Hoszana Rabbah

Przyczyny wielu zwyczajów tego dnia są zakorzenione w Kabale.

Siedem hoszanotEdit

Współczesne przestrzeganie rytuałów Hoszana Rabbah przypomina praktyki, które istniały w czasach Świętej Świątyni w Jerozolimie. Podczas święta Sukkot, cztery gatunki są obwożone raz dziennie dookoła synagogi (wyznaczając obwód, a nie okrążając budynek). W święto Hoszana Raba jest ich siedem.

Obchodzenie wokół bimy w Sukot, podczas gdy każda osoba trzyma w rękach cztery gatunki, ma swoje źródło w służbie świątynnej, jak zapisano w Misznie: „Było w zwyczaju robić jedną procesję wokół ołtarza w każdym dniu Sukot, a siedem w siódmym dniu” (Sukka 4:5). Kapłani nieśli w rękach gałązki palmowe lub wierzbowe. Cała ceremonia ma być wyrazem radości i wdzięczności za błogosławiony i owocny rok. Co więcej, służy ona zburzeniu żelaznego muru, który oddziela nas od naszego Ojca w niebie, tak jak mur Jerycha został ogarnięty „i mur runął płasko” (Joz 6:20). Ponadto, siedem obwodów odpowiada siedmiu hebrajskim słowom w Psalmie 26:6 – „Obmyję ręce w czystości i okrążę Twój ołtarz, Panie”.

Każda „hoszana” jest wykonywana na cześć patriarchy, proroka lub króla.

• Abraham
• Izaak
• Jakub
• Mojżesz (najważniejszy hebrajski prorok)
• Aaron (brat Mojżesza, pierwszy najwyższy kapłan)
• Józef (najbardziej znany syn Jakuba)
• Dawid (najważniejszy król Izraela)

Tikkun Hoszana RabbahEdit

Abudarham mówi o zwyczaju czytania Tory w noc Hoszana Rabbah, z którego wyrósł zwyczaj czytania Księgi Powtórzonego Prawa, Psalmów i fragmentów Zoharu; odmawianie kabalistycznych modlitw. W kręgach ortodoksyjnych Żydów niektórzy mężczyźni zostają na całą noc, ucząc się Tory.

Sephardim mają tradycję zostawania na całą noc w przeddzień tego dnia. Przez całą noc w synagogach odbywa się nauka Tory, a także odmawianie modlitw Selichot. Czyta się i przegląda całą Księgę Powtórzonego Prawa. Powodem tego jest fakt, że księga ta jest uważana przez niektórych za „przegląd” całej Tory, ale także dlatego, że w cyklu porcji Tory, księga Powtórzonego Prawa ma być zakończona w następnych dniach w Simchat Tora.

W chasydzkich wspólnotach, które przestrzegają zwyczajów rabina Menachema Mendla z Rymanowa, odbywa się publiczne czytanie księgi Devarim (Powtórzonego Prawa) z Sefer Tory. Po tym może nastąpić tisz na cześć święta.

Cała Księga Psalmów jest czytana, z kabalistycznymi modlitwami odmawianymi po każdej z pięciu części.

Pięć gałązek wierzbyEdit

Na zakończenie pewnej liczby Pijutim (wierszy liturgicznych), pięć gałązek wierzby jest bitych o ziemię lub inną powierzchnię, aby symbolizować usunięcie grzechu. Jest to również symboliczna modlitwa o deszcz i powodzenie w rolnictwie. Według Kabały, bicie ziemi pięcioma gałązkami wierzby ma na celu „Osłodzenie Pięciu Ciężkości”. Podczas tego rytuału nie wypowiada się błogosławieństwa, ale skanduje się aramejskie wyrażenie „chabit, chabit velah barich”. Według tradycji, zwyczaj ten został zapoczątkowany w czasach Ezdrasza.

Midrasz zauważa, że Aravah (wierzba) reprezentuje lud pospolity, nieuczony i pozbawiony wyjątkowych uczynków. Rabin Abraham Izaak Kook zauważył, że ci prości ludzie mają swój własny wkład w naród; są obdarzeni zdrowym rozsądkiem i nie są obciążeni skomplikowanymi obliczeniami. Niezwykły zwyczaj bicia wierzby o ziemię symbolizuje, że ci zwykli ludzie dostarczają „naturalnej, zdrowej siły, która jest częścią arsenału narodu żydowskiego”. Nie uderzamy w wierzbę. My uderzamy wierzbą.”

Modlitwy o MesjaszaEdit

Hoszanotom towarzyszy seria wersów liturgicznych, których kulminacją jest „Kol mevasser, mevasser ve-omer” (Głos zwiastuna zwiastuje i mówi) – wyrażające nadzieję na szybkie przyjście Mesjasza.

Tradycyjne potrawyEdit

W kulturze aszkenazyjskiej tradycją jest jedzenie zupy z kreplami podczas posiłku podawanego w dniu Hoszana Rabba.

Także w społecznościach mówiących w jidysz, niektórzy jedzą gotowaną kapustę w dniu Hoszana Rabba. Dzieje się tak, ponieważ hebrajska fraza „Kol Mevasser (קול מבשר)” intonowana w tym dniu, brzmi, wymawiane w tradycyjnej zachodnio-szkenazyjskiej wymowie, jak „kroyt mit vasser (קרויט מיט וואסער)”, jidysz dla „kapusta z wodą”.

Rabbi Pinchas z Koretz nauczał, że należy upiec jabłko z wbitą w nie gałązką Hoszany, aby uchronić się od bólu zębów w nadchodzącym roku.