświadczyło tachykardii.

Aby zmniejszyć częstoskurcz, dr Van Balkom zasugerował alternatywne opcje dla leków przeciwdepresyjnych u mniej skomplikowanych pacjentów z lękiem, a także przewidywanie długoterminowego stosowania leków przeciwdepresyjnych, gdy te leki są zatrudnione.

Dr Batelaan zgodził się z tą oceną, rysując analogię do cukrzycy typu 2. „Najpierw zaczynasz od diety i radzisz pacjentowi, żeby schudł, a potem, jeśli to się nie uda, przechodzisz na leczenie i zdajesz sobie sprawę, że to trwa całe życie. Może musimy rozróżnić terapie antydepresyjne i . Ale jeśli musisz je rozpocząć, zdaj sobie sprawę, że czeka cię trudna decyzja.”

.