Landmark Object: George Washington Statue, 1841

W 1832 roku Kongres Stanów Zjednoczonych zlecił rzeźbiarzowi Horatio Greenoughowi stworzenie posągu Jerzego Waszyngtona z okazji setnej rocznicy urodzin pierwszego prezydenta. Posąg, który po ukończeniu został zainstalowany w Rotundzie Kapitolu, miał być symbolicznym przedstawieniem Waszyngtona jako wielkiego przykładu wolności.
Ukończona 12-tonowa marmurowa statua na granitowym cokole i podstawie przedstawiała pierwszego prezydenta w todze odsłaniającej klatkę piersiową. Podczas gdy wielu widzów doceniło próbę stworzenia przez artystę ponadczasowego arcydzieła, inni dostrzegli jedynie niestosownie ubranego Waszyngtona. Jeden z przyjaciół artysty zauważył: „Ta wspaniała produkcja geniusza nie wydaje się być doceniana w całej swej wartości w tej metropolii.”
Rzeźba Greenougha wzbogacona jest o symbole: Postać Waszyngtona wzorowana jest na klasycznych posągach starożytnej Grecji, siedziby pierwszej na świecie demokracji. Rzeźby po bokach przedstawiają greckiego boga Apolla i niemowlę Herkulesa. Małe figurki amerykańskich Indian i Krzysztofa Kolumba reprezentują Nowy i Stary Świat. Najważniejszym symbolem jest jednak miecz w wyciągniętej ręce Waszyngtona: upamiętnia on fakt, że po tym, jak poprowadził kraj do zwycięstwa w Rewolucji Amerykańskiej, bezinteresownie zrzekł się swojej władzy na rzecz narodu.
Pomnik był wystawiony w Rotundzie Kapitolu od 1841 do 1843 roku, kiedy to został przeniesiony na wschodni trawnik. W 1908 roku Kongres przekazał posąg do Smithsonian Institution, gdzie był wystawiany w Zamku Smithsona aż do jego przeniesienia do nowego Narodowego Muzeum Historii Ameryki w 1964 roku. Od tego czasu znajduje się na drugim piętrze muzeum.

.