First Fossil Evidence of Feathered Polar Dinosaurs Found in Australia

Dzisiaj zwierzęta żyjące w najzimniejszych regionach Ziemi wymagają izolacji, czy to w postaci warstwy tłuszczu, futra czy piór – i jest coraz więcej danych, które wskazują, że dinozaury również potrzebowały tej samej ochrony. Teraz naukowcy zidentyfikowali pierwsze kopalne dowody na to, że dinozaury zakładały płaszcze z piór, by przetrwać klimat epoki kredy na biegunie południowym.

Rozmowa o tym, które dinozaury miały pióra, które miały łuski lub które miały mieszankę obu jest skomplikowana. Zdecydowanie nie wszystkie z nich miały pióra, Tyrannosaurus rex był prawdopodobnie co najmniej trochę łuskowaty, ale niektóre z pewnością miały wspaniałe, czasem kolorowe upierzenie. Znalezienie skamieniałych piór jest rzadkie, ponieważ tkanki miękkie wytrzymują próbę czasu tylko w bardzo specyficznych okolicznościach, co jest częściowo powodem, dla którego nowe znalezisko jest tak ekscytujące.

Dziesięć nowych skamieniałych piór zostało po raz pierwszy znalezionych w latach 60. podczas budowy drogi na wzgórzu w pobliżu Koonwarra Fossil Bed w południowo-wschodniej Australii. Początkowo naukowcy wzięli je jako dowód na istnienie starożytnych ptaków, ale szczegółowa analiza nie została przeprowadzona aż do teraz.

„Skamieniałe pióra nigdy wcześniej nie zostały znalezione w warunkach polarnych”, główny autor i paleontolog Benjamin Kear z Uniwersytetu Uppsala w Szwecji mówi John Pickrell w National Geographic. Odkrycie „pokazuje po raz pierwszy, że zróżnicowany wachlarz opierzonych dinozaurów i zdolnych do lotu prymitywnych ptaków zamieszkiwały starożytne regiony polarne.”

Około 118 milionów lat temu Australia była częścią najbardziej wysuniętej na południe masy lądowej z Antarktydą. Jednak dinozaury i starożytne ptaki żyjące w tym czasie nie miałyby do czynienia z taką samą ekstremalną pogodą, jakiej doświadcza dziś biegun południowy. Nawet jeszcze, musieliby przetrwać długie okresy zimna i ciemności w zimie, zgodnie z pre-print papier w przeglądzie do czasopisma Gondwana Research.

Badacze analizowali pióra dla morfologicznych i chemicznych danych, zgodnie z Uppsala University oświadczenie. Tylko jedno z piór przypominało typ, który współczesne ptaki używają do lotu. Prawdziwe pióra mają żyły, które są praktycznie zapinane razem przez barb-jak struktury, dlatego trzeba trochę siły, aby je odepchnąć. Znaleziska kopalne zawierały również protopierza, którym brakuje tych kolców, przez co są bardziej podobne do włosów i puszyste. Nie było ich w pobliżu żadnych skamieniałości szkieletowych, i prawdopodobnie wpadły do jeziora Koonwarra, podczas gdy stworzenie było molting.

Pióra były prawdopodobnie ciemno kolorowe, co było nieoczekiwane w regionie polarnym i może oznaczać, że zwierzęta zmieniały kolory z porami roku, raporty Pickrell. I chociaż pióra mogły nie być używane do latania, prawdopodobnie były używane do ciepła.

„To ma sens, że te pióra pomogłyby utrzymać dinozaury i prymitywne ptaki w cieple na wysokich szerokościach geograficznych podczas kredy”, Ryan McKellar, ekspert od kopalnych piór, który jest autorem pracy, mówi National Geographic. „Raport zapewnia naprawdę ważną migawkę wczesnej kredy polarne upierzenie.”

Największe pióro było nieco ponad pół cala długości, a najmniejszy, który przypomina pióra puchu ptaków lęgowych – był poniżej ćwierć cala w długości. Ponieważ większość piór nie nadawała się do lotu, mogły one należeć do małych, bezlotnych mięsożerców z grupy dromaeosaur. Skamieniałe złoże w Koonwarra zawiera wskazówki, czym mogły się one żywić: jest również pełne skamieniałych ryb.