Komórka płomieniowa

Komórka płomieniowa to wyspecjalizowana komórka wydalnicza występująca u najprostszych bezkręgowców słodkowodnych, w tym płazińców, wrotków i nemerteans; są to najprostsze zwierzęta, które mają dedykowany system wydalniczy. Komórki płomykowe działają jak nerki, usuwając materiały odpadowe. Wiązki komórek płomykowych nazywane są protonephridia.

Komórka płomykowa ma jądrzaste ciało komórkowe, z występem w kształcie „kielicha”, z flagellami pokrywającymi wewnętrzną powierzchnię kielicha. Bicie tych flagelli przypomina płomień, co nadaje komórce jej nazwę. Kielich jest połączony z komórką rurkową, której wewnętrzna powierzchnia jest również pokryta rzęskami, które pomagają w przemieszczaniu płynu przez komórkę rurkową. Rurka otwiera się na zewnątrz poprzez nefropory lub, u trematoda, do pęcherza wydalniczego. Zadaniem tych komórek jest regulowanie ciśnienia osmotycznego robaka i utrzymywanie jego równowagi jonowej. Mikrokosmki w komórce rurki mogą być wykorzystywane do reabsorpcji niektórych jonów.

Molekuły dostają się do kanalika w komórkach rurki przez szczelinę między komórką płomieniową a komórką rurki w celu wydalenia.

.