Hackintosh

OS X Tiger (10.4)Edit

W dniu 6 czerwca 2005 r. firma Apple ogłosiła plany przejścia na procesory Intel x86 na swojej konferencji Worldwide Developers Conference i udostępniła prototypowy komputer Mac z procesorem Intela wybranym programistom w cenie 999 USD (równowartość 1310 USD w 2019 r.). Natychmiast rozpoczęły się próby uruchomienia systemu Mac OS X na sprzęcie innym niż Apple, ale programiści szybko znaleźli się z komunikatem o błędzie mówiącym, że konfiguracje sprzętowe PC nie były obsługiwane.

W dniu 10 stycznia 2006 r. firma Apple wydała system Mac OS X 10.4.4 wraz z pierwszą generacją komputerów Mac z procesorami Intela, iMac i MacBook Pro. Maszyny te korzystały z firmware’u platformy Extensible Firmware Interface (EFI) zamiast BIOS-u starszego stylu, który można było wówczas znaleźć na większości płyt głównych x86. 14 lutego 2006 roku programista o pseudonimie crg92 opublikował w Internecie wstępny „hack” systemu Mac OS X v10.4.4. W ciągu kilku godzin Apple wydało uaktualnienie 10.4.5, które następnie zostało zhakowane przez tego samego autora w ciągu dwóch tygodni. 3 kwietnia 2006 roku Apple wydało aktualizację 10.4.6 i w ciągu dwóch tygodni wydano kolejne łatki, które pozwalały użytkownikom zainstalować większość tej aktualizacji na komputerach innych niż Apple, choć nie obejmowała ona zaktualizowanego jądra w 10.4.6. W czerwcu 2006 r. wydano uaktualnionego MacBooka Pro dla aktualizacji 10.4.7 systemu Mac OS X dla komputerów innych niż Apple, wykorzystujących jądro 10.4.4.

Do czasu wydania aktualizacji 10.4.8 wszystkie poprawki dla systemu OSx86 wykorzystywały jądro 10.4.4, a reszta systemu operacyjnego była w wersji 10.4.8. Jednak nowsze frameworki opierały się na nowszych jądrach, co prowadziło do tego, że użytkownicy 10.4.8 napotykali wiele problemów. Apple zaczęło także bardziej wykorzystywać instrukcje SSE3 na swoim sprzęcie, co jeszcze bardziej utrudniało użytkownikom z procesorami obsługującymi tylko SSE2 (takimi jak starsze Pentium 4s) uzyskanie w pełni kompatybilnego systemu działającego. Aby rozwiązać ten problem, hakerzy ze społeczności wydali jądra, gdzie te instrukcje były emulowane z odpowiednikami SSE2, choć to spowodowało karę wydajności.

Przez lata, wiele „distro” zostały wydane do pobrania przez Internet. Te distro były kopie dysku instalacyjnego Mac OS X zmodyfikowane w celu włączenia dodatkowych składników niezbędnych do uruchomienia systemu na sprzęcie nie-Apple. Znany członek społeczności, JaS, wydał wiele dystrybucji Mac OS X Tiger zawierających poprawione jądra. Niektóre inne popularne dystrybucje to iATKOS, Kalyway, iPC oraz iDeneb. Destro wypadły z łask wraz z rozwojem społeczności OSx86, ponieważ opracowano nowe programy rozruchowe, które umożliwiły korzystanie z rzeczywistych kopii instalatora OS X.

OS X Leopard (10.5)Edit

Już w systemie Mac OS X v10.5 build 9A466 społeczność utrzymywała wersję Leoparda, która może działać na sprzęcie innym niż Apple. Haker o pseudonimie BrazilMac stworzył jeden z najwcześniejszych procesów łatania, który ułatwiał użytkownikom instalację systemu Mac OS X na sprzęcie innych firm za pomocą legalnie uzyskanej, detalicznej wersji systemu Apple Mac OS X. To uproszczenie sprawiło, że łatka BrazilMac i jej późniejsze wersje szybko stały się najpopularniejszym wyborem dla wielu dystrybucji. Pięć z najpopularniejszych kompilacji nosi nazwy JaS, Kalyway, iATKOS, iPC oraz iDeneb – choć ostatnio kompilacje te odchodzą do lamusa wraz z rosnącą popularnością metody Boot-132 (opisanej poniżej). Jednak wszystkie te kompilacje opierają się na pracy hakerów jądra: Lorem (build 9A466), SynthetiX (buildy 9A499, 9A527 i 9A559), ToH (buildy 9A581, 9B13 i 9B18) oraz ostatnio grupy nazywającej siebie StageXNU (obecnie Voodoo) (Darwin 9.4.0). Ich wkład został przeniesiony do różnych instalatorów Mac OSx86, łatwo dostępnych w Internecie. Są one nadal udoskonalane i wydawane są uaktualnione kompilacje, nie tylko w celu zachowania zgodności z wydaniami Apple, ale także z coraz większą liczbą komponentów innych firm. Społeczność użytkowników systemu OSx86 szybko wprowadziła niezbędne modyfikacje, aby umożliwić uruchamianie najnowszych wersji systemu Apple na sprzęcie innych firm. W ciągu kilku godzin od wydania Leoparda stworzono AMD/Intel SSE2/3 Kernel Patcher, który usunął wymóg HPET z oryginalnego, nietkniętego pliku mach_kernel, podstawowego składnika systemu Mac OS.

OS X Snow Leopard (10.6)Edit

Gdy „Snow Leopard” został wydany, rosyjscy hakerzy Netkas stworzyli wersję Chameleona, która może uruchomić system Mac OS X v10.6. Głównym problemem było to, że wiele osób było zmuszonych do modyfikowania DSDT lub używania kextów z powodu pewnych specyficznych problemów. Tak szybko jak to możliwe modbin i dmitrik wydali testowe wersje kerneli, które pozwalają na uruchomienie Snow Leoparda na maszynach AMD. Stabilne kernele XNU dla v10.6 zostały wydane przez Qoopz i Pcj. Istnieje kilka popularnych buildów opartych na Retail o nazwie Universal (tylko Intel), Hazard oraz iAtkos. Od v10.6.2 Nawcom, Qoopz i Andy Vandijck pracują nad jądrem Legacy dla nieobsługiwanych procesorów.

OS X Lion (10.7)Edit

Kiedy Apple wydało Developer Preview 1, rosyjski programista Hackintosh usr-sse2 był pierwszym, który stworzył metodę instalacji Liona. Metoda polega na rozmieszczeniu obrazu Mac OS X v10.7 na pendrive, i bootowanie z niego przez XPC UEFI Bootloader (Zobacz DUET poniżej). Po wprowadzeniu pewnych zmian w kodzie źródłowym Chameleona, możliwe stało się uruchomienie Liona za pomocą uaktualnionej wersji Chameleona. Po pewnym czasie Dmitrik znany również jako Bronzovka miał szczęście ze stworzeniem jądra, które wspierało systemy AMD; po kilku miesiącach (10.7.3 V2 With AMD Support) oraz iAtkos L2 (10.7.2 Only Intel) zostały wydane.

OS X Mountain Lion (10.8)Edit

Krótko po wydaniu Developer Preview 1, niektórzy nieznani programiści zdołali zainstalować tę wersję OS X na swoich komputerach używając zmodyfikowanej wersji Chameleon Bootloader. Ta wersja została wydana przez główny projekt począwszy od wersji r1997 dla ogółu społeczeństwa. Ze względu na problemy pochodzące z ery Liona, inne sposoby instalacji i wymagane poprawki nigdy nie zostały upublicznione, co pozostawia scenę w nieznanym stanie do Mountain Lion.

Od czasu wydania detalicznego Mountain Lion kilku użytkowników zgłosiło udane konfiguracje przy użyciu instalatorów zakupionych w Mac App Store, wraz z uaktualnionymi wersjami Chameleon i innych narzędzi, w tym distro.Distro Niresha (tylko 10.8 Intel) zostało wydane jako pierwsze, a następnie zaktualizowane do wersji 10.8.2 (z AMD i Intelem) oraz 10.8.5 (z obsługą UEFI, AMD i Intela); iAtkos ML2 został wydany po wydaniu Niresha.

OS X Mavericks (10.9)Edit

Wielokrotne nowe jądra dla Hackintosha 10.9 są w przygotowaniu, choć z większością z nich wciąż są drobne problemy. Większość z tych kerneli ma na celu umożliwienie użytkownikom uruchomienia Mavericksa na procesorach AMD i starszych procesorach Intela, którym brakuje niektórych zestawów instrukcji z najnowszych procesorów Intela. Podjęto znaczne wysiłki w celu emulacji zestawów instrukcji takich jak SSSE3, które nie są obecne w procesorach AMD opartych na K10 i starszych procesorach Intela, takich jak Intel Core Duo.Najnowsze procesory AMD, począwszy od architektury 'Bulldozer’, zawierają prawie wszystkie najnowsze zestawy instrukcji, a zatem niektóre jądra z pełną obsługą SSE4 zostały również wydane. Po dwóch miesiącach ukazało się dystro Niresha dla Mavericks, które wspiera procesory AMD i najnowsze procesory Intela. Posiada również własne jądro, które pozwala procesorom Intel Atom na bootowanie w Mavericks. Niresh’s był jedynym wolnym distro, które zostało wydane dla Mavericks, ponieważ zespół iAtkos zdecydował się wydać swoje distro Mavericks dla konkretnego sprzętu na zasadzie darowizny.

OS X Yosemite (10.10)Edit

Po początkowym wydaniu OS X Yosemite 10.10 BETA, różni deweloperzy wzięli na siebie rolę aktualizacji swoich bootloaderów dla systemu. Członkowie forum OSx86 Insanelymac zabrali się za aktualizację EFI Bootloader Chameleon dla tego nowego wydania OS. Jakiś czas później, Niresh (niezależny programista OSx86) wydał samodzielne narzędzie znane jako Yosemite Zone, które automatycznie zainstaluje nowy system operacyjny i inne różne funkcje na urządzeniu nie-Apple z minimalnym wkładem. Metoda ta polegała na torrentowaniu OS X 10.10 DMG na pendrive’a z MacPwn Vanilla Installation. Unibeast został zaktualizowany do obsługi Yosemite, a dystrybucja Yosemite Zone została wydana z obsługą procesorów AMD.Waniliowa instalacja Yosemite jest możliwa za pomocą Pandora Box Beta 2.0 firmy Insanelymac i UniBeast. Ten typ instalacji wykorzystuje jak najmniejszą liczbę kextów (sterowników) oraz niezmienioną wersję aplikacji instalacyjnej OS X i jest preferowany w stosunku do dystrybucji.

OS X El Capitan (10.11)Edycja

Zarówno Clover, jak i Chameleon zostały zaktualizowane, aby były zgodne z El Capitan. Unibeast i MacPwn również zostały zaktualizowane do obsługi El Capitan, ponieważ El Capitan, Unibeast (i Multibeast) używają bootloadera Clover zamiast Chimera (bootloader oparty na Chameleon).

macOS Sierra (10.12)Edit

Clover i Chameleon zostały zaktualizowane do kompatybilności z Sierra. UniBeast, Pandora Box i MacPwn zostały zaktualizowane do obsługi tego systemu, a dystrybucja Sierra Zone (10.12.3) została wydana z obsługą procesorów AMD.

macOS High Sierra (10.13)Edytuj

Clover, MacPwn, OpenCore i UniBeast zostały zaktualizowane do obsługi tego systemu. Wydano distro High Sierra Zone by Hackintosh Zone (10.13) z obsługą procesorów AMD, w tym procesorów Ryzen.

macOS Mojave (10.14)Edit

Clover został zaktualizowany do obsługi Mojave z rewizją 4514. UniBeast również otrzymał wsparcie Mojave dla maszyn opartych na Intelu. Wydane zostało distro Hackintosh Mojave przez Hackintosh Zone (10.14). Apple zaprzestało również wsparcia dla NVIDIA Web Drivers od pierwszego wydania macOS Mojave, do chwili obecnej.

macOS Catalina (10.15)Edit

Clover r4945 był pierwszą wersją Clovera wspierającą macOS Catalina, począwszy od pierwszej deweloperskiej bety macOS Catalina 10.15. UniBeast został zaktualizowany do obsługi macOS Catalina, ale nie było jeszcze wydania MultiBeast dla Cataliny. Dla pierwszego publicznego stabilnego wydania macOS 10.15, zostały również wydane poprawki AMD, pozwalające na uruchomienie macOS Catalina na systemach z procesorami AMD. W tym czasie zaczął pojawiać się nowy bootloader o nazwie OpenCore. OpenCore jest następcą Clovera i koniecznością dla użytkowników AMD po macOS 10.15.2.

macOS Big Sur (11)Edycja

Aczkolwiek macOS Big Sur nadal będzie działał na procesorach Intela, Apple zapowiedziało, że wkrótce przejdzie na procesory oparte na ARM64, a ostatecznie przestanie wspierać architekturę Intel64.

.