Fort Worth Fire Department

Pierwsza Ochotnicza Straż PożarnaEdit

W 1872 roku Fort Worth zostało włączone przez Legislaturę Teksasu. W tym samym roku nastąpił gwałtowny rozwój miasta, kiedy ogłoszono plany budowy linii kolejowej Texas and Pacific Railway. W tym czasie większość struktur w mieście były słabo zbudowane drewniane konstrukcje lub namioty, które płonęły łatwo. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem, budowle te były ogrzewane piecami na drewno lub kominkami. Ze względu na te warunki, duże niszczycielskie pożary były commonplace.

W 1873 kapitan Buckley C. Paddock zorganizował Fort Worth pierwszą firmę pożarniczą, Hook and Ladder Company # 1. Firma składała się z 60 ochotników. Firma zaczęła zbierać fundusze i zakupiła wóz hakowy i drabiniasty za 600 dolarów. Trzy lata później zakupiono maszynę parową Silsby za sumę 6 250 dolarów, a miasto szybko zdało sobie sprawę, że potrzebuje niezawodnego źródła wody do gaszenia pożarów. Rada miejska przeznaczyła wtedy sumę 1.025 dolarów na budowę 3 cystern. Cysterny te łącznie posiadały 63,000 galonów wody.

W 1882 roku Fort Worth zbudował system wodociągów. System ten miał sześć mil rurociągów i pojemność 4 milionów galonów wody dziennie. Miasto zainstalowało również elektryczny system alarmu przeciwpożarowego, pierwszy w Teksasie, oraz 11 skrzynek Gamewell. Jednak te i inne ulepszenia straży pożarnej zaczęły nadwyrężać budżet miasta.

Texas Spring Palace fireEdit

W nocy 30 maja 1890 roku wybuchł pożar na drugim piętrze Texas Spring Palace. Szacuje się, że 7000 osób było tam, kiedy zaczął się pożar. W ciągu kilku minut, budynek był ogarnięty płomieniami, a goście zaczęli wyskakiwać z okien drugiego piętra. Zginął tylko jeden człowiek, Anglik Al Hayne, który zginął po uratowaniu kilku osób z pożaru. Pożar w Pałacu Wiosennym stał się katalizatorem dalszych ulepszeń w sprzęcie pożarniczym i personelu: 1 grudnia 1893 roku została założona pierwsza zawodowa kompania pożarnicza w Fort Worth.

Biały aparatEdit

1904 zapoczątkował tradycję malowania aparatów Departamentu Straży Pożarnej Fort Worth na biało. W tym roku, Station #5 został wybrany do reprezentowania Fort Worth w corocznym wyścigu Texas State Pump na State Fair of Texas w Dallas. Członkowie Kompanii #5 nie byli w stanie zabrać swojego regularnego aparatu i zamiast tego musieli użyć rezerwowego pumpera. Pumper był w złym stanie, a z miasta nie chce zapewnić finansowania, mężczyźni zebrali pieniądze sami. Zabrali pumper do zakładu E.E. Lennox buggy i poprosili pana Lennoxa, aby zrobił z niego najładniejszy wóz, jaki tylko mógł. Kiedy członkowie firmy wrócili, zastali wagon pomalowany na biało z wykończeniami i napisami w kolorze złotym. Kompania wygrała wyścigi i nagrodę w wysokości 250 dolarów w tym samym roku. Od tego czasu mieszkańcy Fort Worth zaczęli komplementować straż pożarną, jak piękny był wóz. Zadowolony ze wszystkich komplementów komendant straży pożarnej ogłosił, że cały nowy i odnowiony sprzęt ma być pomalowany na biało. Aparaty Fort Worth były całkowicie białe do 1981 roku, kiedy to dodano niebieski pasek.

Great South Side Fire of 1909Edit

W dniu 3 kwietnia 1909 roku straż pożarna Fort Worth odpowiedziała na pożar na południowej stronie miasta. Wspomagany przez wiatr wiejący z prędkością 40 mil na godzinę, ogień szybko się powiększał i wkrótce ogłoszono ogólny alarm. Dwa z silników departamentu uległy awarii w drodze do pożaru. Kompania Engine Company #8 uderzyła w słup telefoniczny, a Kompania Hose Company #5 została również wyłączona z akcji, gdy jeden z jej koni poślizgnął się i złamał nogę. Pożar stał się tak gorący, że gumowe węże używane przez oddział stopiły się. Ogień płonął poza kontrolą, dopóki nie dotarł do naturalnej bariery utworzonej przez lokomotywownię, sklepy i stocznię Texas and Pacific Railroad. Bariera ta powstrzymała ogień przed rozprzestrzenianiem się dalej na północ, oszczędzając w ten sposób śródmieście. Kiedy pożar został ostatecznie ugaszony, ponad 26 bloków kwadratowych i 290 struktur, w tym stacja Texas and Pacific, zostały zniszczone.

1909-1919Edit

W 1909 roku miasto rozpoczęło zakup zmotoryzowanego sprzętu dla wydziału. Pierwszym zmotoryzowanym pojazdem był samochód, którego koszt wyniósł 2 140 dolarów. Do 1919 roku wydział był całkowicie zmotoryzowany, a cały sprzęt konny został wycofany z użytku. W tych latach departament zatrudnił pierwszego marszałka straży pożarnej, a miasto zaczęło przyjmować kilka postępowych kodeksów przeciwpożarowych.

Lata dwudzieste i trzydziesteEdit

W latach dwudziestych i trzydziestych departament nadal się rozwijał wraz z miastem. Nowa siedziba w centrum miasta i stacja sygnałowa przy 1000 Cherry Street, zaprojektowana przez Wyatt C. Hedrick, rozpoczęła działalność w grudniu 1930 roku. Wydział zjednoczył się w 1935 roku. Związek zaczął naciskać na ustawę o płacy minimalnej, a w 1937 roku ustawodawca teksaski uchwalił pożądane przepisy. To nadwyrężyło i tak już uszczuploną kasę miejską, a miasto było w stanie zapłacić tylko około 75% płacy minimalnej. Związek pozwał o zaległe wynagrodzenie, ale komendant straży pożarnej oświadczył, że nie jest w stanie poprzeć pozwu.

1940s & ’50sEdit

Podczas II wojny światowej Fort Worth miało trudności z zastąpieniem starszych aparatów strażackich, ponieważ wojsko miało preferencje dla wszystkich zakupów ciężkiego sprzętu. Miasto było w stanie kupić trochę nowego sprzętu w latach przed USA wszedł do wojny, ale z 21 stacji i miasto rozwija się do 100 mil kwadratowych, zasoby wydziału były rozciągnięte cienkie. W tym czasie stosunki między zarządem wydziału a związkami zawodowymi stale się pogarszały. To przyszedł do głowy w 1945 roku, kiedy kierownik miasta zdegradowany szefa straży pożarnej do kapitana.

Powojenne czasy widział wiele zmian w dziale, który był w stanie w końcu zastąpić swój przestarzały sprzęt. W 1947 roku Legislatura Teksasu przyjęła ustawę o służbie cywilnej wymagającą od policji i straży pożarnej wdrożenia konkurencyjnego systemu promocji. To samo prawo zabroniło również policji i strażakom strajkować.

W latach 50-tych departament rozpoczął liczne kampanie public relations mające na celu zapobieganie pożarom. W tym celu w 1956 roku utworzono w departamencie Wydział Bezpieczeństwa Pożarowego. W ciągu pierwszych sześciu miesięcy, 415 programów nauczyło 81,000 ludzi o bezpieczeństwie pożarowym i zapobieganiu.

Lata sześćdziesiąteEdit

1961 widział dwa pierwsze dla wydziału. Wydział utworzył swój pierwszy oddział firmy, aby pomóc w nagłych wypadkach medycznych. W latach wcześniejszych, wszyscy pracownicy wydziału otrzymali szkolenie w zakresie pierwszej pomocy od Amerykańskiego Czerwonego Krzyża, ale postępy w technikach ratowniczych i sprzęcie doprowadziły do dostępności bardziej innowacyjnych szkoleń. Departament utworzył również swój zespół nurkowy w 1961 roku, używając technik SCUBA wzorowanych na tych używanych przez słynnego francuskiego oceanografa Jacquesa Cousteau.

Również w latach 60-tych, miasto wydało prawie $1,5 miliona na wymianę sprzętu i przebudowę swoich remiz. Największą zmianą było otwarcie miejskiego Centrum Szkolenia Straży Pożarnej i Policji. Początkowo krytykowane, centrum szkoleniowe okazało się wielkim sukcesem i było badane przez miasta w całym kraju.

Lata 70. i 80. do chwili obecnejEdit

Lata 70. i 80. przyniosły wiele zmian w departamencie. Departamenty policji i straży pożarnej zostały zreorganizowane w miejski departament bezpieczeństwa publicznego, podczas gdy departament straży pożarnej został również wewnętrznie zreorganizowany. Program First Responder został zainicjowany w celu przeszkolenia wszystkich strażaków jako EMTs, a zespoły HAZMAT zostały utworzone w tym czasie do reagowania na incydenty, w których materiały niebezpieczne były zaangażowane. Departament zaczął wymagać od wszystkich swoich członków uczestnictwa w programie sprawności fizycznej. Program ten również nakazał coroczne badania lekarskie, na koszt wydziału.

Od lat 80-tych wydział dodał nowe remizy w szybko rozwijającym się obszarze Far North Fort Worth i zastąpił przestarzałe remizy w całym mieście.

.