Götaland

Västergötland i Östergötland, niegdyś rywalizujące ze sobą królestwa, tworzą Götaland właściwy. Geatish królowie, jednak należą do domeny Norse mitologii. Zarówno Västergötland, jak i Östergötland mają duże obszary rolnicze. To właśnie wzdłuż wybrzeży i na terenach rolniczych ludzie osiedlali się, powstawały wsie i miasta, a populacja rosła najszybciej. Duża rzeka Göta Älv drenuje trzecie co do wielkości w Europie jezioro Vänern. Przy jej ujściu (gdzie Göteborg powstał na początku 17 wieku) ludność Västergötland miała prawo dostępu do morza Cattegat. W przeciwnym razie ujście rzeki Göta Älv było granicą między królestwami Norwegii i Danii.

Geatland to kraina, w której podobno mieszkał średniowieczny bohater poematu Beowulf.

Dopiero późne średniowiecze sprawiło, że Götaland zaczął być postrzegany jako część Szwecji. W źródłach staronordyjskich i staroangielskich, Gautland/Geatland jest nadal traktowany jako odrębny kraj od Szwecji. Na przykład w Sögubrot af Nokkrum, Kolmården pomiędzy Svealand i Östergötland jest opisany jako granica pomiędzy Szwecją i Ostrogotami (…Kolmerkr, er skilr Svíþjóð ok Eystra-Gautland…), a w Hervarar saga, król Ingold I jedzie do Szwecji przez Östergötland: Ingi konungr fór með hirð sína ok sveit nokkura ok hafði lítinn her. Hann reið austr um Smáland ok í eystra Gautland ok svá í Svíþjóð. W 1384 r. Bo Jonsson (Grip) stwierdził w swoim testamencie, że królestwo składa się ze Swerige (Szwecja, tj. Svealand), Österland (tj. Finlandia) i Göthaland (tj. Götaland, według granic z 1384 r.).

Małe kraje na południu – Finnveden, Kind, Möre, Njudung, Tjust, Tveta, Värend i Ydre – zostały połączone w prowincję Småland (dosłownie: „małe ziemie”). U wybrzeży Smålandii znajdowała się wyspa Öland, która stała się oddzielną prowincją. Dal na północnym zachodzie stała się prowincją Dalsland.

Småland, Öland i Dalsland były już postrzegane jako ziemie należące do Götaland podczas skandynawskiego średniowiecza (XII-XV w.).

Småland była pełna głębokich lasów iglastych, zwłaszcza na południu, i miała mniejsze znaczenie dla Götaland w porównaniu z obszarami rolniczymi w Västergötland i Östergötland. Jednak na wybrzeżu Morza Bałtyckiego leżało ważne miasto Kalmar. W 1397 roku na zamku w Kalmarze proklamowano Unię Kalmarską, unię personalną trzech państw Szwecji, Danii i Norwegii pod rządami jednego króla – lub początkowo jednej królowej, gdyż królowa Małgorzata I została pierwszą władczynią tego największego w historii państwa skandynawskiego.

Zamek w Kalmarze – widok od strony północno-wschodniej

W traktacie z Roskilde (1658) królestwo Danii i Norwegii przekazało Szwecji duńskie prowincje Blekinge, Halland, Scania i norweską prowincję Bohuslän. Prowincje te są od tego czasu liczone jako części Götaland.

Wyspa Gotlandia zmieniła wierność między Szwedami i Duńczykami kilka razy. Chociaż wyspa może być postrzegana jako mająca bliższe powiązania z Svealand, jest liczona jako część Götaland.

Värmland pierwotnie należał do Sądu Apelacyjnego Göta, ale prowincja zmieniła się, stając się częścią Sądu Apelacyjnego dla Svealand przez pewien okres czasu na początku XIX wieku.

.