Gipsobeton

Patent USA 4,444,925 wymienia składniki Gyp-Crete® jako atmosferyczny gips kalcynowany, piasek, wodę i niewielkie ilości różnych dodatków. Dodatki obejmują alkohol poliwinylowy, rozcieńczalnik taki jak cytrynian sodu lub popiół lotny, środek powierzchniowo czynny taki jak Colloid defoamer 1513 DD produkcji Colloids, Inc. oraz fluidyzator oparty na sodowych lub potasowych pochodnych kondensatu naftalenosulfonianu formaldehydu. Poniżej przedstawiono jedną przykładową mieszaninę.

Celem alkoholu poliwinylowego jest zapobieganie pyleniu powierzchni betonu. Chociaż dokładny mechanizm nie jest znany, uważa się, że w miarę wiązania betonu woda migruje na powierzchnię, przynosząc ze sobą drobne, pyliste cząsteczki. Kiedy woda odparowuje, cząsteczki pyłu osadzają się na powierzchni. Uważa się, że alkohol poliwinylowy zapobiega migracji cząstek pyłu do góry wraz z wodą.

Mieszanka jest przygotowywana na miejscu przy użyciu specjalistycznej ciężarówki. Ciężarówka zawiera zbiornik na wodę, zbiornik do mieszania, zbiornik podtrzymujący, pompę oraz przenośnik piasku i gipsu kalcynowanego. Zbiornik na piasek i gips jest zamontowany zewnętrznie na pojeździe.

Aby przygotować mieszankę, piasek i kalcynowany gips są dodawane do zbiornika i mieszane. Większość wymaganej wody jest dodawana do zbiornika mieszającego, następnie mieszany jest piasek i gips kalcynowany. Po wymieszaniu całego piasku i gipsu kalcynowanego, dodaje się resztę wody, aż do uzyskania właściwej konsystencji. Na koniec miesza się dodatki i całą partię betonu przenosi się do zbiornika, aby długimi wężami wypompować go na żądany obszar. Mała próbka jest pobierana z partii i odłożyć na bok tak, że czas konfiguracji może być obserwowany i korekty mogą być dokonywane w ilości dodatków tak, że czas jest poprawny.

Po mieszanka została wylana, mało poziomowanie, jeśli w ogóle, jest potrzebne. Mieszanka powinna być delikatnie wygładzona płaską deską, taką jak 40″ 1×4. Pomaga to skoncentrować kalcynowany gips na powierzchni.

Poprzednie recepturyEdit

Patent USA 4,075,374 wymienia recepturę wagową jako 10 części ciśnieniowo kalcynowanego gipsu, 38-48 części piasku i 4-10 części wody. Dodawano również 0,03 do 0,1 części emulsji lateksowej, takiej jak Dow Latex 460. Aby zapobiec pienieniu się, do lateksu dodano defoamer, taki jak WEX, w stężeniu 0,2%. Stwierdzono, że gips kalcynowany pod ciśnieniem atmosferycznym dawał słabe wyniki ze względu na to, że miał łuszczące się cząstki, a gips kalcynowany pod ciśnieniem 15-17 psi dawał lepsze wyniki, ponieważ miał gęstsze, krystaliczne cząstki.

Później okazało się, że ta oryginalna formuła zbytnio się rozszerzyła i w niektórych przypadkach podłogi popękały. Patent US 4,159,912 opisuje zmiany dokonane tak, że rozszerzalność została znacznie zmniejszona. W tej formule dodano 5-8% cementu portlandzkiego, aby zmniejszyć rozszerzalność. Emulsja lateksowa i środek przeciwpieniący nie były już potrzebne, ponieważ beton został wzmocniony przez cement portlandzki. Stwierdzono, że gips kalcynowany atmosferycznie może być użyty do większości gipsu kalcynowanego, jeśli zostanie zmielony kulowo w celu zmiany tekstury. Zmieniono również proporcje piasku, tak że był on w stosunku 1:1,3 do 1:3 z gipsem kalcynowanym. Spowodowało to uzyskanie bardziej sypkiej mieszanki, ale czas wiązania nie uległ zmianie.