Nagroda Nobla Logo Nagrody Nobla

Gabriela Mistral (1889-1957), pseudonim Lucila Godoy y Alcayaga, urodziła się w Vicuña w Chile. Córka dyletanckiego poety, zaczęła pisać wiersze jako wiejska nauczycielka, po namiętnym romansie z pracownikiem kolei, który popełnił samobójstwo. Przez wiele lat uczyła w szkole podstawowej i średniej, aż jej poezja uczyniła ją sławną. Odegrała ważną rolę w systemach edukacyjnych Meksyku i Chile, działała w komitetach kulturalnych Ligi Narodów, była chilijskim konsulem w Neapolu, Madrycie i Lizbonie. Posiadała tytuły honorowe uniwersytetów we Florencji i Gwatemali, była honorowym członkiem różnych towarzystw kulturalnych w Chile, a także w Stanach Zjednoczonych, Hiszpanii i na Kubie. Uczyła literatury hiszpańskiej w Stanach Zjednoczonych na Uniwersytecie Columbia, Middlebury College, Vassar College i na Uniwersytecie Puerto Rico.

Wiersze miłosne ku pamięci zmarłych, Sonetos de la muerte (1914), uczyniły ją znaną w całej Ameryce Łacińskiej, ale jej pierwszy wielki zbiór wierszy, Desolación , został opublikowany dopiero w 1922 roku. W 1924 roku ukazała się Ternura , tom poezji, w którym dominuje temat dzieciństwa; ten sam temat, połączony z tematem macierzyństwa, odgrywa znaczącą rolę w Tali, wierszach opublikowanych w 1938 roku. Jej kompletna poezja została opublikowana w 1958 r.

.