Hans Geiger

Hans Geiger, nazwisko Johannes Wilhelm Geiger, (ur. 30 września 1882, Neustadt an der Haardt, Niemcy – zm. 24 września 1945, Poczdam), fizyk niemiecki, który wprowadził pierwszy udany detektor (licznik Geigera) pojedynczych cząstek alfa i innych promieniowania jonizującego.

Przeniósłszy się w 1912 roku do Physikalisch-Technische Reichsanstalt („Niemiecki Narodowy Instytut Nauki i Technologii”) w Berlinie, Geiger kontynuował swoje badania struktury atomowej. Podczas I wojny światowej służył jako oficer artylerii w armii niemieckiej. Wraz z Waltherem Bothe, Geiger opracował technikę liczenia koincydencji i wykorzystał ją w 1924 r. do wyjaśnienia szczegółów efektu Comptona. W 1925 r. Geiger przyjął swoją pierwszą posadę nauczyciela na Uniwersytecie w Kilonii. Tam wraz z Waltherem Müllerem poprawił czułość, wydajność i trwałość licznika cząstek; licznik Geigera-Müllera wykrywa nie tylko cząstki alfa, ale także cząstki beta (elektrony) i jonizujące fotony elektromagnetyczne. W 1929 roku Geiger podjął pracę na Uniwersytecie w Tybindze, gdzie dokonał pierwszej obserwacji deszczu promieni kosmicznych. Po przyjęciu w 1936 r. stanowiska w Technische Hochschule w Berlinie, które piastował aż do śmierci, kontynuował badania nad promieniowaniem kosmicznym, sztuczną radioaktywnością i rozszczepieniem jądra atomowego.

.