Henry Ward Beecher

Henry Ward Beecher, (ur. 24 czerwca 1813, Litchfield, Conn, USA – zm. 8 marca 1887, Brooklyn, N.Y.), liberalny amerykański pastor kongregacjonalny, którego zdolności oratorskie i troska o sprawy społeczne uczyniły go jednym z najbardziej wpływowych rzeczników protestanckich swoich czasów.

Był ósmym z 13 dzieci ks. Lymana Beechera i wykazywał niewielkie szanse w różnych szkołach, dopóki nie poszedł do Amherst College w 1830 roku. Po trzech latach studiów podyplomowych w Cincinnati, Ohio, w Lane Theological Seminary, którego prezesem w 1832 r. został jego ojciec, Beecher w 1837 r. został pastorem małej prezbiteriańskiej kongregacji w Lawrenceburg, Ind. Stopniowo doskonalił swój warsztat kaznodziejski, tam oraz w pastoracie w Indianapolis, Ind. (1839-47) i doszedł do przekonania, że kazanie odnosi sukces, gdy koncentruje się na jednym celu, jakim jest wywołanie moralnej zmiany w słuchaczu. Odnosząc wielkie sukcesy jako kaznodzieja i wykładowca, Beecher wzmocnił swoją reputację dzięki Siedmiu wykładom dla młodych mężczyzn (1844), żywym napomnieniom na temat wad i niebezpieczeństw w społeczności przygranicznej.

W 1847 roku przyjął wezwanie do Plymouth Church (Congregational), Brooklyn, N.Y., gdzie na początku lat 50-tych XIX wieku przyciągał co tydzień tłumy liczące 2500 osób. Chociaż jego wpływ na sprawy publiczne był czasami wyolbrzymiany, zarówno jego wypowiedzi, jak i życie osobiste były regularnie przedmiotem krajowego, a nawet międzynarodowego zainteresowania. Stopniowo coraz dobitniej przeciwstawiał się niewolnictwu, a jego wykłady w Anglii w 1863 roku zjednały mu publiczność, początkowo wrogo nastawioną do niego i do północnego punktu widzenia. Po wojnie secesyjnej coraz bardziej otwarcie popierał umiarkowaną politykę rekonstrukcji dla Południa, sprzyjał kandydaturze Grovera Clevelanda w kampanii prezydenckiej w 1884 r., opowiadał się za prawem wyborczym dla kobiet, teorią ewolucji i naukową krytyką biblijną. Oprócz Plymouth Church, jego mediami dla tych kwestii były Independent, kongregacjonalne czasopismo, które redagował na początku lat 60. XIX wieku, oraz bezwyznaniowy Christian Union (później Outlook), który założył w 1870 roku.

Beecher, zawsze uważany za człowieka uczuciowego i zmysłowego, stał się w latach 70. XIX wieku obiektem plotek o niemoralnych romansach i został pozwany w 1874 roku przez swojego byłego przyjaciela i literackiego protegowanego Theodore’a Tiltona, który oskarżył go o cudzołóstwo z żoną. Dwa trybunały kościelne uniewinniły Beechera, ale ława przysięgłych w procesie cywilnym nie doszła do porozumienia, podobnie jak późniejsi badacze dowodów. Pomimo skandalu pozostał jednak aktywny i wpływowy aż do śmierci.

Oprócz kazań, liczne prace Beechera obejmują Evolution and Religion (1885); Life of Jesus the Christ (1871-91); Yale Lectures on Preaching (1872-74); oraz powieść Norwood: A Tale of Village Life in New England (1867).