Gilotyna (zapasy)

Początkowo zabezpieczona jest jazda na nodze. Od góry, ta sama noga boczna musi zahaczyć o wewnętrzne udo przeciwnika, chwytając kostkę stopą atakującego. Następnie atakujący sięga w poprzek i chwyta ramię przeciwnika po stronie, na której znajduje się leg ride. Ramię to jest ciągnięte do tyłu i w górę, aby umożliwić atakującemu wsunięcie głowy pod nie, na wysokości łokcia lub tuż nad nim. (Gilotyna jest najłatwiejsza do zastosowania, gdy przeciwnik sięga do tyłu w czasie ruchu nogami.)

Gdy głowa atakującego znajduje się pod ramieniem przeciwnika, głowa jest używana do podnoszenia i obracania ramienia i przeciwnika. Drugie ramię atakującego jest stosowane pod ramieniem przeciwnika i za jego głową w podobny sposób jak w half nelson. Gdy atakujący przetoczy się do tyłu i przeciwnik znajdzie się na plecach, jedna z rąk atakującego znajdzie się pod jego ciałem. Ta ręka następnie uwalnia nadgarstek uwięzionego ramienia. Następnie atakujący musi sięgnąć przez przeciwnika i zablokować jego ramiona, prostując je tak bardzo jak to możliwe.

Ta końcowa pozycja to gilotyna, a atakujący stosuje ją ściskając tak miękko jak to możliwe (aby uniknąć urazu kręgosłupa), jednocześnie utrzymując hak na nodze, aby uniemożliwić przeciwnikowi ucieczkę.

Ralph Leander Lupton, ok. 1928

.