Nowa gigantyczna tarantula odkryta na Sri Lance

Nowy typ tarantuli o wielkości twojej twarzy został znaleziony w północnej Sri Lance. Naukowcy znaleźli pająki — o rozpiętości nóg do 8 cali — żyjące na drzewach i w starych pomieszczeniach lekarskich szpitala w Mankulam.

Pokryte pięknymi, ozdobnymi oznaczeniami pająki należą do rodzaju Poecilotheria, znanego w skrócie jako „Pokies”. Są to pająki tygrysie, arborealne, zamieszkujące Indie i Sri Lankę, znane z tego, że są kolorowe, szybkie i jadowite. Jako grupa, pająki te są spokrewnione z klasą południowoamerykańskich tarantul, które obejmują ptasznika Goliata, największego na świecie.

Nowy pająk, nazwany Poecilotheria rajaei po lokalnym inspektorze policji, który pomógł zespołowi nawigować po wojnie domowej w północnej Sri Lance, różni się od podobnych gatunków przede wszystkim oznaczeniami na nogach i pod spodem, który nosi różowy pasek brzuszny.

„Ten gatunek ma wystarczająco znaczące różnice, aby oddzielić go od innych gatunków” – powiedział Peter Kirk, redaktor czasopisma British Tarantula Society, które w grudniu opublikowało studium opisujące tego pająka. Kirk zauważa jednak, że ustalenia taksonomiczne oparte na opisach fizycznych mogą wywoływać nieporozumienia. „Bardzo chciałbym zobaczyć, jak pobiera się próbki DNA – na wszystkich gatunkach Poecilotheria” – powiedział.

Unikalne oznaczenia nóg pająka obejmują geometryczne wzory z żonkilowo-żółtymi i szarymi wstawkami na pierwszej i czwartej nodze. Po raz pierwszy został zauważony podczas badania pajęczaków na Sri Lance, prowadzonego przez Ranila Nanayakkara, współzałożyciela Sri Lanki Biodiversity Education and Research. W październiku 2009 roku lokalny mieszkaniec wioski przedstawił Nanayakkarze i jego zespołowi martwy okaz męski, który nie przypominał znanych w okolicy Poecilotheria. Zanim zespół mógł zacząć opisywać przypuszczalnie nowy gatunek, potrzebował więcej osobników. Przeszukiwanie półzielonego, zalesionego obszaru w poszukiwaniu samic i młodych osobników wymagało pomocy inspektora policji Michaela Rajakumara Purajaha, który towarzyszył zespołowi przez tereny, które dopiero zaczynają się podnosić po wojnie domowej. Ostatecznie zespół znalazł wystarczająco dużo pająków – w tym te ukrywające się w szpitalu – aby zebrać szczegółowy opis nowych pajęczaków.

„Są dość rzadkie”, powiedział Nanayakkara. „Preferują dobrze ugruntowane stare drzewa, ale z powodu wylesiania ich liczba się zmniejszyła i z powodu braku odpowiedniego siedliska wchodzą do starych budynków.”

Arachnolog Robert Raven, kustosz w Queensland Museum w Australii, mówi, że zespół wykonał dokładną pracę opisując pająka, ale nie jest całkowicie przekonany, że zespół znalazł nowy gatunek — jeszcze.

„Opis i liczby są doskonałe i będą stanowić dobrą podstawę do ustalenia, czy jest to dobry gatunek”, powiedział, zwracając uwagę na możliwość, że pająki są lokalnym wariantem spokrewnionego gatunku. Raven twierdzi, że nie wiadomo wystarczająco dużo o rodzaju *Poecilotheria* w ogóle, i że bardziej szczegółowe badania każdego znanego gatunku są potrzebne, zanim będzie można wiarygodnie dodać nowe. „Rodzaj Poecilotheria nie został taksonomicznie zrewidowany,” powiedział. „Popping nowych gatunków w tej sytuacji jest zawsze będzie obarczona wątpliwości i trudności.”

Do tej pory, około 15 gatunków zostały opisane w ramach Poecilotheria. Kilka z nich jest zagrożonych, głównie z powodu utraty siedlisk. P. metallica, jasnoniebieska piękność, jest uważana za krytycznie zagrożoną. Podobnie jest z P. hanumavilasumica – nazwanym tak na cześć świątyni na wyspie Rameshwaram – który żyje wśród drzew na zanikających plantacjach na wyspie. Pająk, który najbardziej przypomina P. rajaei, nazywa się P. regalis i jak dotąd został znaleziony tylko na stałym lądzie Indii. Nanayakkara sugeruje, że ma jeszcze kilka potencjalnych nowych tarantul w rękawie, czekających na przegląd.

„Kiedy przychodzi do taksonomii, nie jest to twarda i szybka nauka,” powiedział Kirk. „Dopóki nie dojdziemy do takich rzeczy jak pobieranie próbek DNA.”