Garner Ted Armstrong

Armstrong został wyświęcony do służby przez swojego ojca w 1955 roku. G. T. Armstrong później poinformował w kazaniu, że nie chciał być ministrem, na co jego ojciec odpowiedział coś w tym stylu, że ponieważ nie chciał wejść do służby, to był znak, że powinien. W 1957 roku zaczął przejmować większość obowiązków nadawczych swojego ojca. W tym samym roku wiele podróżował po Ameryce Południowej. Jako płynnie mówiący po hiszpańsku, zrobił kilka hiszpańskojęzycznych transmisji World Tomorrow.

Dekada lat siedemdziesiątych przyniosła serię odwróceń dla kariery Armstronga, jednak. Artykuł w Los Angeles Times poinformował, że „rozłam między ojcem i jego następca pozorny rozpoczął się w 1972 roku, kiedy Herbert Armstrong usunął syna z kościoła na cztery miesiące, po pozamałżeńskim romansie, mówiąc, że syn był „w więzach szatana.”

Rok 1972 był wybitny w proroczych poglądów Herberta W. Armstronga, jak opracowano w broszurze zatytułowanej 1975 w Prophecy! Styczeń 1972 roku miał być zakończeniem drugiego z dwóch 19-letnich „cykli czasowych”, które, według starszego Armstronga, rozpoczęły się w 1953 roku, kiedy to Świat Jutra zaczął być słyszany przez Radio Luxembourg w Europie. Według jego teorii, po zakończeniu tego drugiego 19-letniego cyklu czasowego członkowie kościoła mieli uciec do miejsca schronienia, którym według spekulacji wiodących ministrów mogło być starożytne miasto Petra, wykute w skale w Jordanii. Po tej ucieczce miałaby się rzekomo rozpocząć III wojna światowa, w której Stany Zjednoczone Europy miałyby powstać, aby obalić zarówno Stany Zjednoczone Ameryki, jak i Wielką Brytanię. Pasowało to do obu nauk Armstrongów o teorii ogólnie zwanej brytyjskim izraelizmem, przedstawionej w książce „Stany Zjednoczone i Wielka Brytania w proroctwach” starszego Armstronga. Kiedy Kościół spekulacyjne proroctwa o 1972 i 1975 nie wystąpił, Armstrong zaproponował porzucenie takiego podejścia na rzecz jednego skoncentrowanego na chrześcijańskim życiu i zarys doktryn i praktyk kościelnych.

Niemniej jednak, do 1977 roku, Armstrong ekspozycji mediów zawierał codzienny program radiowy nadawany w ponad 300 stacjach radiowych w Stanach Zjednoczonych, 33 w Australii i 11 na Filipinach, z innymi programami na całym świecie reemitowane w języku niemieckim, hiszpańskim, francuskim, włoskim i rosyjskim. Przy rocznym budżecie telewizyjnym wynoszącym sześć milionów dolarów, jego ekspozycja obejmowała również programy telewizyjne, które pojawiały się aż na 165 kanałach. Przez prawie dwa lata obejmowało to codzienne występy w telewizji. Według Armstronga, takie osobistości jak prezydent Lyndon B. Johnson, Nelson Rockefeller, Cyrus Vance i Hubert Humphrey, a także wielu senatorów amerykańskich, byli częstymi widzami audycji. Prezydent Johnson osobiście powiedział Armstrongowi podczas popołudniowego lunchu, który obaj panowie zjedli na ranczu Johnsona w Teksasie, cytuję: „Oglądam twój program (The World Tomorrow (radio i telewizja)) cały czas i zgadzam się z większością tego, co masz do powiedzenia”. Senator Bob Dole zażądał wszystkie kopie Armstrong 1970’s World Tomorrow audycji być zachowane w krajowych archiwach Biblioteki Kongresu TV & Film division.

Jego ustanowienie „Systematic Theology Project” został ostatecznie wyrzucony przez ojca, ale forma to później przyjęty przez oddzielny kościół, że Armstrong będzie ustanowić.

Związek z Stanley R. RaderEdit

W połowie lat 70-tych, Stanley Rader, adwokat i księgowy kościoła, który był osobistym asystentem Herberta W. Armstronga od 1958 roku, wydawało się, że wkracza do pozycji numer dwa administracji wcześniej uważane za domenę Armstronga. Stosunki między nimi stały się napięte i rozpoczęła się walka o władzę. Jeden z konfliktów polegał na tym, że Rader założył prywatne, powiązane z Kościołem korporacje, które prowadziły z nim interesy. Armstrong i inni członkowie organizacji byli sceptycznie nastawieni do prawnych i finansowych interesów Radera i podejrzewali, że chce on kontrolować wielomilionowe interesy kościoła. Jednym ze sprzeciwów wobec roli Radera było to, że będąc Żydem, nigdy nie był ochrzczonym członkiem kościoła ani praktykującym chrześcijaninem. Przeszkoda ta została usunięta w 1975 roku, kiedy Rader został ochrzczony przez starszego Armstronga.

Do połowy lat 70-tych rozwijały się dwa różne i rywalizujące ze sobą poglądy dotyczące pracy i przyszłości kościoła.

Jeden plan został sformułowany przez Armstronga, który chciał poprowadzić kościół w kierunku zbudowanym wokół większej platformy wydawniczej i nadawczej, która wyszłaby pod jego nazwiskiem. Armstrong był nieufny wobec proroctw zbudowanych wokół konkretnych dat, i podobno był przeciwny pomysłowi dalszego dostarczania wiadomości, które kojarzyły USA i Wielką Brytanię z Zaginionymi Dziesięcioma Plemionami. Eksperymentował z przekształceniem sztandarowego magazynu kościoła, The Plain Truth, w gazetę o rozmiarze tabloidu w stylu Christian Science Monitor. On przewidział transmisję telewizyjną na wzór tego, który został później opracowany przez Christian Science Church, który stworzył krótkotrwały nocny program informacyjny, który był później oglądany na Discovery Channel.

Międzyczasie, Stanley Rader pomógł znacząco w crafting unikalną rolę dla starszych Armstrong na scenie światowej: Herbert W. Armstrong został promowany do różnych rządów jako „ambasador bez portfela dla pokoju na świecie”. W tej roli nie tyle reprezentował Worldwide Church of God czy Ambassador College, co zupełnie nowy podmiot o nazwie Ambassador International Cultural Foundation (AICF). Fundacja ta pomogła sfinansować film Tatum O’Neal Paper Moon i nową, elegancką publikację komercyjną o nazwie Quest; kupiła firmę wydawniczą Everest House i przekształciła Ambassador Auditorium, znajdujące się na kampusie college’u w Pasadenie, w miejsce sztuki widowiskowej, które szczyciło się coroczną serią abonamentów z udziałem światowej sławy wykonawców i gwiazd sceny, ekranu i sztuki nagraniowej. Dary z fundacji pomógł Rader zabezpieczyć audiencje z przywódców światowych dla starszego Armstrong, którego przesłanie było mniej jawnie chrześcijański jeden niż bardziej ogólny jeden o pokoju, miłości braterskiej, dając zamiast dostać, i „wielki niewidzialny ręka z gdzieś” interweniuje w sprawach światowych.

Armstrong był znany, aby nie zgodzić się z tym podejściem, jak również wydatki funduszy na to i innych działań fundacji. Stało się to coraz punkt podziału między ojcem i synem.

W 1977 roku, był urzędnikiem na ślubie swojego ojca do byłego Ramona Martin. Dwa oddzielone w 1982 i rozwiedli się w 1984.

Ojciec i syn rozstają się drógEdit

Jak wpływ Rader ze starszym Armstrong wzrosła, więc nie luka między Armstrong i jego ojciec na działania i niektórych doktrynalnych pozycji kościoła. W 1978 roku Herbert Armstrong ekskomunikował syna i zwolnił go ze wszystkich ról w kościele i college’u w nocy ze środy na czwartek, 28 czerwca 1978 roku, za pomocą telefonu do Tyler w Teksasie. Armstrong przeniósł się do Tyler w Teksasie, gdzie założył Church of God International i Armstrong Evangelistic Association, przez które wkrótce wrócił do telewizji airwaves.

Armstrong nigdy więcej nie miał zasięg mediów, że cieszył się w organizacji ojca, ani nie jego nowy kościół kiedykolwiek rywalizować ojca w statystykach członkowskich. Kościół Boga, International nie, jednak stał się przystanią dla niektórych byłych członków kościoła w Pasadenie, którzy wzięli wyjątek do roli Rader i / lub starszy Armstrong autokratyczny styl. W rezultacie członkowie Worldwide Church of God otrzymali od Herberta Armstronga zakaz utrzymywania jakichkolwiek kontaktów z Armstrongiem, a jego nazwisko zostało usunięte ze znacznej liczby publikacji kościelnych. W czasie separacji, był jednym z ewangelistów Worldwide Church of God.

Jednakże w jego późniejszych latach, Armstrong relacje z Worldwide Church of God był nieco serdeczny. Armstrong i jego rodzina zostali zaproszeni do pozostania na kampusie Ambasadora w Pasadenie w czasie pogrzebu jego ojca. Powrócił do kampusu Big Sandy w 1986 roku na pogrzeb Norvala Pyle’a, wczesnego pioniera Światowego Kościoła Bożego. Wiosną 1997 roku przeprowadził z nim wywiad pracownik gazety studenckiej Ambassador University (na krótko przed zamknięciem uczelni). Wreszcie archiwista kościelny przesłał mu kilka pamiątek rodzinnych, które znalazły się w posiadaniu Worldwide Church of God po śmierci jego ojca.