Fluorek wodoru

Z Wikipedii

Kwas fluorowodorowy to roztwór fluorowodoru (HF) w wodzie. Jest to prekursor prawie wszystkich związków fluoru, w tym farmaceutyków, takich jak fluoksetyna (Prozac), różnorodnych materiałów, takich jak PTFE (Teflon) i samego fluoru pierwiastkowego. Jest to bezbarwny roztwór, który jest wysoce korozyjny, zdolny do rozpuszczania wielu materiałów, zwłaszcza tlenków. Jego zdolność do rozpuszczania szkła była znana od XVII wieku, jeszcze zanim Carl Wilhelm Scheele przygotował go w dużych ilościach w 1771 roku. Ze względu na jego wysoką reaktywność w stosunku do szkła i umiarkowaną reaktywność w stosunku do wielu metali, kwas fluorowodorowy jest zwykle przechowywany w pojemnikach z tworzyw sztucznych (chociaż PTFE jest nieco przepuszczalny dla niego).

Fluorowodór gazowy jest ostrą trucizną, która może natychmiast i trwale uszkodzić płuca i rogówkę oka. Wodny kwas fluorowodorowy jest trucizną kontaktową z możliwością głębokich, początkowo bezbolesnych oparzeń i następującej po nich śmierci tkanek. Poprzez zakłócanie metabolizmu wapnia w organizmie, stężony kwas może również powodować toksyczność ogólnoustrojową, a ostatecznie zatrzymanie akcji serca i zgon, po kontakcie z zaledwie 160 cm2 (25 cali kwadratowych) skóry.

Read more… Edycja w Wikipedii…

Fluorowodór jest związkiem chemicznym o wzorze chemicznym . Ten bezbarwny gaz lub ciecz jest głównym przemysłowym źródłem fluoru, często w postaci roztworu wodnego zwanego kwasem fluorowodorowym. Jest on zatem prekursorem wielu ważnych związków chemicznych, w tym farmaceutyków i polimerów (np. teflonu). HF jest szeroko stosowany w przemyśle petrochemicznym jako składnik superkwasów. Fluorowodór wrze w temperaturze bliskiej pokojowej, znacznie wyższej niż inne halogenki wodoru. W przeciwieństwie do innych halogenków wodoru, HF jest lżejszy od powietrza.

Fluorowodór jest bardzo niebezpiecznym gazem, tworzącym żrący i przenikający kwas fluorowodorowy w kontakcie z wilgocią. Gaz ten może również powodować ślepotę przez szybkie zniszczenie rogówki.

Francuskiemu chemikowi Edmondowi Frémy’emu (1814-1894) przypisuje się odkrycie bezwodnego fluorowodoru podczas próby wyizolowania fluoru, chociaż Carl Wilhelm Scheele przygotował kwas fluorowodorowy w dużych ilościach w 1771 roku, a kwas ten był znany w przemyśle szklarskim już wcześniej.

Read more… Edytuj w Wikipedii…