Jak działa zapłodnienie in vitro?

Nov 04, 2019 12:00 AM

Zapłodnienie in vitro (IVF) to proces zapłodnienia ludzkiego jaja poza organizmem, a następnie umieszczenie wczesnego zarodka (lub blastocysty) w macicy kobiety. Zapłodnienie in vitro jest najczęściej stosowane, gdy para nie może począć dziecka na własną rękę.

„Zapłodnienie in vitro jest również stosowane w celu zapobiegania chorobom genetycznym, które mogą być niepokojące dla rodziców”, mówi Megan Link, MD, ekspert reprodukcyjny z University of Utah Health. Proces ten stał się stosunkowo rutynowy, a powikłania są niezwykle rzadkie. Chociaż nie każda procedura IVF prowadzi do ciąży, stała się ona realną opcją dla tych, którzy nie mogą zajść w ciążę na własną rękę.

Proces IVF

Wyróżnia się pięć głównych etapów zapłodnienia in vitro:

1. Stymulacja jajników – Trzy dni po rozpoczęciu cyklu miesiączkowego, tuż pod skórą wokół żołądka podaje się zastrzyk hormonalny. Odbywa się to codziennie, średnio przez dziewięć do dziesięciu dni. Stymuluje to jajniki do doprowadzenia wielu jaj do dojrzałości.
2. Pobranie Jajeczek – Po ustaleniu, że jajeczka są gotowe do pobrania, podaje się ostatni zastrzyk „wyzwalający” w celu przygotowania jajeczek do pobrania. Około 36 godzin później, wszystkie zdolne do życia jajeczka są usuwane przez igłę podczas wizyty w gabinecie. W nadziei na zwiększenie szans na udane zapłodnienie pobiera się wiele jajeczek.
3. Pobranie spermy – Jeśli partner kobiety ma niską liczbę plemników lub poddał się wazektomii, sperma może zostać pobrana bezpośrednio z jąder. W pozostałych przypadkach sperma pochodzi zazwyczaj od partnera. Można również użyć spermy wcześniej zamrożonej, na przykład pochodzącej od dawcy.
4. Zapłodnienie jaja – Plemniki i jaja są łączone w naczyniu laboratoryjnym. Ponieważ komórki zaczynają się dzielić i mnożyć, są one bardzo dokładnie obserwowane i mogą być badane pod kątem chorób genetycznych. Najzdrowsza zapłodniona komórka jajowa, zwana blastocystą, ma potencjał do zagnieżdżenia się podczas transferu. Jeśli wiele blastocyst dojrzeje, a ich komórki nadal się dzielą, mogą one zostać zamrożone i zachowane do późniejszego transferu.
5. Transfer zarodka – Około pięć dni po zapłodnieniu, dojrzała blastocysta jest przekazywana przez szyjkę macicy i do macicy przez cewnik. Ten krótki proces jest podobny do wymazu z papki, podczas którego do otwarcia pochwy używa się wziernika. Po dwóch tygodniach odbywa się wizyta w biurze w celu ustalenia, czy transfer był skuteczny w osiągnięciu ciąży.

Is It Painful?

Większość kobiet zgłasza, że ich ilość zmartwień była większa niż sam ból. Igły używane do samodzielnego podawania zastrzyków są bardzo cienkie, co minimalizuje ból. Kiedy jajniki są stymulowane, stają się większe niż normalnie, co może powodować pewne wzdęcia i dyskomfort.

Odzyskiwanie jajeczek odbywa się pod umiarkowaną sedacją pacjentki. Może być trochę bolesność po tym, ale jest mało do żadnego bólu podczas procedury. Podczas transferu zarodka może wystąpić lekki dyskomfort.

Kiedy powinnaś rozważyć IVF?

Wszystko zależy od twojego wieku i sytuacji. W miarę jak się starzejesz, czas jest najważniejszy. Im szybciej można pobrać zdrowe jajeczka, tym większe są szanse na udaną ciążę.

Jeśli masz mniej niż 35 lat, powinnaś rozważyć zapłodnienie in vitro po roku starań o poczęcie. Jeśli jesteś pomiędzy 35 a 40 rokiem życia, IVF jest zalecane po sześciu miesiącach prób. A jeśli masz ponad 40 lat – po trzech miesiącach. Konsultacja z endokrynologiem rozrodczym (RE) może pomóc w ustaleniu, czy IVF jest realną opcją dla Twojego zdrowia i sytuacji.