Historia bantustanów w RPA

Podsumowanie

Z uchwaleniem Bantu Authorities Act w 1951 r., apartheid uruchomił tworzenie dziesięciu bantustanów, jednego z najbardziej niesławnych projektów RPA w zakresie porządku rasowego. Znane również jako „homelands” w oficjalnym języku, bantustany zostały utworzone w celu legitymizacji projektu apartheidu i pozbawienia czarnych mieszkańców RPA ich obywatelstwa poprzez stworzenie dziesięciu równoległych „krajów”, odpowiadających wyznaczonym przez państwo grupom etnicznym. Projekt bantustanów był kontrowersyjny i rozwijał się powoli, najpierw poprzez konsolidację „rodzimych” ziem rezerwowych, a później poprzez nadanie tym terytoriom coraz większych uprawnień samorządowych. Do lat osiemdziesiątych istniały cztery „niezależne” bantustany (Transkei, Ciskei, Venda i Bophuthatswana) i sześć „samorządowych” (Lebowa, Gazankulu, KwaNdebele, Qwaqwa, KaNgwane i KwaZulu).

Choć kilku przywódców bantustanów współpracowało z antyapartheidowskimi ruchami wyzwoleńczymi, bantustany były w większości odrzucane jako polityczne oszustwa rządzone przez nielegalnie zainstalowanych wodzów. Działały one jako wysypiska śmieci dla nadwyżki taniej afrykańskiej siły roboczej i pozwoliły rządowi apartheidu usprawiedliwić przymusowe wysiedlenia na dużą skalę z „białych” pól uprawnych i miast. Ale bantustany były również inkubatorami czarnej klasy średniej i biurokratycznej elity. Pomimo formalnego rozwiązania bantustanów w 1994 roku i ponownego włączenia ich do jednolitego państwa demokratycznego, rządy wodzów i rozwój czarnej klasy średniej mają głęboko zakorzenione dziedzictwo w erze po 1994 roku. As several contemporary commentators have noted, South Africa has witnessed the „bantustan-ificaton” of the post-apartheid landscape.

.