Formamid

Formamid, najprostszy amid kwasu karboksylowego, jest lepką, bezwonną, bezbarwną cieczą o temperaturze topnienia 2 ºC i temperaturze wrzenia 210 ºC. Kiedy jest podgrzewany do 180 ° C w ciśnieniu atmosferycznym, jednak zaczyna się rozkładać na dwutlenek węgla i amoniak.

W 1920 roku, K H. Meyer i L. Orthmer odkrył, że formamid może być wytwarzany przez ogrzewanie CO2 i NH3 pod ciśnieniem – odwrotność reakcji rozkładu. Obecnie, niektóre mrówczaki są nadal wytwarzane w ten sposób, ale bardziej powszechny proces wykorzystuje reakcję mrówczanu metylu z NH3. Metanol będący produktem ubocznym jest traktowany tlenkiem węgla w celu wytworzenia dodatkowego mrówczanu metylu.

Formamid jest stosowany jako substrat w produkcji estrów mrówczanowych, jako rozpuszczalnik jonizujący, jako stabilizator RNA w elektroforezie żelowej oraz w konserwacji tkanek. Co bardziej intrygujące, może być kluczowym związkiem w pochodzeniu życia na Ziemi.

W 2014 roku chemik S. Civiš i współpracownicy z Central European Institute of Technology (Brno, Republika Czeska) symulowali zderzenia asteroid i meteorów, bombardując formamid i glinę potężnym laserem. Wyprodukowali (wśród wielu innych związków) guaninę, adeninę, cytozynę i uracyl – cztery zasady azotowe, które tworzą DNA. Formamid występuje w dużych ilościach w całym obserwowalnym wszechświecie, co uwiarygodnia tezę, że życie na Ziemi mogło powstać poza naszą planetą.