Halikarnas

Halikarnas, starożytne greckie miasto w Karii, położone nad Zatoką Cerameicus. Według tradycji zostało założone przez Doriana Troezena na Peloponezie. Herodot, Halikarnasjanin, relacjonuje, że we wczesnych czasach miasto uczestniczyło w doryckim święcie Apollina w Triopionie, ale jego literatura i kultura wydają się na wskroś jońskie. Miasto, ze swoim dużym osłoniętym portem i kluczowym położeniem na szlakach morskich, stało się stolicą małego despotatu, którego najsłynniejszym władcą była kobieta, Artemizja, służąca pod Kserksesem w inwazji na Grecję w 480 r. p.n.e. Pod Mausolus, kiedy był stolicą Caria (c. 370 bc), otrzymał wielki obwód muru, budynków publicznych, i tajne stoczni i kanału, podczas gdy jego populacja została spuchnięta przez wymuszone przeniesienie sąsiednich Lelegians. Po śmierci Mausolusa w 353/352 r. wdowa po nim wybudowała w mieście monumentalny grobowiec, Mauzoleum, uważany za jeden z siedmiu cudów świata.

Pod rządami Memnona z Rodos, dowódcy w służbie perskiej, miasto stawiało opór Aleksandrowi Wielkiemu w 334 r. p.n.e.. Podlegało Antygonusowi I (311), Lizymachowi (po 301) i Ptolemeuszom (281-197), ale potem było niezależne aż do 129 r. p.n.e., kiedy to znalazło się pod panowaniem rzymskim. W czasach wczesnochrześcijańskich było to biskupstwo.

Strona, obszernie wykopana w 1856-57 i 1865, zachowuje wiele z jej wielkiej ściany, pozostałości gimnazjum, późnej kolumnady, platformy świątyni i grobów wyciętych w skale. Starożytne pozostałości są nieco przyćmione przez spektakularne stosy zamku rycerzy św Jana, założony około ad 1400. Strona jest zajęta przez nowoczesne miasto Bodrum, Tur.

.