High-dependency unit

Oddział wysokiej zależności to obszar w szpitalu, zwykle położony w pobliżu oddziału intensywnej terapii, gdzie pacjenci mogą być pod opieką bardziej rozległą niż na normalnym oddziale, ale nie do punktu intensywnej opieki. Jest on odpowiedni dla pacjentów, którzy przeszli poważne operacje oraz dla tych z niewydolnością jednego narządu. Wiele z tych oddziałów powstało w latach 90-tych, kiedy szpitale stwierdziły, że pewna część pacjentów wymaga opieki na poziomie, który nie może być zapewniony na normalnym oddziale. Uważa się, że jest to związane ze zmniejszeniem śmiertelności. Pacjenci mogą być przyjmowani na oddziały HDU, ponieważ istnieje ryzyko, że będą wymagać przyjęcia na intensywną terapię lub jako etap przejściowy między intensywną terapią a opieką na oddziale.

W 2000 roku brytyjskie Ministerstwo Zdrowia wydało raport Comprehensive Critical Care, w którym określono liczbę łóżek o wysokim stopniu zależności („poziom 2”), które szpital powinien posiadać, aby zapewnić odpowiednią opiekę. Do tego czasu dwie trzecie szpitali w Wielkiej Brytanii posiadało łóżka określone jako „high dependency”. Raport definiuje opiekę na poziomie 2 jako „bardziej szczegółowe obserwacje lub interwencje, w tym wsparcie dla pojedynczego niewydolnego układu narządów lub opiekę pooperacyjną oraz osoby 'schodzące’ z wyższych poziomów opieki”.

Jeśli w leczeniu niewydolności oddechowej stosuje się wentylację dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych, można ją stosować na oddziale intensywnej terapii lub w równoważnym obszarze.