Gefitynib (Iressa)

Gefitynib wymawia się jako jeh-fit-ih-nib. Jest on również znany pod nazwą handlową Iressa.

Gefitynib jest lekiem stosowanym w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC), który rozprzestrzenił się na otaczające tkanki (miejscowo zaawansowany) lub do innych części ciała.

Gefitynib jest również stosowany w badaniach klinicznych w leczeniu innych rodzajów nowotworów.

Jak działa

Gefitynib jest rodzajem leku przeciwnowotworowego o ukierunkowanym działaniu, zwanym inhibitorem kinazy tyrozynowej (TKI). Kinaza tyrozynowa jest białkiem, które wysyła sygnały nakazujące komórkom nowotworowym wzrost. Gefitynib blokuje te sygnały.

Aby gefitynib mógł działać, komórki nowotworowe muszą mieć receptory dla białka zwanego naskórkowym czynnikiem wzrostu (EGFR). Lekarz zbada komórki nowotworowe pod tym kątem.

Jak to się robi

Gefitynib ma postać tabletki. Należy ją połknąć w całości, popijając szklanką wody.

Jeśli pacjent ma trudności z połykaniem tabletek, może rozpuścić gefitynib w połowie szklanki niegazowanej wody. Nie należy stosować żadnych innych płynów.

Wrzucić tabletkę do pół szklanki wody, nie rozgniatając jej. Mieszać od czasu do czasu przez maksymalnie 20 minut, aż tabletka rozpadnie się na bardzo małe cząstki. Wypić od razu. Należy ponownie napełnić szklankę do połowy wodą i wypić ją, aby upewnić się, że przyjęto całą dawkę.

Przyjmowanie tabletek

Należy przyjmować odpowiednią dawkę, nie mniejszą ani nie większą.

Przed przerwaniem stosowania leku przeciwnowotworowego należy porozmawiać ze specjalistą lub linią poradnictwa.

Gdy go masz

Przyjmujesz gefitynib raz na dobę, z jedzeniem lub bez jedzenia. Należy unikać przyjmowania leków przeciwkwaśnych na 2 godziny przed przyjęciem gefitynibu i przez 1 godzinę po jego przyjęciu.

Zazwyczaj przyjmuje się go tak długo, jak długo działa, chyba że działania niepożądane stają się zbyt poważne.

Badania

Przed rozpoczęciem leczenia i w jego trakcie wykonuje się badania krwi. Sprawdzają one poziom komórek krwi i innych substancji we krwi. Sprawdzają również, jak dobrze działa Twoja wątroba i nerki.

Skutki uboczne

Nie wymieniliśmy wszystkich skutków ubocznych. Jest bardzo mało prawdopodobne, że wystąpią wszystkie te działania niepożądane, ale mogą wystąpić niektóre z nich w tym samym czasie.

Jak często i jak ciężkie są działania niepożądane mogą się różnić w zależności od osoby. Zależą one również od tego, jakie inne leczenie stosujesz. Na przykład skutki uboczne mogą być gorsze, jeśli pacjent otrzymuje również inne leki lub radioterapię.

Kiedy skontaktować się z zespołem

Twój lekarz lub pielęgniarka omówią możliwe skutki uboczne. Będą Cię uważnie obserwować podczas leczenia i sprawdzać, jak się czujesz na wizytach. Należy jak najszybciej skontaktować się z infolinią, jeśli:

• masz ciężkie działania niepożądane
• twoje działania niepożądane nie ulegają poprawie
• twoje działania niepożądane ulegają pogorszeniu

Częste działania niepożądane

Każde z tych działań niepożądanych występuje u więcej niż 1 na 10 osób (10%). U pacjenta może wystąpić jedno lub więcej z nich. Obejmują one:

Zmiany skórne

Problemy skórne obejmują wysypkę, suchość skóry i swędzenie. Zwykle wracają one do normy po zakończeniu leczenia. Pielęgniarka powie ci, jakich produktów możesz używać na skórę, aby sobie pomóc.

Biegunka

Skontaktuj się z infolinią, jeśli masz biegunkę, np. jeśli miałeś 4 lub więcej luźnych, wodnistych kupek (stolców) w ciągu 24 godzin. Lub jeśli nie możesz pić, aby zastąpić utracone płyny. Lub jeśli trwa ona dłużej niż 3 dni.

Twój lekarz może dać ci lek przeciwbiegunkowy do zabrania ze sobą do domu po zakończeniu leczenia. Należy spożywać mniej błonnika, unikać surowych owoców, soków owocowych, zbóż i warzyw oraz dużo pić, aby zastąpić utracone płyny.

Uczucie lub złe samopoczucie

Uczucie lub złe samopoczucie jest zazwyczaj dobrze kontrolowane za pomocą leków przeciwchorobowych. Unikanie tłustych lub smażonych potraw, jedzenie małych posiłków i przekąsek, picie dużej ilości wody i techniki relaksacyjne mogą pomóc.

Ważne jest, aby przyjmować leki przeciwchorobowe zgodnie z zaleceniami, nawet jeśli nie czujesz się chory. Łatwiej jest zapobiegać chorobie niż leczyć ją, kiedy już się zaczęła.

Ból jamy ustnej i wrzody

Ból jamy ustnej i wrzody mogą być bolesne. Należy utrzymywać jamę ustną i zęby w czystości; pić dużo płynów; unikać kwaśnych pokarmów, takich jak pomarańcze, cytryny i grejpfruty; żuć gumę, aby utrzymać wilgotność w jamie ustnej i poinformować lekarza lub pielęgniarkę, jeśli masz wrzody.

Utrata apetytu

Podczas leczenia przeciwnowotworowego możesz stracić apetyt z różnych powodów. Choroba, zmiany smaku lub zmęczenie mogą powodować rezygnację z jedzenia i picia.

Zmiany w wątrobie

Mogą wystąpić zmiany w wątrobie, które zazwyczaj są łagodne i mało prawdopodobne, aby powodowały objawy. Zwykle wracają one do normy po zakończeniu leczenia. Należy regularnie wykonywać badania krwi, aby sprawdzić, czy nie doszło do zmian w pracy wątroby.

Brak energii i siły

Zazwyczaj jest to łagodne. Można sobie pomóc, między innymi wykonując delikatne ćwiczenia fizyczne. Ważne jest, aby nie forsować się zbytnio i stosować dobrze zbilansowaną dietę.

Należy porozmawiać z lekarzem lub pielęgniarką, jeśli ten efekt przeszkadza pacjentowi w wykonywaniu codziennych czynności.

Sporadyczne działania niepożądane

Każde z tych działań występuje u więcej niż 1 na 100 osób (1%). U pacjenta może wystąpić jedno lub więcej z nich. Obejmują one:

• zwiększone ryzyko krwawienia, takie jak krwawienie z nosa lub krew w moczu
• suche, łamliwe lub luźne paznokcie podczas leczenia
• zapalenie pęcherza moczowego powodujące ból przy oddawaniu moczu i konieczność częstego oddawania moczu
• problemy z nerkami, które zazwyczaj nie powodują żadnych objawów
• wysoka temperatura – gorączka
• problemy z oczami, takie jak czerwone, swędzące, bolące, suche oczy lub niewyraźne widzenie
• obolałe, czerwone powieki lub wrastające rzęsy
• przerzedzenie włosów
• problemy z płucami
• niewystarczająca ilość wody w organizmie (odwodnienie) spowodowane biegunką, chorobą lub utratą apetytu
• reakcją alergiczną powodującą swędzenie, wysypkę lub obrzęk należy poinformować lekarza, jeśli to wystąpi

Rzadko występujące działania niepożądane

Każde z tych działań występuje u mniej niż 1 na 100 osób (1%). U pacjenta może wystąpić jedno lub więcej z nich. Należą do nich:

• zapalenie trzustki
• dziura w żołądku lub jelicie
• zapalenie wątroby
• problemy z oczami

Radzenie sobie z działaniami niepożądanymi

Mamy więcej informacji na temat działań niepożądanych i wskazówki, jak sobie z nimi radzić.

Co jeszcze powinienem wiedzieć

Inne leki, żywność i napoje

Leki przeciwnowotworowe mogą wchodzić w interakcje z niektórymi innymi lekami i produktami ziołowymi. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta. Dotyczy to również witamin, suplementów ziołowych i leków dostępnych bez recepty.

Nie należy przyjmować tego leku jednocześnie z lekami zobojętniającymi sok żołądkowy i podobnymi lekami. Lekarz lub farmaceuta udzieli porady w tym zakresie.

Nietolerancja laktozy

Ten lek zawiera laktozę (cukier mleczny). Jeśli pacjent ma nietolerancję laktozy, należy skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

Karmienie piersią

Nie należy karmić piersią podczas tego leczenia, ponieważ lek może przenikać do mleka matki.

Ciąża i antykoncepcja

Ten lek może zaszkodzić dziecku rozwijającemu się w łonie matki. Ważne jest, aby nie zachodzić w ciążę ani nie być ojcem dziecka podczas leczenia i przez kilka miesięcy po jego zakończeniu. Należy porozmawiać z lekarzem lub pielęgniarką o skutecznej antykoncepcji przed rozpoczęciem leczenia.

Utrata płodności

Możesz nie być w stanie zajść w ciążę lub zostać ojcem dziecka po leczeniu tym lekiem. Należy porozmawiać z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia, jeśli uważasz, że możesz chcieć mieć dziecko w przyszłości.

Mężczyźni mogą być w stanie przechowywać spermę przed rozpoczęciem leczenia. A kobiety mogą być w stanie przechowywać jaja lub tkankę jajnika. Usługi te nie są jednak dostępne w każdym szpitalu, więc należy zapytać o to swojego lekarza.

Leczenie innych schorzeń

Należy zawsze informować innych lekarzy, pielęgniarki, farmaceutów lub dentystów o tym, że pacjent jest leczony, jeśli wymaga leczenia z innego powodu, w tym problemów z zębami.

Immunisatins

Nie należy poddawać się szczepieniom z użyciem żywych szczepionek podczas leczenia i przez okres do 12 miesięcy po jego zakończeniu. Długość tego okresu zależy od rodzaju leczenia, któremu poddawany jest pacjent. Należy zapytać lekarza lub farmaceutę, jak długo należy unikać szczepionek zawierających żywe wirusy.

W Wielkiej Brytanii szczepionki zawierające żywe wirusy obejmują różyczkę, świnkę, odrę, BCG, żółtą gorączkę i szczepionkę przeciwko półpaścowi (Zostavax).

Można:

• posiadać inne szczepionki, ale mogą one nie zapewniać tak dużej ochrony jak zwykle
• posiadać szczepionkę przeciwko grypie (w postaci zastrzyku)

Kontakt z innymi osobami, które miały szczepienia – Można mieć kontakt z innymi osobami, które miały żywe szczepionki w postaci zastrzyków. Należy unikać bliskiego kontaktu z osobami, które niedawno otrzymały żywe szczepionki przyjmowane doustnie (szczepionki doustne), takie jak doustna szczepionka przeciw durowi brzusznemu.

Jeśli twój układ odpornościowy jest poważnie osłabiony, powinieneś unikać kontaktu z dziećmi, które otrzymały szczepionkę przeciw grypie w postaci aerozolu do nosa. Należy to robić przez 2 tygodnie po szczepieniu.

Dzieciom podaje się szczepionkę zawierającą żywe rotawirusy. Wirus znajduje się w kale dziecka przez około 2 tygodnie i może wywołać chorobę, jeśli Twoja odporność jest niska. Jeśli możesz, poproś kogoś innego o zmianę pieluchy w tym czasie. Jeśli nie jest to możliwe, należy dobrze umyć ręce po zmianie pieluszki.

Więcej informacji na temat tego leczenia

W celu uzyskania dalszych informacji na temat tego leczenia należy przejść do strony internetowej Electronic Medicines Compendium (eMC).

Można zgłosić wszelkie działania niepożądane do Medicines Health and Regulatory Authority (MHRA) w ramach ich programu Żółta Karta.

.