National Endowment for the Arts

Jak prosta ścieżka dla pieszych może pomóc zmienić sposób, w jaki mieszkańcy i goście odnoszą się do dwóch śródmiejskich dzielnic?

To był pozytywny rozwój, kiedy El Paso, Texas, zaczęło obserwować gwałtowną rewitalizację dwóch sąsiadujących ze sobą dzielnic śródmiejskich. Jedynym problemem było to, że te dwie dzielnice były oddzielone od siebie prywatnym, zamkniętym parkingiem, co zmuszało ludzi do 15- do 20-minutowego objazdu, aby przejść z jednej dzielnicy do drugiej. Miasto zaproponowało więc przekształcenie parkingu w przestrzeń publiczną, która połączyłaby oba obszary ścieżką dla pieszych.

MIEJSCE:

El Paso jest położone tuż na północ od granicy z Meksykiem w dalekim zachodnim Teksasie. Miasto, liczące prawie 675 000 mieszkańców, jest obecnie w trakcie rewitalizacji w kilku dzielnicach, w tym w śródmieściu. W ostatniej dekadzie śródmieście rozkwitło dzięki publicznemu i prywatnemu rozwojowi, w tym dzięki nowemu stadionowi baseballowemu klasy AAA, ulepszeniom mostów międzynarodowych, konserwacji i adaptacji zabytkowego budynku Mills Building oraz oficjalnemu wyznaczeniu Śródmiejskiej Dzielnicy Sztuki przez Teksańską Komisję Sztuki. Wraz z rozwijającą się infrastrukturą transportową i kwitnącą sceną kulturalną i festiwalową, El Paso odnotowuje więcej wizyt niż kiedykolwiek wcześniej w obszarze śródmieścia. Dwie z najbardziej tętniących życiem dzielnic to Union Plaza District, popularne miejsce dla restauracji i życia nocnego, oraz Downtown Arts District, dom dla Muzeum Sztuki El Paso, historycznego Plaza Theatre Performing Arts Center, i innych obiektów kulturalnych.

COMMUNITY:

Z powodu połączenia tranzytowego, obszar śródmieścia El Paso służy całemu miastu, jak również większemu regionowi. Międzynarodowy most z Ciudad Juárez, Meksyk, kieruje międzynarodowe osoby dojeżdżające do pracy i kupujących bezpośrednio do centrum miasta przez cały dzień, a jedna z największych baz wojskowych na świecie, Fort Bliss, jest oddalona o mniej niż 10 minut. Ludzie podróżują do centrum z całego miasta, bazy i Juárez, aby pójść do pracy lub odwiedzić restauracje, muzea, miejsca występów artystycznych i inne atrakcje kulturalne. Obszar ten ma aktywną i zaangażowaną grupę interesariuszy, w tym właścicieli firm i nieruchomości, pracowników, studentów, artystów i urzędników.

POTRZEBY LOKALNE:

Dzielnice Union Plaza i Downtown Arts District są centrami aktywności kulturalnej i ekonomicznej, ale mimo że sąsiadują ze sobą, mały parking, który był zamknięty, utrudniał dostęp publiczny między tymi dwiema dzielnicami. Blokada ta oznaczała, że każdy, kto chciałby przejść z jednej dzielnicy do drugiej, musiałby obejść centrum kongresowe, co stanowiło 15-20 minutowy objazd. Aby wspierać aktywność w każdej z dzielnic i sprzyjać rozwojowi gospodarczemu, miasto musiało wprowadzić bardziej efektywne połączenie piesze między nimi, pozwalające ludziom przechodzić z jednej do drugiej bez konieczności pokonywania istniejącej, nieefektywnej trasy.

VISION:

Miasto ustaliło, że nowe połączenie piesze może przekształcić 15-20-minutowy spacer w 4-5-minutowy. To coś więcej niż zwykła ścieżka, miało również potencjał, by stać się przestrzenią publiczną samą w sobie. Według Benjamina Fyffe’a, inspektora ds. programów kulturalnych w Departamencie Muzeów i Spraw Kulturalnych Miasta El Paso (MCAD), „ścieżka stałaby się nie tylko arterią, ale przestrzenią, w której można by programować wydarzenia”. Stałaby się również częścią szerszej inicjatywy miasta mającej na celu uczynienie śródmieścia bardziej przyjaznym dla pieszych. Miasto pozycjonowało go jako sposób na dodanie do rozwoju gospodarczego tego obszaru, ponieważ zachęciłby mieszkańców do wypróbowania nowych restauracji lub odwiedzenia nowych wystaw i wydarzeń.

PARTNERSTWA:

Ponieważ projekt obejmował fizyczne zmiany w tkance miejskiej, partnerstwa były fundamentalne. Projektem kierował Wydział Planowania i Rozwoju Gospodarczego Miasta El Paso (PEDD). Ukończywszy właśnie kompleksowy plan miasta i zobowiązawszy się do zwiększenia aktywności pieszych w centrum, departament ten był dobrze przystosowany do prowadzenia tego projektu. Współpracował on ściśle z MCAD, który prowadził ogólne zarządzanie projektem. El Paso Downtown Management District pomogło w rozpowszechnieniu informacji poprzez swoją sieć członkowską, podczas gdy El Paso Convention & Visitors Bureau pomogło w rozwiązywaniu problemów związanych z lokalizacją i najemcami. Jak zauważa Fyffe, „w szybko rewitalizującym się śródmieściu są wzloty i upadki, więc ważne było zbudowanie silnych koalicji z partnerami.”

LOGISTYKA:

Departament Planowania & Rozwoju Gospodarczego zatrudnił firmę urbanistyczną Dover, Kohl & Associates (DKA) do opracowania planu generalnego. Firma z siedzibą na Florydzie była w trakcie trwającego rok kompleksowego procesu planowania dla El Paso z dziesiątkami publicznych spotkań i otwartych studiów projektowych w całym mieście. Ponieważ firma znała ten obszar, jego szanse na rewitalizację i wyzwania, które towarzyszą wzrostowi, PEDD i DKA mogły upewnić się, że plan zagospodarowania ścieżki będzie współgrał z szerszymi celami inteligentnego wzrostu w nowym planie. We współpracy z firmą, MCAD zorganizowało kilka charrettes i otwartych studiów projektowych, które przyciągnęły rekordową liczbę uczestników spotkań miejskich. Ponieważ MCAD wierzyło, że sztuka jest kluczem do aktywizacji nowej przestrzeni dla pieszych, zorganizowano również spotkanie charrette dla lokalnych artystów. Aby zaangażować młodszych mieszkańców tego miejsca, MCAD nawiązało współpracę z Union Plaza’s Creative Kids, Inc. w celu zorganizowania warsztatów planistycznych skierowanych do dzieci. Młodzież zaangażowana w program Creative Kids spędziła czas na dyskusjach o tym, co sprawia, że przestrzenie publiczne dobrze funkcjonują i jak sztuka publiczna i design mogą stworzyć poczucie miejsca. Następnie, stworzyli własne renderingi ścieżek z rozwiązaniami dla niektórych z najtrudniejszych wyzwań tego miejsca, które obejmowały połączenie wielu poziomów ruchu pieszego, przekształcenie przejścia podziemnego w bardziej przyjazny obszar dla pieszych, walkę z intensywnym pustynnym upałem i stworzenie silniejszego poczucia miejsca dla tego obszaru. Rozwiązania obejmowały opuszczane schody, struktury zacieniające i charakterystyczne dzieła sztuki publicznej wzdłuż ścieżki. Wykorzystując wnioski z charrettes, Dover, Kohl & Associates opracowali plan generalny, który został następnie wykorzystany do promocji projektu w ramach Quality of Life Bond Election, która zapewniłaby finansowanie projektu. (Obligacja przeszła większością 71% głosów.)

ANTYKULOWANE SKUTKI:

W wyniku realizacji projektu powstał plan zagospodarowania terenu, który został opracowany na podstawie znacznego wkładu społeczności, zatwierdzony przez Radę Miasta i umieszczony na liście wyborczej obligacji z 2012 roku, które przeszły większością 71% głosów. Po zakończeniu budowy na początku 2015 roku, zostanie zaprojektowana ścieżka dla pieszych, która będzie dobrze oświetloną otwartą przestrzenią publiczną z nasadzeniami, siedzeniami, sztuką publiczną, fontannami wodnymi, amfiteatrem ze schodami, muralami i parkingiem rowerowym utrzymywanym przez operatora centrum kongresowego zakontraktowanego przez miasto. Przewiduje się, że ta wzmocniona łączność doprowadzi do zwiększenia żywotności i rozwoju gospodarczego poprzez wzajemne przenikanie się patronów i klientów obu dzielnic, łatwość dostępu dla uczestników centrum kongresowego i więcej czasu spędzonego w centrum przez mieszkańców i gości. Ostatecznie, największym sukcesem projektu, w ocenie byłej dyrektor ds. planowania i rozwoju ekonomicznego Kathryn Dodson, jest to, że przestrzeń będzie „służyć jako katalizator dla bardziej wszechstronnego doświadczenia pomiędzy najbardziej ruchliwymi obszarami śródmieścia.”

NIEPRZEWIDYWANE SKUTKI:

Podczas badań terenowych, projektanci i planiści doszli do zaskakującego wniosku, że te dwie dzielnice były kiedyś połączone ścieżką, ale oryginalna ścieżka została zakryta przez Centrum Kongresowe. W pewnym sensie plan, który zaproponowali, był więc odtworzeniem historycznego krajobrazu. Gdy udziałowcy społeczności zaczęli postrzegać te dwie dzielnice jako ściśle ze sobą powiązane, projekt mógł posłużyć jako katalizator dla zaprojektowania większego zestawu programowych i przestrzennych połączeń pomiędzy dzielnicą rozrywki a historycznym centrum miasta.

.