Future Bass: Get Familiar With EDM’s Sound of 2017

„Wciąż jest to dość mind-blowing, aby zobaczyć, jak daleko to zaszło”, mówi Freddie Kennett z Louis the Child, o „Closer”. Piosenkę napisał wspólnie z Drew Taggartem z Chainsmokers w autobusie, kiedy obie grupy były w trasie – kolega z zespołu Robbie Hauldren nie zdążył na sesję, ponieważ przygotowywał się do egzaminu końcowego. Taggart dokończył piosenkę, dodał gwiazdę alt-popu Halsey i rezultat był czymś więcej niż tylko hitem, to był przełom dla wschodzącego dźwięku. Nawet jeśli nazwisko Kennetta jest pochowane w napisach końcowych, półkrokowy lurch piosenki jest bliższy twórczości Louis the Child niż odważnemu electro-popowi ich starszych współtwórców.

„W tamtych czasach nazywano to 'chill trap’ lub 'melodic trap'”, mówi Hauldren, „a potem zmieniło się z tego 140 chill trapu w pół-krokowy beat, podniesiony trochę bardziej z przefiltrowanymi akordami, które są super pogłosem.” Łagodniejsze tekstury i różnice rytmiczne oddzielają ją od krótkiej walki muzyki trapowej z sukcesem w głównym nurcie, czego przykładem jest wirusowy hit Baauera „Harlem Shake” i „Turn Down for What” DJ Snake’a. Sięgając jeszcze dalej w przeszłość, styl ten przypomina różnorodny brytyjski post-dubstep od producentów takich jak Joker, Hudson Mohawke i James Blake, którzy wszyscy zajmowali się odkrywaniem nowych tekstur z dala od oryginalnego dubstepowego szablonu.

„Po raz pierwszy usłyszałem future bass, kiedy Flume opublikował remix 'You and Me'”, mówi Whethan, 17-letni producent future bass z Chicago. Ten konkretny remix, cytowany również przez Louis the Child, ustanowił schemat gatunku dzięki łagodnemu, a nie ostremu dropowi i znaczącemu wykorzystaniu wokalu. W zeszłym roku Flume wydał swój drugi album, Skin, który zdobył nagrodę Grammy za najlepszy album dance/elektroniczny i wyprodukował swój pierwszy hit na liście Billboard, „Never Be Like You”, który ostatecznie osiągnął numer 20.

Chociaż nie uważa ograniczeń gatunkowych, Whethan nie odrzuca również etykietki gatunku. „Dużo muzyki, która ukaże się w przyszłości, będzie prawdopodobnie uważana za future bass”, mówi, „ale ma dużo indie i alternatywnych korzeni”.

Ta pasja do skupionej na gitarze muzyki indie jest linią przewodnią dla wielu producentów future bass. „Zdałem sobie sprawę, że nie mogę zrobić czegoś nowego z moją gitarą”, mówi holenderski producent San Holo o tym, co skierowało go w stronę produkcji muzyki elektronicznej. Podczas nauki gry na gitarze w szkole, brał udział w kursach produkcji i zainteresował się rapem, potem trapem, ale ponownie skierował się w stronę future bassu – jasnych melodii i skocznych akordów. Stało się to jego charakterystycznym brzmieniem, a jego ostatni utwór „Light” trafił pod numer 14 na listę Billboard’s Hot Dance/Electronic chart.

„Napisałem 'Light’ jakieś pół roku temu, kiedy naprawdę chciałem zobaczyć światło, bo byłem trochę zagubiony” – mówi Holo. Producent zaczął poważnie myśleć o swojej solowej karierze po tym, jak zaczął produkować ghost-producing dla innych artystów i zobaczył, jak odnoszą oni sukces dzięki jego pracy. Ostatnio, podobnie jak inni przyszli producenci basowi, odchodzi od muzyki stricte instrumentalnej. „Staram się, aby moje melodie same miały głos” – mówi Holo – „Zauważyłem, że ludzki element w piosence może być naprawdę poruszający dla ludzi.”

„Utwory, które są napędzane wokalem radzą sobie naprawdę dobrze” – mówi Geronimo, wiceprezes Sirius XM ds. programowania muzyki EDM patrząc wstecz na rok 2016. „Wydaje się, że słuchacze, nasi subskrybenci i fani odnoszą się bardziej do utworów, które są bardziej napędzane wokalnie”.

Pozytywna reakcja na muzykę znajduje odzwierciedlenie w samych artystach, którzy przyjmują styl, który otwiera, a nie zamyka możliwości twórcze. „Możesz nazwać Flume 'future bass’ lub Wave Racer 'future bass'”, mówi Kennett, obserwując różnorodność stylu. „Uwielbiam to, jak możesz to zrobić … ale brzmieć zupełnie inaczej”.